ایوب 19
| آنگاه ایوب پاسخ داد: | 1 |
Und Hiob antwortete und sprach:
| تا به کی می‌خواهید عذابم بدهید و با سخنانتان مرا خرد کنید؟ | 2 |
Wie lange wollt ihr meine Seele plagen und mich mit Worten zermalmen?
| پی‌درپی به من اهانت می‌کنید و از این رفتارتان شرم نمی‌کنید. | 3 |
Schon zehnmal ist es, daß ihr mich geschmäht habt; ihr schämet euch nicht, mich zu verletzen.
| اگر من خطا کرده‌ام، خطای من چه صدمه‌ای به شما زده است؟ | 4 |
Und habe ich auch wirklich geirrt, so bleibt doch mein Irrtum bei mir.
| شما خود را بهتر از من می‌پندارید و این مصیبت مرا نتیجهٔ گناه من می‌دانید، | 5 |
Wenn ihr wirklich wider mich großtun wollt, und wider mich dartun meine Schmach,
| در حالی که این خداست که مرا به چنین روزی انداخته و در دام خود گرفتار کرده است. | 6 |
so wisset denn, daß Gott mich in meinem Rechte gebeugt und mich umstellt hat mit seinem Netze.
| فریاد برمی‌آورم و کمک می‌خواهم، اما هیچ‌کس صدایم را نمی‌شنود و کسی به فریادم نمی‌رسد. | 7 |
Siehe, ich schreie über Gewalttat, und werde nicht erhört; ich rufe um Hilfe, und da ist kein Recht.
| خدا راهم را سد کرده و روشنایی مرا به تاریکی مبدل نموده است. | 8 |
Er hat meinen Weg verzäunt, daß ich nicht hinüber kann, und auf meine Pfade legte er Finsternis.
| او عزت و فخر را از من گرفته | 9 |
Meine Ehre hat er mir ausgezogen, und weggenommen die Krone meines Hauptes.
| و از هر طرف مرا خرد کرده است. او مرا از پا درآورده و درخت امیدم را از ریشه برکنده است. | 10 |
Er hat mich niedergerissen ringsum, so daß ich vergehe, und hat meine Hoffnung ausgerissen wie einen Baum.
| خشم او علیه من شعله‌ور است و او مرا دشمن خود به حساب می‌آورد. | 11 |
Und seinen Zorn ließ er wider mich entbrennen, und achtete mich seinen Feinden gleich.
| لشکریانش به پیش می‌تازد و بر ضد من سنگر می‌سازند، و گرداگردِ خیمه‌ام اردو می‌زنند. | 12 |
Allzumal kamen seine Scharen und bahnten ihren Weg wider mich, und lagerten sich rings um mein Zelt.
| برادرانم را از من دور کرده است، و آشنایانم بر ضد من برخاسته‌اند. | 13 |
Meine Brüder hat er von mir entfernt, und meine Bekannten sind mir ganz entfremdet.
| بستگانم از من روگردانیده و همهٔ دوستانم مرا ترک گفته‌اند. | 14 |
Meine Verwandten bleiben aus, und meine Vertrauten haben mich vergessen.
| اهل خانه و حتی خدمتکارانم با من مانند یک غریبه رفتار می‌کنند و من برای آنها بیگانه شده‌ام. | 15 |
Meine Hausgenossen und meine Mägde achten mich für einen Fremden; ein Ausländer bin ich in ihren Augen geworden.
| خدمتکارم را صدا می‌کنم، حتی به او التماس می‌نمایم، ولی او جوابم را نمی‌دهد. | 16 |
Meinem Knechte rufe ich, und er antwortet nicht; mit meinem Munde muß ich zu ihm flehen.
| نَفَسم برای زنم مشمئزکننده است، و برادرانم طاقت تحمل مرا ندارند. | 17 |
Mein Atem ist meinem Weibe zuwider, und mein übler Geruch den Kindern meiner Mutter.
| بچه‌های کوچک هم مرا خوار می‌شمارند و وقتی مرا می‌بینند مسخره‌ام می‌کنند. | 18 |
Selbst Buben verachten mich; will ich aufstehen, so reden sie über mich.
| حتی نزدیکترین دوستانم از من منزجرند و آنانی که دوستشان می‌داشتم از من روگردان شده‌اند. | 19 |
Alle meine Vertrauten verabscheuen mich, und die ich liebte, haben sich gegen mich gekehrt.
| از من پوست و استخوانی بیش نمانده است، به زحمت از چنگ مرگ گریخته‌ام. | 20 |
Mein Gebein klebt an meiner Haut und an meinem Fleische, und nur mit der Haut meiner Zähne bin ich entronnen.
| آه ای دوستان، به من رحم کنید، زیرا دست خدا بر من سنگین شده است. | 21 |
Erbarmet euch meiner, erbarmet euch meiner, ihr meine Freunde! Denn die Hand Gottes hat mich angetastet.
| چرا شما هم مثل خدا مرا عذاب می‌دهید؟ آیا از خوردن گوشت بدنم سیر نشده‌اید؟ | 22 |
Warum verfolget ihr mich wie Gott, und werdet meines Fleisches nicht satt?
| ای کاش می‌توانستم درد دلم را با قلمی آهنین برای همیشه در دل سنگ بنویسم. | 23 |
O daß doch meine Worte aufgeschrieben würden! O daß sie in ein Buch gezeichnet würden,
| 24 |
mit eisernem Griffel und Blei in den Felsen eingehauen auf ewig!
| اما من می‌دانم که رهاننده‌ام زنده است و سرانجام بر زمین خواهد ایستاد؛ | 25 |
Und ich, ich weiß, daß mein Erlöser lebt, und als der Letzte wird er auf der Erde stehen;
| و می‌دانم حتی بعد از اینکه بدن من هم بپوسد، خدا را خواهم دید! | 26 |
und ist nach meiner Haut dieses da zerstört, so werde ich aus meinem Fleische Gott anschauen,
| من خود با این چشمانم او را خواهم دید! چه امید پرشکوهی! | 27 |
welchen ich selbst mir anschauen, und den meine Augen sehen werden, und kein anderer: meine Nieren verschmachten in meinem Innern. -
| چطور جرات می‌کنید به آزار من ادامه دهید و بگویید: «مقصر خودش است»؟ | 28 |
Wenn ihr saget: Wie wollen wir ihn verfolgen? und daß die Wurzel der Sache in mir sich befinde,
| از شمشیر مجازات خدا بترسید و بدانید که او شما را داوری خواهد کرد. | 29 |
so fürchtet euch vor dem Schwerte! Denn das Schwert ist der Grimm über die Missetaten; auf daß ihr wisset, daß ein Gericht ist.
