غزل غزلها 6

۱ 1 محبوب تو کجا رفته است‌ای زیباترین زنان؟ محبوب تو کجا توجه نموده است تااو را با تو بطلبیم؟

Where is your beloved gone, O you fairest among women? where is your beloved turned aside? that we may seek him with you.

۲ 2 محبوب من به باغ خویش و نزد باغچه های بلسان فرود شده است، تا در باغات بچراند وسوسنها بچیند.

My beloved is gone down into his garden, to the beds of spices, to feed in the gardens, and to gather lilies.

۳ 3 من از آن محبوب خود ومحبوبم از آن من است. در میان سوسنها گله رامی چراند.

I am my beloved's, and my beloved is mine: he feeds among the lilies.

۴ 4 ‌ای محبوبه من، تو مثل ترصه جمیل و ماننداورشلیم زیبا و مثل لشکرهای بیدق دار مهیب هستی.

You are beautiful, O my love, as Tirzah, comely as Jerusalem, terrible as an army with banners.

۵ 5 چشمانت را از من برگردان زیرا آنها برمن غالب شده است. مویهایت مثل گله بزها است که بر جانب کوه جلعاد خوابیده باشند.

Turn away your eyes from me, for they have overcome me: your hair is as a flock of goats that appear from Gilead.

۶ 6 دندانهایت مانند گله گوسفندان است که ازشستن برآمده باشند. و همگی آنها توام زاییده ودر آنها یکی هم نازاد نباشد.

Your teeth are as a flock of sheep which go up from the washing, whereof every one bears twins, and there is not one barren among them.

۷ 7 شقیقه هایت درعقب برقع تو مانند پاره انار است.

As a piece of a pomegranate are your temples within your locks.

۸ 8 شصت ملکه وهشتاد متعه و دوشیزگان بیشماره هستند.

There are threescore queens, and fourscore concubines, and virgins without number.

۹ 9 اما کبوتر من و کامله من یکی است. او یگانه مادرخویش و مختاره والده خود می‌باشد. دختران اورا دیده، خجسته گفتند. ملکه‌ها و متعه‌ها بر اونگریستند و او را مدح نمودند.

My dove, my undefiled is but one; she is the only one of her mother, she is the choice one of her that bare her. The daughters saw her, and blessed her; yea, the queens and the concubines, and they praised her.

۱۰ 10 این کیست که مثل صبح می‌درخشد؟ ومانند ماه جمیل و مثل آفتاب طاهر و مانند لشکربیدق دار مهیب است؟

Who is she that looks forth as the morning, fair as the moon, clear as the sun, and terrible as an army with banners?

۱۱ 11 به باغ درختان جوز فرود شدم تا سبزیهای وادی را بنگرم و ببینم که آیا مو شکوفه آورده وانار گل کرده است.

I went down into the garden of nuts to see the fruits of the valley, and to see whether the vine flourished and the pomegranates budded.

۱۲ 12 بی‌آنکه ملتفت شوم که ناگاه جانم مرا مثل عرابه های عمیناداب ساخت.

Before even I was aware, my soul made me like the chariots of Amminadib.

۱۳ 13 برگرد، برگرد‌ای شولمیت برگرد، برگرد تابر تو بنگریم.

Return, return, O Shulamite; return, return, that we may look upon you. What will all of you see in the Shulamite? As it were the company of two armies.