< مزامیر 26 >

مزمور داوود. ای خداوند، به داد من برس، زیرا در کمال صداقت رفتار می‌کنم و توکل راسخ به تو دارم. 1
خداوندا، مرا بیازما. فکر و دل مرا تفتیش کن و پاک ساز؛ 2
زیرا محبت تو را در نظر دارم و وفاداری تو را شعار زندگی خود کرده‌ام. 3
با مردان نادرست همنشین نمی‌شوم و با اشخاص ریاکار رفت و آمد نمی‌کنم. 4
از بدکاران نفرت دارم و با شریران معاشرت نمی‌کنم. 5
دستهای خود را خواهم شست تا نشان دهم که بی‌گناهم، سپس مذبح تو را طواف خواهم کرد. 6
آنگاه با سراییدن سرود شکرگزاری کارهای شگفت‌انگیز تو را به همه خبر خواهم داد. 7
خداوندا، خانهٔ تو را که حضور پرجلالت در آنجاست، دوست می‌دارم. 8
پس با من مانند بدکاران و قاتلان رفتار نکن که رشوه می‌دهند و خون مردم را می‌ریزند. 9
10
اما من راستی را پیشه کرده‌ام؛ بر من رحم کن و مرا نجات ده. 11
خداوند را در حضور مردم سپاس خواهم گفت، زیرا مرا از خطر رهانیده است. 12

< مزامیر 26 >