مزامیر 104
| ای جان من، خداوند را ستایش کن! ای یهوه، ای خدای من، تو چه عظیمی! | 1 |
Bless the LORD, O my soul. O LORD my God, thou art very great; thou art clothed with honour and majesty.
| تو خود را با عزت و جلال آراسته و خویشتن را با نور پوشانیده‌ای. آسمان را مثل خیمه گسترانیده‌ای | 2 |
Who coverest thyself with light as with a garment: who stretchest out the heavens like a curtain:
| و خانهٔ خود را بر آبهای آن بنا کرده‌ای. ابرها را ارابه خود نموده‌ای و بر بالهای باد می‌رانی. | 3 |
Who layeth the beams of his chambers in the waters: who maketh the clouds his chariot: who walketh upon the wings of the wind:
| بادها فرستادگان تو هستند و شعله‌های آتش خدمتگزاران تو. | 4 |
Who maketh his angels spirits; his ministers a flaming fire:
| ای خداوند، تو زمین را بر اساسش استوار کردی تا هرگز از مسیرش منحرف نشود. | 5 |
Who laid the foundations of the earth, that it should not be removed for ever.
| دریاها همچون ردایی آن را در برگرفت و آب دریاها کوهها را پوشاند. | 6 |
Thou didst cover it with the deep as with a garment: the waters stood above the mountains.
| اما آبها از هیبت صدای تو گریختند و پراکنده شدند. | 7 |
At thy rebuke they fled; at the voice of thy thunder they hasted away.
| به فراز کوهها برآمدند و به دشتها سرازیر شده، به مکانی که برای آنها ساخته بودی، جاری شدند. | 8 |
They go up by the mountains; they go down by the valleys to the place which thou hast founded for them.
| برای دریاها حدی تعیین نموده‌ای تا از آنها نگذرند و زمین را دوباره نپوشانند. | 9 |
Thou hast set a bound that they may not pass over; that they turn not again to cover the earth.
| در دره‌ها، چشمه‌ها به وجود آورده‌ای تا آب آنها در کوهپایه‌ها جاری شود. | 10 |
He sendeth the springs into the valleys, which run among the hills.
| تمام حیوانات صحرا از این چشمه‌ها آب می‌نوشند و گورخرها تشنگی خود را برطرف می‌سازند. | 11 |
They give drink to every beast of the field: the wild donkeys quench their thirst.
| پرندگان بر شاخه‌های درختان لانه می‌سازند و آواز می‌خوانند. | 12 |
By them shall the fowls of the heaven have their habitation, which sing among the branches.
| از آسمان بر کوهها باران می‌بارانی و زمین از نعمتهای گوناگون تو پر می‌شود. | 13 |
He watereth the hills from his chambers: the earth is satisfied with the fruit of thy works.
| تو علف را برای خوراک چارپایان، و گیاهان را برای استفاده انسان، از زمین می‌رویانی. | 14 |
He causeth the grass to grow for the cattle, and herb for the service of man: that he may bring forth food out of the earth;
| تا دل انسان از شراب شاد گردد، روغن روی او را شاداب سازد و نان به جان او نیرو بخشد. | 15 |
And wine that maketh glad the heart of man, and oil to make his face to shine, and bread which strengtheneth man’s heart.
| درختان سرو لبنان که تو ای خداوند، آنها را کاشته‌ای سبز و خرمند. | 16 |
The trees of the LORD are full of sap; the cedars of Lebanon, which he hath planted;
| مرغان هوا در درختان سرو لانه می‌سازند و لک‌لک‌ها بر شاخه‌های درختان صنوبر. | 17 |
Where the birds make their nests: as for the stork, the fir trees are her house.
| کوههای بلند، چراگاه بزهای کوهی است و صخره‌ها، پناهگاه خرگوشان. | 18 |
The high hills are a refuge for the wild goats; and the rocks for the conies.
| ماه را برای تعیین ماههای سال آفریدی و آفتاب را برای تعیین روزها. | 19 |
He appointeth the moon for seasons: the sun knoweth his going down.
| به فرمان تو شب می‌شود. در تاریکی شب همهٔ حیوانات وحشی از لانه‌های خود بیرون می‌آیند. | 20 |
Thou makest darkness, and it is night: in which all the beasts of the forest do creep forth.
| شیربچگان برای شکار غرش می‌کنند و روزی خود را از خدا می‌خواهند. | 21 |
The young lions roar after their prey, and seek their food from God.
| هنگامی که آفتاب طلوع می‌کند، آنها به لانه‌های خود برمی‌گردند و می‌خوابند. | 22 |
The sun ariseth, they withdraw, and lay themselves down in their dens.
| آنگاه انسانها برای کسب معاش، از خانه بیرون می‌روند و تا شامگاه کار می‌کنند. | 23 |
Man goeth forth to his work and to his labour until the evening.
| خداوندا، کارهای دست تو چه بسیارند. همه آنها را از روی حکمت انجام داده‌ای. زمین از مخلوقات تو پر است. | 24 |
O LORD, how many are thy works! in wisdom hast thou made them all: the earth is full of thy riches.
| در دریاهای بزرگی که آفریده‌ای جانوران بزرگ و کوچک به فراوانی یافت می‌شوند. | 25 |
So is this great and wide sea, in which are creeping things innumerable, both small and great beasts.
| کشتیها بر روی آب می‌روند، و لِویاتان، که تو برای بازی در دریا ساختی، در آن بازی می‌کند. | 26 |
There go the ships: there is that leviathan, which thou hast made to play in it.
| تمام مخلوقات تو منتظرند تا تو روزی‌شان را به آنها بدهی. | 27 |
These wait all upon thee; that thou mayest give them their food in due season.
| تو دست خود را باز می‌کنی، به آنها روزی می‌دهی و آنها را با چیزهای نیکو سیر می‌کنی. | 28 |
That which thou givest them they gather: thou openest thy hand, they are filled with good.
| هنگامی که روی خود را از آنها برمی‌گردانی مضطرب می‌شوند؛ و وقتی جان آنها را می‌گیری، می‌میرند و به خاکی که از آن ساخته شده‌اند، برمی‌گردند. | 29 |
Thou hidest thy face, they are troubled: thou takest away their breath, they die, and return to their dust.
| اما زمانی که به مخلوقات جان می‌بخشی، زنده می‌شوند و به زمین طراوت می‌بخشند. | 30 |
Thou sendest forth thy spirit, they are created: and thou renewest the face of the earth.
| شکوه و عظمت خداوند جاودانی است و او از آنچه آفریده است خشنود می‌باشد. | 31 |
The glory of the LORD shall endure for ever: the LORD shall rejoice in his works.
| خداوند به زمین نگاه می‌کند و زمین می‌لرزد؛ کوهها را لمس می‌نماید و دود از آنها بلند می‌شود. | 32 |
He looketh on the earth, and it trembleth: he toucheth the hills, and they smoke.
| تا زنده‌ام، خداوند را با سرود، پرستش خواهم کرد و تا وجود دارم او را ستایش خواهم نمود. | 33 |
I will sing to the LORD as long as I live: I will sing praise to my God while I have my being.
| باشد که او از تفکرات من خشنود شود، زیرا او سرچشمه همهٔ خوشیهای من است. | 34 |
My meditation of him shall be sweet: I will be glad in the LORD.
| باشد که همهٔ گناهکاران نابود شوند و بدکاران دیگر وجود نداشته باشند. ای جان من، خداوند را ستایش کن! سپاس بر خداوند! | 35 |
Let sinners be consumed out of the earth, and let the wicked be no more. Bless thou the LORD, O my soul. Praise ye the LORD.
