امثال 11

1 خداوند از تقلب و کلاهبرداری متنفر است، ولی درستکاری و صداقت را دوست دارد.

La fausse balance est une abomination à l'Eternel; mais le poids juste lui plaît.

2 تکبر باعث سرافکندگی می‌شود، پس دانا کسی است که فروتن باشد.

L'orgueil est-il venu? aussi est venue l'ignominie; mais la sagesse est avec ceux qui sont modestes.

3 صداقت مرد درستکار راهنمای اوست، اما نادرستی شخص بدکار، او را به نابودی می‌کشاند.

L'intégrité des hommes droits les conduit; mais la perversité des perfides les détruit.

4 در روز داوری مال و ثروت به داد تو نمی‌رسد، اما عدالت تو می‌تواند تو را از مرگ برهاند.

Les richesses ne serviront de rien au jour de l'indignation; mais la justice garantira de la mort.

5 عدالت درستکاران راهشان را هموار می‌کند، اما بدکاران در زیر بار سنگین گناهان خود از پا در می‌آیند.

La justice de l'homme intègre dresse sa voie; mais le méchant tombera par sa méchanceté.

6 عدالت نیکان آنها را نجات می‌دهد، ولی بدکاران در دام خیانت خود گرفتار می‌شوند.

La justice des hommes droits les délivrera; mais les perfides seront pris dans [leur] méchanceté.

7 آدم خدانشناس وقتی بمیرد همهٔ امیدهایش از بین می‌رود وانتظاری که از قدرتش داشت نقش بر آب می‌شود.

Quand l'homme méchant meurt, [son] attente périt; et l'espérance des hommes violents périra.

8 مرد عادل از تنگنا رهایی می‌یابد و مرد بدکار به جای او گرفتار می‌شود.

Le juste est délivré de la détresse; mais le méchant entre en sa place.

9 سخنان مرد خدانشناس انسان را به هلاکت می‌کشاند، اما حکمت شخص درستکار او را از هلاکت می‌رهاند.

Celui qui se contrefait de sa bouche corrompt son prochain; mais les justes [en] sont délivrés par la science.

10 مردمان شهر برای موفقیت عادلان شادی می‌کنند و از مرگ بدکاران خوشحال می‌شوند.

La ville s'égaye du bien des justes, et [il y a] chant de triomphe quand les méchants périssent.

11 از برکت وجود خداشناسان شهر ترقی می‌کند، اما شرارت بدکاران موجب تباهی آن می‌شود.

La ville est élevée par la bénédiction des hommes droits, mais elle est renversée par la bouche des méchants.

12 کسی که دربارهٔ دیگران با تحقیر صحبت می‌کند آدم نادانی است. آدم عاقل جلوی زبان خود را می‌گیرد.

Celui qui méprise son prochain, est dépourvu de sens; mais l'homme prudent se tait.

13 خبرچین هر جا می‌رود اسرار دیگران را فاش می‌کند، ولی شخص امین، اسرار را در دل خود مخفی نگه می‌دارد.

Celui qui va rapportant, révèle le secret; mais celui qui est de cœur fidèle, cèle la chose.

14 بدون رهبری خردمندانه، مملکت سقوط می‌کند؛ اما وجود مشاوران زیاد امنیت کشور را تضمین می‌کند.

Le peuple tombe par faute de prudence, mais la délivrance est dans la multitude de gens de conseil.

15 ضامن شخص غریب نشو چون ضرر خواهی دید. اگر می‌خواهی گرفتار نشوی ضامن کسی نشو.

Celui qui cautionne pour un étranger, ne peut manquer d'avoir du mal, mais celui qui hait ceux qui frappent [en la main], est assuré.

16 زن نیکو سیرت، عزت و احترام به دست می‌آورد، اما مردان بی‌رحم فقط می‌توانند ثروت به چنگ آورند.

La femme gracieuse obtient de l'honneur, et les hommes robustes obtiennent les richesses.

17 مرد رحیم به خودش نفع می‌رساند، اما آدم ستمگر به خودش لطمه می‌زند.

L'homme doux fait du bien à soi-même; mais le cruel trouble sa chair.

18 ثروت شخص بدکار، موقتی و ناپایدار است، ولی اجرت شخص عادل جاودانی است.

Le méchant fait une œuvre qui le trompe; mais la récompense est assurée à celui qui sème la justice.

19 شخص درستکار از حیات برخوردار می‌شود، اما آدم بدکار به سوی مرگ می‌رود.

Ainsi la justice tend à la vie, et celui qui poursuit le mal tend à sa mort.

20 خداوند از افراد بدسرشت متنفر است، ولی از درستکاران خشنود می‌باشد.

Ceux qui sont dépravés de cœur, sont en abomination à l'Eternel; mais ceux qui sont intègres dans leurs voies, lui sont agréables.

21 مطمئن باش بدکاران مجازات خواهند شد، اما درستکاران رهایی خواهند یافت.

De main en main le méchant ne demeurera point impuni; mais la race des justes sera délivrée.

22 زیبایی در زن نادان مانند حلقهٔ طلا در پوزهٔ گراز است.

Une belle femme se détournant de la raison, est [comme] une bague d'or au museau d'une truie.

23 آرزوی نیکان همیشه برآورده می‌شود، اما خشم خدا در انتظار بدکاران است.

Le souhait des justes n'est que bien; [mais] l'attente des méchants n'est qu'indignation.

24 هستند کسانی که با سخاوت خرج می‌کنند و با وجود این ثروتمند می‌شوند؛ و هستند کسانی که بیش از اندازه جمع می‌کنند، اما عاقبت نیازمند می‌گردند.

Tel répand, qui sera augmenté davantage; et tel resserre outre mesure, qui n'en aura que disette.

25 شخص سخاوتمند کامیاب می‌شود و هر که دیگران را سیراب کند خود نیز سیراب خواهد شد.

La personne qui bénit, sera engraissée; et celui qui arrose abondamment, regorgera lui-même.

26 کسی که غله‌اش را احتکار می‌کند، مورد نفرین مردم قرار خواهد گرفت، ولی دعای خیر مردم همراه کسی خواهد بود که غله خود را در زمان احتیاج به آنها می‌فروشد.

Le peuple maudira celui qui retient le froment; mais la bénédiction [sera] sur la tête de celui qui le débite.

27 اگر در پی نیکی باشی مورد لطف خدا خواهی بود، ولی اگر به دنبال بدی بروی جز بدی چیزی نصیبت نخواهد شد.

Celui qui procure soigneusement le bien, acquiert de la faveur; mais le mal arrivera à celui qui le recherche.

28 کسی که بر ثروت خود تکیه کند خواهد افتاد، اما عادلان مانند درخت سبز شکوفه خواهند آورد.

Celui qui se fie en ses richesses, tombera; mais les justes reverdiront comme la feuille.

29 شخص نادانی که باعث ناراحتی خانواده‌اش می‌شود سرانجام هستی خود را از دست خواهد داد و برده دانایان خواهد شد.

Celui qui ne gouverne pas sa maison par ordre, aura le vent pour héritage; et le fou sera serviteur du sage de cœur.

30 ثمره کار خداشناسان حیات‌بخش است و تمام کسانی که مردم را به سوی نجات هدایت می‌کنند دانا هستند.

Le fruit du juste est un arbre de vie; et celui qui gagne les âmes [est] sage.

31 اگر عادلان پاداش اعمال خود را در این دنیا می‌یابند، بدون شک گناهکاران و بدکاران نیز به سزای اعمال خود می‌رسند.

Voici, le juste reçoit en la terre sa rétribution, combien plus le méchant et le pécheur [la recevront-ils?]