جامعه 1
| اینها سخنان پسر داوود است که در اورشلیم سلطنت می‌کرد و به «معلم» معروف بود: | 1 |
在耶路撒冷作王、大衛的兒子、傳道者的言語。
| بیهودگی است! «معلم» می‌گوید: زندگی، سراسر بیهودگی است! | 2 |
傳道者說：虛空的虛空， 虛空的虛空，凡事都是虛空。
| آدمی از تمامی زحماتی که در زیر آسمان می‌کشد چه سودی نصیبش می‌شود؟ | 3 |
人一切的勞碌， 就是他在日光之下的勞碌，有甚麼益處呢？
| نسلها یکی پس از دیگری می‌آیند و می‌روند، ولی دنیا همچنان باقی است. | 4 |
一代過去，一代又來， 地卻永遠長存。
| آفتاب طلوع می‌کند و غروب می‌کند و باز با شتاب به جایی باز می‌گردد که باید از آن طلوع کند. | 5 |
日頭出來，日頭落下， 急歸所出之地。
| باد به طرف جنوب می‌وزد، و از آنجا به طرف شمال دور می‌زند. می‌وزد و می‌وزد و باز به جای اول خود باز می‌گردد. | 6 |
風往南颳，又向北轉， 不住地旋轉，而且返回轉行原道。
| آب رودخانه‌ها به دریا می‌ریزد، اما دریا هرگز پر نمی‌شود. آبها دوباره به رودخانه‌ها باز می‌گردند و باز روانه دریا می‌شوند. | 7 |
江河都往海裏流，海卻不滿； 江河從何處流，仍歸還何處。
| همه چیز خسته کننده است. آنقدر خسته کننده که زبان از وصف آن ناتوان است. نه چشم از دیدن سیر می‌شود و نه گوش از شنیدن. | 8 |
萬事令人厭煩， 人不能說盡。 眼看，看不飽； 耳聽，聽不足。
| آنچه بوده باز هم خواهد بود، و آنچه شده باز هم خواهد شد. زیر آسمان هیچ چیز تازه‌ای وجود ندارد. | 9 |
已有的事後必再有； 已行的事後必再行。 日光之下並無新事。
| آیا چیزی هست که درباره‌اش بتوان گفت: «این تازه است»؟ همه چیز پیش از ما، از گذشته‌های دور وجود داشته است. | 10 |
豈有一件事人能指着說這是新的？ 哪知，在我們以前的世代早已有了。
| یادی از گذشتگان نیست. آیندگان نیز از ما یاد نخواهند کرد. | 11 |
已過的世代，無人記念； 將來的世代，後來的人也不記念。
| من که «معلم» هستم، در اورشلیم بر اسرائیل سلطنت می‌کردم. | 12 |
我傳道者在耶路撒冷作過以色列的王。
| با حکمت خود، سخت به مطالعه و تحقیق دربارهٔ هر چه در زیر آسمان انجام می‌شود پرداختم. این چه کار سخت و پرزحمتی است که خدا به عهدهٔ انسان گذاشته است! | 13 |
我專心用智慧尋求、查究天下所做的一切事，乃知上帝叫世人所經練的是極重的勞苦。
| هر چه را که زیر آسمان انجام می‌شود دیده‌ام. همه چیز بیهوده است، درست مانند دویدن به دنبال باد! | 14 |
我見日光之下所做的一切事，都是虛空，都是捕風。
| کج را نمی‌توان راست کرد و چیزی را که نیست نمی‌توان به شمار آورد. | 15 |
彎曲的，不能變直； 缺少的，不能足數。
| با خود فکر کردم: «من از همهٔ پادشاهانی که پیش از من در اورشلیم بوده‌اند، حکیمتر هستم و حکمت و دانش بسیار کسب کرده‌ام.» | 16 |
我心裏議論說：我得了大智慧，勝過我以前在耶路撒冷的眾人，而且我心中多經歷智慧和知識的事。
| در صدد برآمدم فرق بین حکمت و حماقت، و دانش و جهالت را بفهمم؛ ولی دریافتم که این نیز مانند دویدن به دنبال باد، کار بیهوده‌ای است. | 17 |
我又專心察明智慧、狂妄，和愚昧，乃知這也是捕風。
| انسان هر چه بیشتر حکمت می‌آموزد محزونتر می‌شود و هر چه بیشتر دانش می‌اندوزد، غمگینتر می‌گردد. | 18 |
因為多有智慧，就多有愁煩； 加增知識的，就加增憂傷。
