غزل غزلها 6

۱ 1 محبوب تو کجا رفته است‌ای زیباترین زنان؟ محبوب تو کجا توجه نموده است تااو را با تو بطلبیم؟

WHITHER is thy beloved gone, O thou fairest among women? whither is thy beloved turned aside? that we may seek him with thee.

۲ 2 محبوب من به باغ خویش و نزد باغچه های بلسان فرود شده است، تا در باغات بچراند وسوسنها بچیند.

My beloved is gone down into his garden, to the beds of spices, to feed in the gardens, and to gather lilies.

۳ 3 من از آن محبوب خود ومحبوبم از آن من است. در میان سوسنها گله رامی چراند.

I am my beloved’s, and my beloved is mine: he feedeth among the lilies.

۴ 4 ‌ای محبوبه من، تو مثل ترصه جمیل و ماننداورشلیم زیبا و مثل لشکرهای بیدق دار مهیب هستی.

Thou art beautiful, O my love, as Tirzah, comely as Jerusalem, terrible as an army with banners.

۵ 5 چشمانت را از من برگردان زیرا آنها برمن غالب شده است. مویهایت مثل گله بزها است که بر جانب کوه جلعاد خوابیده باشند.

Turn away thine eyes from me, for they have overcome me: thy hair is as a flock of goats that appear from Gilead.

۶ 6 دندانهایت مانند گله گوسفندان است که ازشستن برآمده باشند. و همگی آنها توام زاییده ودر آنها یکی هم نازاد نباشد.

Thy teeth are as a flock of sheep which go up from the washing, whereof every one beareth twins, and there is not one barren among them.

۷ 7 شقیقه هایت درعقب برقع تو مانند پاره انار است.

As a piece of a pomegranate are thy temples within thy locks.

۸ 8 شصت ملکه وهشتاد متعه و دوشیزگان بیشماره هستند.

There are threescore queens, and fourscore concubines, and virgins without number.

۹ 9 اما کبوتر من و کامله من یکی است. او یگانه مادرخویش و مختاره والده خود می‌باشد. دختران اورا دیده، خجسته گفتند. ملکه‌ها و متعه‌ها بر اونگریستند و او را مدح نمودند.

My dove, my undefiled is but one; she is the only one of her mother, she is the choice one of her that bare her. The daughters saw her, and blessed her; yea, the queens and the concubines, and they praised her.

۱۰ 10 این کیست که مثل صبح می‌درخشد؟ ومانند ماه جمیل و مثل آفتاب طاهر و مانند لشکربیدق دار مهیب است؟

Who is she that looketh forth as the morning, fair as the moon, clear as the sun, and terrible as an army with banners?

۱۱ 11 به باغ درختان جوز فرود شدم تا سبزیهای وادی را بنگرم و ببینم که آیا مو شکوفه آورده وانار گل کرده است.

I went down into the garden of nuts to see the fruits of the valley, and to see whether the vine flourished, and the pomegranates budded.

۱۲ 12 بی‌آنکه ملتفت شوم که ناگاه جانم مرا مثل عرابه های عمیناداب ساخت.

Or ever I was aware, my soul made me like the chariots of Amminadib.

۱۳ 13 برگرد، برگرد‌ای شولمیت برگرد، برگرد تابر تو بنگریم.

Return, return, O Shulamite; return, return, that we may look upon thee. What will ye see in the Shulamite? As it were the company of two armies.