غزل غزلها 5

۱ 1 ای خواهر و عروس من، به باغ خود آمدم. مر خود را با عطرهایم چیدم. شانه عسل خود را با عسل خویش خوردم. شراب خود را باشیر خویش نوشیدم. ای دوستان بخورید و‌ای یاران بنوشید و به سیری بیاشامید.

I have come into my garden, my sister, my bride. I have gathered my myrrh with my spice; I have eaten my honeycomb with my honey; I have drunk my wine with my milk. Eat, friends. Drink, yes, drink abundantly, beloved.

۲ 2 من در خواب هستم اما دلم بیدار است. آوازمحبوب من است که در را می‌کوبد (و می‌گوید): «از برای من باز کن‌ای خواهر من! ای محبوبه من وکبوترم و‌ای کامله من! زیرا که سر من از شبنم و زلفهایم از ترشحات شب پر است.»

I was asleep, but my heart was awake. It is the voice of my beloved who knocks: "Open to me, my sister, my love, my dove, my undefiled; for my head is filled with dew, and my hair with the dampness of the night."

۳ 3 رخت خودرا کندم چگونه آن را بپوشم؟ پایهای خود راشستم چگونه آنها را چرکین نمایم؟

I have taken off my robe. Indeed, must I put it on? I have washed my feet. Indeed, must I soil them?

۴ 4 محبوب من دست خویش را از سوراخ در داخل ساخت واحشایم برای وی به جنبش آمد.

My beloved thrust his hand in through the latch opening. My heart pounded for him.

۵ 5 من برخاستم تادر را به جهت محبوب خود باز کنم، و از دستم مرو از انگشتهایم مر صافی بر دسته قفل بچکید.

I rose up to open for my beloved. My hands dripped with myrrh, my fingers with liquid myrrh, on the handles of the lock.

۶ 6 به جهت محبوب خود باز کردم اما محبوبم روگردانیده، رفته بود. چون او سخن می‌گفت جان از من بدر شده بود. او را جستجو کردم و نیافتم اورا خواندم و جوابم نداد.

I opened to my beloved; but my beloved left; and had gone away. My heart went out when he spoke. I looked for him, but I did not find him. I called him, but he did not answer.

۷ 7 کشیکچیانی که در شهرگردش می‌کنند مرا یافتند، بزدند و مجروح ساختند. دیده بانهای حصارها برقع مرا از من گرفتند.

The watchmen who go about the city found me. They beat me. They bruised me. The keepers of the walls took my cloak away from me.

۸ 8 ‌ای دختران اورشلیم، شما را قسم می‌دهم که اگر محبوب مرا بیابید وی را گویید که من مریض عشق هستم.

I adjure you, daughters of Jerusalem, If you find my beloved, that you tell him that I am faint with love.

۹ 9 ‌ای زیباترین زنان، محبوب تو از سایرمحبوبان چه برتری دارد و محبوب تو را بر سایرمحبوبان چه فضیلت است که ما را چنین قسم می‌دهی؟

How is your beloved better than another beloved, you fairest among women? How is your beloved better than another beloved, that you do so adjure us?

۱۰ 10 محبوب من سفید و سرخ‌فام است، و برهزارها افراشته شده است.

My beloved is radiant and tan. The best among ten thousand.

۱۱ 11 سر او طلای خالص است و زلفهایش به هم پیچیده و مانندغراب سیاه فام است.

His head is like the purest gold. His hair is bushy, black as a raven.

۱۲ 12 چشمانش کبوتران نزدنهرهای آب است، با شیر شسته شده و درچشمخانه خود نشسته.

His eyes are like doves beside the water brooks, washed with milk, mounted like jewels.

۱۳ 13 رخسارهایش مثل باغچه بلسان و پشته های ریاحین می‌باشد. لبهایش سوسنها است که از آنها مر صافی می چکد.

His cheeks are like a bed of spices with towers of perfumes. His lips are like lilies, dropping liquid myrrh.

۱۴ 14 دستهایش حلقه های طلاست که به زبرجد منقش باشد و بر او عاج شفاف است که به یاقوت زرد مرصع بود.

His hands are like rings of gold set with beryl. His body is like ivory work overlaid with sapphires.

۱۵ 15 ساقهایش ستونهای مرمر بر پایه های زر ناب موسس شده، سیمایش مثل لبنان و مانند سروهای آزاد برگزیده است.

His legs are like pillars of marble set on sockets of fine gold. His appearance is like Lebanon, excellent as the cedars.

۱۶ 16 دهان او بسیار شیرین و تمام او مرغوبترین است. این است محبوب من و این است یار من‌ای دختران اورشلیم.

His mouth is sweetness; yes, he is altogether lovely. This is my beloved, and this is my friend, daughters of Jerusalem.