مزامیر 105
| خداوند را شکر کنید و نام او را بخوانید؛ کارهای او را به تمام قومهای جهان اعلام نمایید. | 1 |
Give thanks to the Lord, call on his name: make known his deeds among the nations.
| در وصف او بسرایید و او را ستایش کنید؛ از کارهای شگفت‌انگیز او سخن بگویید. | 2 |
Sing to him, make music to him, tell of all his wondrous works.
| ای جویندگان خداوند شادی نمایید و به نام مقدّس او فخر کنید! | 3 |
Make your boast in his holy name, be glad at heart, you who seek the Lord.
| خداوند و قوت او را طالب باشید و پیوسته حضور او را بخواهید. | 4 |
Seek after the Lord and his strength, seek his face evermore.
| عجایبی را که به عمل آورده است، به یاد آورید، و معجزات او و داوریهایی که صادر کرده است. | 5 |
Remember the wonders he did, his portents, the judgments he uttered,
| ای فرزندان خادم او ابراهیم، ای پسران یعقوب، که برگزیدۀ او هستید. | 6 |
you who are offspring of Abraham, his servant, the children of Jacob, his chosen ones.
| او خداوند، خدای ماست، و عدالتش در تمام دنیا نمایان است. | 7 |
He is the Lord our God: in all the earth are his judgments.
| عهد او را همیشه به یاد داشته باشید، عهدی که با هزاران پشت بسته است؛ | 8 |
He remembers forever his covenant, his promise for a thousand generations
| عهد او را با ابراهیم، و وعدهٔ او را به اسحاق! | 9 |
The covenant he made with Abraham, the oath he swore to Isaac,
| او با یعقوب عهد بست و به اسرائیل وعده‌ای جاودانی داد. | 10 |
and confirmed as a statute to Jacob, a pact everlasting to Israel
| او گفت: «سرزمین کنعان را به شما می‌بخشم تا ملک و میراثتان باشد.» | 11 |
to give them the land of Canaan as the lot which they should inherit.
| بنی‌اسرائیل قومی کوچک بودند و در آن دیار غریب؛ | 12 |
And when they were very few, few and but pilgrims therein,
| میان قومها سرگردان بودند و از مملکتی به مملکتی دیگر رانده می‌شدند. | 13 |
wandering from nation to nation, journeying from people to people,
| اما خداوند نگذاشت کسی به آنها صدمه برساند، و به پادشاهان هشدار داد که بر ایشان ظلم نکنند: | 14 |
he allowed no one to oppress them, even punishing kings for their sakes.
| «برگزیدگان مرا آزار ندهید! بر انبیای من دست ستم دراز نکنید!» | 15 |
He forbade them to touch his anointed, or do any hurt to his prophets.
| خداوند در کنعان خشکسالی پدید آورد و قحطی تمام سرزمین آنجا را فرا گرفت. | 16 |
When he called down famine on the land, and cut off the bread which sustained them,
| او پیش از آن یوسف را به مصر فرستاده بود. برادران یوسف او را همچون برده فروخته بودند. | 17 |
he sent before them a man, Joseph, who was sold as a slave.
| پاهای یوسف را به زنجیر بستند و گردن او را در حلقهٔ آهنی گذاشتند. | 18 |
His feet were galled with fetters, he was laid in chains of iron,
| او در زندان ماند تا زمانی که پیشگویی‌اش به وقوع پیوست، و کلام خدا درستی او را ثابت کرد. | 19 |
till the time that his word came to pass, the word of the Lord that had tried him.
| آنگاه، فرعون دستور داد تا یوسف را از زندان بیرون آورده، آزاد سازند. | 20 |
The king sent and freed him, the ruler of nations released him.
| سپس او را ناظر خانهٔ خود و حاکم سرزمین مصر نمود | 21 |
He made him lord of his household, and ruler of all his possessions,
| تا بر بزرگان مملکت فرمان راند و مشایخ را حکمت آموزد. | 22 |
to admonish his princes at will and instruct his elders in wisdom.
| آنگاه یعقوب و فرزندانش به مصر، سرزمین حام، رفتند و در آن سرزمین ساکن شدند. | 23 |
Thus Israel came into Egypt, Jacob sojourned in the land of Ham.
