یوشع 15

1 این است زمینی که به حکم قرعه به خاندانهای قبیلهٔ یهودا داده شد: این زمین در جنوب به منتهی الیه جنوبی بیابان صین می‌رسید و در آنجا با ادوم هم مرز می‌شد.

Wat door het lot aan de families van de stam der Judeërs werd toegewezen, strekte zich uit tot het gebied van Edom, van de woestijn Sin af tot Kadesj in het zuiden.

2 این مرز جنوبی از جنوب دریای مرده شروع می‌شد و از جنوب «گردنهٔ عقربها» گذشته، به سوی بیابان صین پیش می‌رفت. از آنجا به جنوب قادش برنیع می‌رسید و سپس از حصرون گذشته، به طرف ادار بالا می‌رفت و به طرف قَرقَع برمی‌گشت و به عصمون می‌رسید، بعد درۀ مصر را طی کرده، به دریای مدیترانه ختم می‌شد.

Hun zuidelijke grens begon onderaan de Zoutzee, van de baai af, die zuidwaarts loopt;

3

zij boog ten zuiden van het hoge Akrabbim af, liep dan over Sin, en steeg naar het zuiden van Kadesj-Barnéa; vervolgens liep ze over Chasar-Addar, en met een bocht naar Karka;

4

verder ging ze naar Asmon, om uit te komen aan de beek van Egypte, zodat de grens uitliep op de zee. Dit was dus hun zuidelijke grens.

5 مرز شرقی آن از جنوب دریای مرده شروع می‌شد و تا شمال دریا یعنی جایی که رود اردن در آن می‌ریزد، امتداد می‌یافت. از آنجا مرز شمالی شروع می‌شد و

De oostelijke grens was de Zoutzee tot aan de monding van de Jordaan. De noordelijke grens begon bij de baai aan de uitmonding van de Jordaan;

6 تا بیت‌حجله امتداد می‌یافت و به طرف شمال وادی اردن تا «سنگ بوهَن» (بوهَن پسر رئوبین بود) پیش می‌رفت.

ze steeg naar Bet-Chogla, liep ten noorden van Bet-Haäraba, naar de steen van Bóhan, den zoon van Ruben,

7 در آنجا از میان درهٔ عخور گذشته، به دبیر می‌رسید. بعد به سمت شمال، به سوی جلجال مقابل گردنهٔ ادومیم در طرف جنوبی درهٔ عخور برمی‌گشت. از آنجا به طرف چشمه‌های عین شمس پیش می‌رفت و به عین روجل می‌رسید.

en vervolgens naar Debir, op enige afstand van de vallei van Akor; daarna boog ze noordwaarts naar Gilgal af, tegenover de pas van Adoemmim ten zuiden van de beek, en verder naar de wateren van En-Sjémesj, tot ze uitkwam bij En-Rogel.

8 سپس از درهٔ هنوم که در امتداد دامنهٔ جنوبی شهر یبوسی (یعنی اورشلیم) قرار دارد، بالا می‌رفت و از آنجا به بالای تپه‌ای که در سمت غربی درهٔ هنوم و در انتهای شمالی درهٔ رفائیم است، پیش می‌رفت.

Daarna steeg de grens door het Ben-Hinnomdal naar de zuidelijke bergrug der Jeboesieten, waar Jerusalem lag; verder steeg ze naar de top van de berg, die westelijk tegenover het Hinnomdal ligt, dat zich aan het noordelijk uiteinde van de vallei der Refaieten bevindt.

9 از آنجا به چشمه‌های نفتوح کشیده شده، به شهرهای نزدیک کوه عفرون می‌رسید و تا بعله (قریه یعاریم) امتداد می‌یافت.

Van de top van de berg keerde de grens zich naar de bron van de wateren van Neftóach, kwam uit bij de steden van het Efrongebergte, en boog daarna om naar Baäla, ook Kirjat-Jearim geheten.

10 سپس از بعله به طرف مغرب به کوه سعیر برمی‌گشت و در امتداد دامنهٔ شمالی کوه یعاریم (که کسالون باشد) پیش می‌رفت و به طرف بیت‌شمس سرازیر شده، از تمنه می‌گذشت.

Vervolgens liep de grens van Baäla met een bocht westwaarts naar het Seïrgebergte, en verder over de bergrug van Jearim naar het noorden, waar Kesalon lag. Daarna daalde ze af naar Bet-Sjémesj en verder naar Timna,

11 بعد به دامنهٔ شمالی عقرون می‌رسید و تا شکرون کشیده می‌شد و از کوه بعله گذشته به یبن‌ئیل می‌رسید و سرانجام به دریای مدیترانه ختم می‌شد.

tot het noorden van de bergrug van Ekron; dan boog ze naar Sjikkeron af, liep door over de berg Baäla, en kwam uit bij Jabneël, zodat de grens aan de zee eindigde.

12 مرز غربی، ساحل دریای مدیترانه بود. خاندانهای قبیلهٔ یهودا در داخل این مرزها زندگی می‌کردند.

