مزامیر 25

1 مزمور داوود. ای خداوند، راز دل خود را با تو در میان می‌گذارم.

۱ مزمور داود ای خداوند بسوی تو جان خود رابرمی افرازم. ای خدای من بر تو توکل می‌دارم.

2 خدایا، من بر تو توکل دارم، پس نگذار شرمنده شوم و دشمنانم با دیدن بدبختی من شادی کنند.

۲ پس مگذار که خجل بشوم و دشمنانم بر من فخر نمایند.

3 بله، آنانی که به تو امیدوارند هرگز سرافکنده نخواهند شد؛ کسانی سرافکنده می‌شوند که بی‌جهت مردم را فریب می‌دهند.

۳ بلی هر‌که انتظار تو می‌کشدخجل نخواهد شد. آنانی که بی‌سبب خیانت می‌کنند خجل خواهند گردید.

4 ای خداوند، راه خود را به من نشان ده و احکام خود را به من بیاموز.

۴ ‌ای خداوندطریق های خود را به من بیاموز و راههای خویش را به من تعلیم ده.

5 راستی خود را به من تعلیم ده و مرا هدایت فرما، زیرا تو نجا‌ت‌دهندۀ من هستی. تمام روز امید من تو هستی.

۵ مرا به راستی خود سالک گردان و مرا تعلیم ده زیرا تو خدای نجات من هستی. تمامی روز منتظر تو بوده‌ام.

6 ای خداوند، رحمت ازلی و محبت عظیم خود را به یاد آر!

۶ ‌ای خداونداحسانات و رحمت های خود را بیاد آور چونکه آنها از ازل بوده است.

7 خطایا و گناهان جوانی‌ام را ببخش! ای خداوند، به محبت خویش و به خاطر نیکویی خود مرا یاد کن!

۷ خطایای جوانی وعصیانم را بیاد میاور. ای خداوند به رحمت خودو به‌خاطر نیکویی خویش مرا یاد کن.

8 خداوند نیکو و عادل است؛ او راه راست خود را به کسانی که از راه منحرف شوند نشان خواهد داد.

۸ خداوندنیکو و عادل است. پس به گناه کاران طریق راخواهد آموخت.

9 او شخص فروتن را در انجام کارهای درست هدایت خواهد کرد و راه خود را به او تعلیم خواهد داد.

۹ مسکینان را به انصاف رهبری خواهد کرد و به مسکینان طریق خود را تعلیم خواهد داد.

10 خداوند تمام کسانی را که عهد او را نگاه می‌دارند و از اوامرش پیروی می‌کنند، با وفاداری و محبت هدایت می‌کند.

۱۰ همه راههای خداوند رحمت وحق است برای آنانی که عهد و شهادات او را نگاه می‌دارند.

11 ای خداوند، گناه من بزرگ است، به خاطر نام خودت آن را بیامرز!

۱۱ ‌ای خداوند به‌خاطر اسم خود، گناه مرابیامرز زیرا که بزرگ است.

12 اگر کسی خداترس باشد، خدا راه راست را به او نشان خواهد داد.

۱۲ کیست آن آدمی که از خداوند می‌ترسد؟ او را بطریقی که اختیار کرده است خواهد آموخت.

13 او همیشه کامیاب خواهد بود و فرزندانش در دنیا پایدار خواهند شد.

۱۳ جان او در نیکویی شب را بسر خواهد برد. و ذریت او وارث زمین خواهند شد.

14 خداوند به کسانی اعتماد دارد که از او اطاعت می‌کنند. او عهد خود را به ایشان تعلیم می‌دهد.

۱۴ سر خداوند با ترسندگان او است و عهد او تا ایشان را تعلیم دهد.

15 چشم امید من همیشه بر خداوند است، زیرا تنها او می‌تواند مرا از خطر برهاند.

۱۵ چشمان من دائم بسوی خداوند است زیرا که او پایهای مرااز دام بیرون می‌آورد.

16 ای خداوند، به من توجه فرما و بر من رحم نما، زیرا تنها و درمانده‌ام.

۱۶ بر من ملتفت شده، رحمت بفرما زیرا که منفرد و مسکین هستم.

17 غمهای دلم زیاد شده است، مرا از غصه‌هایم رها ساز!

۱۷ تنگیهای دل من زیاد شده است. مرا ازمشقت های من بیرون آور.

18 به فقر و بدبختی من توجه کن و همهٔ گناهانم را بیامرز.

۱۸ بر مسکنت و رنج من نظر افکن و جمیع خطایایم را بیامرز.

19 دشمنانم را ببین که چه زیادند و چقدر از من نفرت دارند!

۱۹ بردشمنانم نظر کن زیرا که بسیارند و به کینه تلخ به من کینه می‌ورزند.

20 جانم را حفظ کن و مرا نجات ده تا شرمنده نشوم، زیرا که بر تو توکل کرده‌ام.

۲۰ جانم را حفظ کن و مرارهایی ده تا خجل نشوم زیرا بر تو توکل دارم.

21 باشد که کمال و راستی من حافظ من باشند، زیرا به تو پناه می‌برم.

۲۱ کمال و راستی حافظ من باشند زیرا که منتظرتو هستم.

22 خدایا، بنی‌اسرائیل را از تمام مشکلاتش نجات ده!

۲۲ ‌ای خدا اسرائیل را خلاصی ده، ازجمیع مشقتهای وی.