< مزامیر 121 >

سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. چشمان خود را به کوهها دوخته‌ام و در انتظار کمک هستم. 1
کمک من از جانب خداوند می‌آید که آسمان و زمین را آفرید. 2
خداوند نخواهد گذاشت پایم بلغزد و بیفتم. او که از من حمایت می‌کند، هرگز نمی‌خوابد. 3
او که از اسرائیل محافظت می‌کند، چشمانش به خواب نمی‌رود. 4
خداوند خودش از تو مراقبت می‌نماید! او در کنارت است تا از تو حمایت کند. 5
آفتاب در روز به تو آسیب نخواهد رسانید و نه مهتاب در شب. 6
خداوند، تو را از هر بدی دور نگاه می‌دارد و جانت را حفظ می‌کند. 7
خداوند، رفت و آمد تو را زیر نظر دارد و از تو مراقبت می‌نماید، از حال تا ابد. 8

< مزامیر 121 >