De westelijke grens was de Grote Zee met haar kust. Dit zijn dan naar alle zijden de grenzen van de families der Judeërs.

13 خداوند به یوشع دستور داد که قسمتی از زمین یهودا را به کالیب (پسر یفنه) ببخشد. برحسب این دستور، قریهٔ اربع که نام دیگر آن حبرون بود به او داده شد. (اربع نام پدر عناق بود.)

Volgens Jahweh’s opdracht gaf Josuë aan Kaleb, den zoon van Jefoenne, een aandeel midden onder de Judeërs, namelijk Kirjat-Arba of Hebron; deze Arba was de vader van Anak.

14 کالیب، طایفه‌های شیشای، اخیمان و تَلَمای را که از نسل عناق بودند از آنجا بیرون راند.

Daaruit verdreef Kaleb de drie Anaks-kinderen Sjesjai, Achiman en Talmai, de zonen van Anak.

15 سپس با مردم شهر دبیر (که قبلاً قریه سفر نامیده می‌شد) جنگید.

Vandaar trok hij op tegen de bevolking van Debir; Debir werd vroeger Kirjat-Séfer genoemd.

16 کالیب به افراد خود گفت: «هر که برود و قریۀ سفر را تصرف نماید، دخترم عکسه را به او به زنی خواهم داد.»

Toen zei Kaleb: Wie Kirjat-Séfer aanvalt en inneemt, geef ik mijn dochter Aksa tot vrouw.

17 عُتن‌ئیل (پسر قناز) برادرزادهٔ کالیب، شهر را تصرف نمود و کالیب عکسه را به او به زنی داد.

Otniël, de zoon van Kenaz, de broer van Kaleb, nam het in; en deze gaf hem dus zijn dochter Aksa tot vrouw.

18 عتن‌ئیل وقتی عکسه را به خانهٔ خود می‌برد، او را ترغیب نمود تا از پدرش قطعه زمینی بخواهد. عکسه از الاغش پیاده شد تا در این باره با پدرش کالیب صحبت کند. کالیب از او پرسید: «چه می‌خواهی؟»

Maar toen zij aankwam, spoorde hij haar aan, haar vader akkerland te vragen. Ze boog zich dus van den ezel neer, zodat Kaleb haar vroeg: Wat is er?

19 عکسه گفت: «یک هدیهٔ دیگر هم به من بده! چون آن زمینی که در نِگِب به من داده‌ای، زمین بی‌آبی است. یک قطعه زمین که چشمه در آن باشد به من بده.» پس کالیب چشمه‌های بالا و پایین را به او بخشید.

Ze zeide: Schenk mij een gift; nu ge mij eenmaal voor de Négeb bestemd hebt, moet ge mij ook waterbronnen geven. En hij gaf haar bronnen in het hoogland en laagland.

20 سرزمینی که به قبیلهٔ یهودا تعلق گرفت شامل شهرهای زیر بود.

Dit was het erfdeel der families van de stam der Judeërs.

21 شهرهایی که در امتداد مرزهای ادوم در دشت نگب واقع شده بودند و عبارت بودند از: قبصئیل، عیدر، یاجور،

De verst afgelegen steden van de stam der Judeërs in de Négeb, tegen het gebied van Edom aan, waren Kabseël, Eder, Jagoer,

22 قینه، دیمونه، عدعده،

Kina, Dimona, Adada,

23 قادش، حاصور، یتنان،

Kédesj, Chasor, Jitnan,

24 زیف، طالم، بعلوت،

Zif, Télem, Bealot,

25 حاصور حَدَته، قریوت حصرون (یا حاصور)،

Chasor-Chadatta, Keri-jot-Chesron, dat is Chasor,

26 اَمام، شماع، مولاده،

Amam, Sjema, Molada,

27 حَصَر جده، حشمون، بیت‌فالط،

Chasar-Gadda, Chesjmon, Bet-Pélet,

28 حصرشوعال، بئرشبع، بزیوتیه،

Chasar-Sjoeal, Beër-Sjéba en onderhorige plaatsen;

29 بعاله، عییم، عاصم،

Baäla, Ijjim, Esem,

30 التولد، کسیل، حرمه،

Eltolad, Kesil, Chorma,

31 صقلغ، مدمنه، سنسنه،

Sikelag, Madmanna, Sansanna,

32 لباوت، سلخیم، عین و رمون، جمعاً بیست و نه شهر با روستاهای اطراف.

Lebaot, Sjilchim en En-Rimmon; in het geheel negen en twintig steden met haar dorpen.

33 شهرهایی که در دشتها واقع شده بودند و عبارت بودند از: اِشتائُل، صَرعه، اشنه،

In de Sjefela: Esjtaol, Sora, Asjna,

34 زانوح، عین‌جنیم، تفوح، عینام،

Zanóach, En-Gannim, Tappóeach, Enam,

35 یرموت، عدلام، سوکوه، عزیقه،

Jarmoet, Adoellam, Soko, Azeka,

36 شعرایم، عدیتایم، جدیره و جدیرتایم، جمعاً چهارده شهر با روستاهای اطراف.

