غزل غزلها 3

۱ 1 شبانگاه در بستر خود او را که جانم دوست می دارد طلبیدم. او را جستجو کردم امانیافتم.

Bride: On my bed, throughout the night, I sought him whom my soul loves. I sought him, and did not find him.

۲ 2 گفتم الان برخاسته، در کوچه‌ها و شوارع شهر گشته، او را که جانم دوست می‌دارد خواهم طلبید. او را جستجو کردم اما نیافتم.

I will rise up, and I will circle through the city. Through the side streets and thoroughfares, I will seek him whom my soul loves. I sought him, and did not find him.

۳ 3 کشیکچیانی که در شهر گردش می‌کنند مرایافتند. گفتم که «آیا محبوب جان مرا دیده‌اید؟»

The watchers who guard the city found me: “Have you seen him whom my soul loves?”

۴ 4 از ایشان چندان پیش نرفته بودم که او را که جانم دوست می‌دارد یافتم. و او را گرفته، رها نکردم تابه خانه مادر خود و به حجره والده خویش درآوردم.

When I had passed by them a little, I found him whom my soul loves. I held him, and would not release him, until I would bring him into my mother’s house, and into the chamber of her who bore me.

۵ 5 ‌ای دختران اورشلیم، شما را به غزالها وآهوهای صحرا قسم می‌دهم که محبوب مرا تاخودش نخواهد بیدار مکنید و برمینگیزانید.

Groom to Chorus: I bind you by oath, O daughters of Jerusalem, by the does and the stags of the open field, not to disturb or awaken the beloved, until she wills.

۶ 6 این کیست که مثل ستونهای دود از بیابان برمی آید وبه مر و بخور و به همه عطریات تاجران معطراست؟

Chorus to Groom: Who is she, who ascends through the desert, like a staff of smoke from the aromatics of myrrh, and frankincense, and every powder of the perfumer?

۷ 7 اینک تخت روان سلیمان است که شصت جبار از جباران اسرائیل به اطراف آن می‌باشند.

Chorus to Bride: Lo, sixty strong ones, out of all the strongest in Israel, stand watch at the bed of Solomon,

۸ 8 همگی ایشان شمشیر گرفته و جنگ آزموده هستند. شمشیر هر یک به‌سبب خوف شب بر رانش بسته است.

all holding swords and well-trained in warfare, each one’s weapon upon his thigh, because of fears in the night.

۹ 9 سلیمان پادشاه تخت روانی برای خویشتن از چوب لبنان ساخت.

Bride to Chorus: King Solomon made himself a portable throne from the wood of Lebanon.

۱۰ 10 ستونهایش را از نقره و سقفش را از طلا وکرسی‌اش را از ارغوان ساخت، و وسطش به محبت دختران اورشلیم معرق بود.

He made its columns of silver, the reclining place of gold, the ascent of purple; the middle he covered well, out of charity for the daughters of Jerusalem.

۱۱ 11 ‌ای دختران صهیون، بیرون آیید و سلیمان پادشاه راببینید، با تاجی که مادرش در روز عروسی وی ودر روز شادی دلش آن را بر سر وی نهاد.

O daughters of Zion, go forth and see king Solomon with the diadem with which his mother crowned him, on the day of his espousal, on the day of the rejoicing of his heart.