< مزامیر 3 >

داوود این مزمور را وقتی از دست پسرش ابشالوم گریخته بود، سرایید. ای خداوند، دشمنانم چقدر زیاد شده‌اند! بسیاری بر ضد من برمی‌خیزند. 1
Psalmus David, Cum fugeret a facie Absalom filii sui. Domine quid multiplicati sunt qui tribulant me? multi insurgunt adversum me.
بسیاری می‌گویند که خدا به داد من نخواهد رسید. 2
Multi dicunt animae meae: Non est salus ipsi in Deo eius.
اما ای خداوند، تو سپر من هستی و از هر سو مرا محافظت می‌نمایی. تو مرا پیروز و سربلند می‌سازی و شهامت مرا به من باز می‌گردانی. 3
Tu autem Domine susceptor meus es, gloria mea, et exaltans caput meum.
به سوی خداوند فریاد برمی‌آورم و او از کوه مقدّس خود مرا اجابت می‌کند. 4
Voce mea ad Dominum clamavi: et exaudivit me de monte sancto suo.
با خیال آسوده به خواب می‌روم و از خواب بیدار می‌شوم، زیرا خداوند از من مراقبت می‌نماید. 5
Ego dormivi, et soporatus sum: et exurrexi, quia Dominus suscepit me.
از هزاران دشمنی که از هر سو مرا احاطه کرده‌اند، ترسی ندارم. 6
Non timebo millia populi circumdantis me: exurge Domine: salvum me fac Deus meus.
ای خداوند، برخیز! ای خدای من، مرا نجات ده! دشمنانم را مجازات کن و قدرت آنها را در هم شکن تا دیگر نتوانند به من آسیبی برسانند. 7
Quoniam tu percussisti omnes adversantes mihi sine causa: dentes peccatorum contrivisti.
نجات از جانب خداوند می‌آید. برکت تو بر قومت باد! 8
Domini est salus: et super populum tuum benedictio tua.

< مزامیر 3 >