< لاویان 24 >

خداوند به موسی فرمود: 1
耶和华晓谕摩西说:
«به بنی‌اسرائیل دستور بده روغن خالص از زیتون فشرده برای ریختن در چراغدان بیاورند تا چراغها همیشه روشن باشند. 2
“要吩咐以色列人,把那为点灯捣成的清橄榄油拿来给你,使灯常常点着。
هارون چراغدان را بیرونِ پرده صندوق عهد در خیمۀ ملاقات، از غروب تا صبح همیشه در حضور خدا روشن نگاه دارند. این یک قانون جاودانی برای نسلهای شماست. 3
在会幕中法柜的幔子外,亚伦从晚上到早晨必在耶和华面前经理这灯。这要作你们世世代代永远的定例。
او باید چراغهای چراغدان طلای خالص را همیشه در حضور خداوند روشن نگاه دارد. 4
他要在耶和华面前常收拾精金灯台上的灯。”
«آرد مرغوب بردار و از آن دوازده قرص نان بپز؛ برای هر قرص، یک کیلو آرد مصرف کن. 5
“你要取细面,烤成十二个饼,每饼用面伊法十分之二。
آنها را در دو ردیف شش تایی روی میزی که از طلای خالص است و در حضور خداوند قرار دارد بگذار. 6
要把饼摆列两行,每行六个,在耶和华面前精金的桌子上;
روی هر ردیف نان، کندر خالص بگذار، تا همراه نان، به عنوان یادگاری و هدیۀ مخصوص به خداوند تقدیم شود. 7
又要把净乳香放在每行饼上,作为纪念,就是作为火祭献给耶和华。
هر روز شبّات، این نان باید در حضور خداوند چیده شود. این نان به عنوان عهدی ابدی باید از بنی‌اسرائیل دریافت شود. 8
每安息日要常摆在耶和华面前;这为以色列人作永远的约。
نانها به هارون و پسرانش و نسلهای او تعلق دارد و ایشان باید آنها را در جای مقدّسی که برای این منظور در نظر گرفته شده است بخورند، زیرا این هدیه از مقدّسترین هدایایی است که بر آتش به درگاه خداوند تقدیم می‌شود.» 9
这饼是要给亚伦和他子孙的;他们要在圣处吃,为永远的定例,因为在献给耶和华的火祭中是至圣的。”
روزی در اردوگاه، مرد جوانی که مادرش اسرائیلی و پدرش مصری بود با یکی از مردان اسرائیلی به نزاع پرداخت. 10
有一个以色列妇人的儿子,他父亲是埃及人,一日闲游在以色列人中。这以色列妇人的儿子和一个以色列人在营里争斗。
هنگام نزاع مردی که پدرش مصری بود به خداوند کفر گفت. پس او را نزد موسی آوردند. (مادر آن مرد، دختر دبری از قبیلهٔ دان بود و شلومیت نام داشت.) 11
这以色列妇人的儿子亵渎了圣名,并且咒诅,就有人把他送到摩西那里。(他母亲名叫示罗密,是但支派底伯利的女儿。)
او را به زندان انداختند تا هنگامی که معلوم شود خواست خداوند برای او چیست. 12
他们把那人收在监里,要得耶和华所指示的话。
آنگاه خداوند به موسی فرمود: 13
耶和华晓谕摩西说:
«کسی را که کفر گفته بیرون اردوگاه ببر و به تمام کسانی که کفر او را شنیدند، بگو که دستهای خود را بر سر او بگذارند. بعد تمام جماعت او را سنگسار کنند. 14
“把那咒诅圣名的人带到营外。叫听见的人都放手在他头上;全会众就要用石头打死他。
به بنی‌اسرائیل بگو: هر که به خدای خود کفر و ناسزا بگوید باید سزایش را ببیند. 15
你要晓谕以色列人说:凡咒诅 神的,必担当他的罪。
هر که نام خداوند را کفر بگوید باید کشته شود؛ تمام جماعت باید او را سنگسار کنند. هر اسرائیلی یا غیراسرائیلی میان شما که به خداوند کفر بگوید، باید کشته شود. 16
那亵渎耶和华名的,必被治死;全会众总要用石头打死他。不管是寄居的是本地人,他亵渎耶和华名的时候,必被治死。
«هر که انسانی را بکشد، باید کشته شود. 17
打死人的,必被治死;
هر کس حیوانی را که مال خودش نیست بکشد، باید عوض دهد: جان در عوض جان. 18
打死牲畜的,必赔上牲畜,以命偿命。
هر که صدمه‌ای به کسی وارد کند، باید به خود او نیز همان صدمه وارد شود: 19
人若使他邻舍的身体有残疾,他怎样行,也要照样向他行:
شکستگی به عوض شکستگی، چشم به عوض چشم و دندان به عوض دندان. 20
以伤还伤,以眼还眼,以牙还牙。他怎样叫人的身体有残疾,也要照样向他行。
پس، هر کس حیوانی را بکشد، باید برای آن عوض دهد، اما اگر انسانی را بکشد، باید کشته شود. 21
打死牲畜的,必赔上牲畜;打死人的,必被治死。
این قانون هم برای غریبه‌ها و هم برای اسرائیلی‌هاست. من یهوه، خدای شما هستم.» 22
不管是寄居的是本地人,同归一例。我是耶和华—你们的 神。”
پس آن جوان را که کفر و ناسزا گفته بود بیرون اردوگاه برده، همان‌طور که خداوند به موسی امر فرموده بود، سنگسار کردند. 23
于是,摩西晓谕以色列人,他们就把那咒诅圣名的人带到营外,用石头打死。以色列人就照耶和华所吩咐摩西的行了。

< لاویان 24 >