Sjaäráim, Aditáim, Gedera en Gederotáim; veertien steden met haar dorpen.

37 صنان، حداشاه، مجدل جاد،

Senan, Chadasja, Migdal-Gad,

38 دلعان، مصفه، یُقتِئیل،

Dilan, Mispe, Jokteël,

39 لاخیش، بُصقه، عجلون،

Lakisj, Boskat, Eglon,

40 کبون، لحمان، کتلیش،

Kabbon, Lachmas, Kitlisj,

41 جدیروت، بیت‌داجون، نعمه و مقیده جمعاً شانزده شهر با روستاهای اطراف.

Gederot, Bet-Dagon, Naäma en Makkeda; zestien steden met haar dorpen.

42 لبنه، عاتر، عاشان،

Libna, Éter, Asjan,

43 یفتاح، اشنه، نصیب،

Jiftach, Asjna, Nesib,

44 قعیله، اکزیب و مریشه جمعاً نه شهر با روستاهای اطراف.

Keïla, Akzib en Maresja; negen steden met haar dorpen.

45 همچنین تمام شهرها و روستاهای ناحیۀ عقرون جزو ملک قبیلهٔ یهودا بود.

Ekron met onderhorige plaatsen en dorpen.

46 مرز آن از عقرون تا دریای مدیترانه بود و شهرهایی که اطراف اشدود واقع شده بودند با روستاهای مجاور جزو زمین یهودا به شمار می‌آمدند.

Van Ekron af naar de zee alle plaatsen met haar dorpen, terzijde van Asjdod;

47 و نیز خود شهر اشدود و غزه با آبادی‌های اطراف آنها و تمام شهرهای کنار دریای مدیترانه تا درهٔ مصر جزو ملک یهودا بودند.

Asjdod en Gaza met beider onderhorige plaatsen en dorpen, tot aan de beek van Egypte; de Grote Zee en de kuststreek waren hier de grens.

48 شهرهایی که در نواحی کوهستانی قرار داشتند و عبارت بودند از: شامیر، یتیر، سوکوه،

In het bergland: Sjamir, Jattir, Soko,

49 دنه، قریه سنه (یا دبیر)،

Danna, Kirjat-Sanna, ook Debir geheten;

50 عناب، اشتموع، عانیم،

Anab, Esjtemo, Anim,

51 جوشن، حولون و جیلوه، جمعاً یازده شهر با روستاهای اطراف.

Gósjen, Cholon en Gilo; elf steden met haar dorpen.

52 اراب، دومه، اشعان،

Arab, Doema, Esjan,

53 یانوم، بیت‌تفوح، افیقه،

Janim, Bet-Tappóeach, Afeka,

54 حُمطه، قریه اربع (حبرون) و صیعور، جمعاً نه شهر با روستاهای اطراف.

Choemta, Kirjat-Arba, ook Hebron geheten, en Sior; negen steden met haar dorpen.

55 معون، کرمل، زیف، یوطه،

Maon, Karmel, Zif, Joetta,

56 یزرعیل، یُقدعام، زانوح،

Jizreël, Jokdeam, Zanóeach,

57 قاین، جِبعه و تِمنه جمعاً ده شهر با روستاهای اطراف.

Hakkájin, Giba en Timna; tien steden met haar dorpen.

58 حلحول، بیت‌صور، جدور،

Chalchoel, Bet-Soer, Gedor.

59 معارات، بیت‌عنوت و التقون، جمعاً شش شهر با روستاهای اطراف.

Maärat, Bet-Anot, Eltekon; zes steden met haar dorpen. Tekóa, Efráta of Betlehem, Peor, Etam, Kolan, Tetam, Sores, Kérem, Gallim, Béter en Menocho; elf steden met haar dorpen.

60 قریه بعل (قریه یعاریم) و رَبه جمعاً دو شهر با روستاهای اطراف.

Kirjat-Báal, ook Kirjat-Jearim geheten, en Harabba; twee steden met haar dorpen.

61 شهرهایی که در بیابان واقع شده بودند و عبارت بودند از: بیت‌عربه، مدین، سکاکه،

In de woestijn: Bet-Haäraba, Middin, Sekaka,

62 نبشان، شهر نمک و عین جُدی، جمعاً شش شهر با روستاهای اطراف.

Nibsjan, Ir-Hammélach en En-Gédi; zes steden met haar dorpen.

63 اما مردم قبیلهٔ یهودا نتوانستند یبوسی‌ها را که در اورشلیم زندگی می‌کردند بیرون کنند. پس آنها در اورشلیم ماندند و هنوز هم در آنجا هستند و با مردم قبیلهٔ یهودا زندگی می‌کنند.

Wat de Jeboesieten betreft, die in Jerusalem woonden, hen konden de Judeërs niet uitdrijven, zodat de Jeboesieten tezamen met de Judeërs in Jerusalem wonen tot op de huidige dag.