| خداوند قوم خود را در آنجا بزرگ ساخت و آنها را از دشمنانشان قویتر کرد. | 24 |
His people he made very fruitful, and mightier than their foes.
| اما از طرف دیگر، خداوند کاری کرد که مصری‌ها بر قوم او ظلم کنند و ایشان را بردهٔ خود سازند. | 25 |
He inspired them to hate his people, and to deal with his servants craftily.
| سپس بندگان خود موسی و هارون را که برگزیده بود، نزد بنی‌اسرائیل فرستاد. | 26 |
He sent his servant Moses, and Aaron whom he had chosen,
| موسی و هارون، کارهای شگفت‌انگیز او را در میان مصری‌ها به ظهور آوردند، و معجزات او را در زمین حام. | 27 |
portents he wrought in Egypt, and signs in the land of Ham.
| خدا سرزمین مصر را با تاریکی پوشانید اما مصری‌ها فرمان خدا را مبنی بر آزاد سازی قوم اسرائیل اطاعت نکردند. | 28 |
Darkness he sent, and it fell: yet they gave no heed to his word.
| او آبهای ایشان را به خون مبدل ساخت و همهٔ ماهیانشان را کشت. | 29 |
He turned their waters into blood, thus causing their fish to die.
| زمین آنها و حتی قصر فرعون پر از قورباغه شد. | 30 |
Their land was alive with frogs, swarming even in the royal chambers.
| به امر خداوند انبوه پشه و مگس در سراسر مصر پدید آمد. | 31 |
At his command came flies, and lice in all their borders.
| به جای باران، تگرگ مرگبار و رعد و برق بر زمین مصر فرستاد | 32 |
He gave them hail for rain and fire that flashed through the land,
| و باغهای انگور و تمام درختان انجیر مصری‌ها را از بین برد. | 33 |
smiting their vines and figs, breaking the trees of their border.
| خداوند امر فرمود و ملخهای بی‌شماری پدید آمدند و تمام گیاهان و محصولات مصر را خوردند. | 34 |
At his command came locusts, young locusts beyond all counting,
| 35 |
which ate every herb in the land, ate up, too, the fruit of their ground.
| او همهٔ پسران ارشد مصری‌ها را کشت. | 36 |
He struck down in their land all the firstborn, the firstlings of all their strength
| سرانجام بنی‌اسرائیل را در حالی که طلا و نقره فراوانی با خود برداشته بودند، صحیح و سالم از مصر بیرون آورد. | 37 |
Then forth he led Israel with silver and gold, and among his tribes no one was weary.
| مصری‌ها از رفتن آنها شاد شدند، زیرا از ایشان ترسیده بودند. | 38 |
Egypt was glad when they left, for terror had fallen upon them.
| خداوند در روز بر فراز قوم اسرائیل ابر می‌گسترانید تا آنها را از حرارت آفتاب محفوظ نگاه دارد و در شب، آتش به ایشان می‌بخشید تا به آنها روشنایی دهد. | 39 |
He spread out a cloud to screen them, and fire to give light in the night.
| آنها گوشت خواستند و خداوند برای ایشان بلدرچین فرستاد و آنها را با نان آسمانی سیر کرد. | 40 |
He sent quails at their entreaty, and heavenly bread in abundance.
| او صخره را شکافت و از آن آب جاری شد و در صحرای خشک و سوزان مثل رودخانه روان گردید. | 41 |
He opened the rock; waters gushed: in the desert they ran like a river.
| زیرا خداوند این وعدهٔ مقدّس را به خدمتگزار خویش ابراهیم داده بود که نسل او را برکت دهد. | 42 |
For he remembered his holy promise to Abraham his servant.
| پس او قوم برگزیدهٔ خود را در حالی که با شادی سرود می‌خواندند از مصر بیرون آورد، | 43 |
So he led out his people with joy, his elect with a ringing cry.
| و سرزمین قومهای دیگر را با تمام محصولاتشان به آنها بخشید | 44 |
And he gave them the lands of the nations, the fruit of their toil for possession,
| تا در آن سرزمین نسبت به وی وفادار مانده، از دستورهایش اطاعت نمایند. سپاس بر خداوند! | 45 |
that so they might keep his statutes, and be of his laws observant. Hallelujah.
