< غزل غزلها 1 >
غزل غزلها که از آن سلیمان است. | ۱ 1 |
Kantiku i kantikëve që është i Salomonit.
او مرا به بوسه های دهان خود ببوسد زیرا که محبت تو از شراب نیکوتر است. | ۲ 2 |
Më puth me të puthurat e gojës së vet! Sepse dashuria jote është më e mirë se vera.
عطرهای توبوی خوش دارد و اسم تو مثل عطر ریخته شده میباشد. بنابراین دوشیزگان، تو را دوست میدارند. | ۳ 3 |
Nga aroma e vajrave të tua të këndshme emri yt është një vaj i parfumuar i derdhur; prandaj të duan vajzat.
مرا بکش تا در عقب تو بدویم. پادشاه مرا به حجله های خود آورد. از تو وجد و شادی خواهیم کرد. محبت تو را از شراب زیاده ذکرخواهیم نمود. تو را از روی خلوص دوست میدارند. | ۴ 4 |
Tërhiqmë te ti! Ne do të rendim pas teje! Mbreti më çoi në dhomat e tij. Ne do të kënaqemi dhe do të gëzohemi te ti; ne do ta kujtojmë dashurinë tënde më shumë se verën. Kanë të drejtë që të duan.
ای دختران اورشلیم، من سیه فام اماجمیل هستم، مثل خیمه های قیدار و مانندپرده های سلیمان. | ۵ 5 |
Unë jam e zezë por e bukur, o bija të Jeruzalemit, si çadrat e Kedarit, si perdet e Salomonit.
بر من نگاه نکنید چونکه سیه فام هستم، زیرا که آفتاب مرا سوخته است. پسران مادرم بر من خشم نموده، مرا ناطورتاکستانها ساختند، اما تاکستان خود را دیده بانی ننمودم. | ۶ 6 |
Mos shikoni se jam e zezë, sepse dielli më ka nxirë. Bijtë e nënes sime janë zemëruar me mua; më kanë caktuar të ruaj vreshtat, por vreshtin tim nuk e kam ruajtur.
ای حبیب جان من، مرا خبر ده که کجامی چرانی و در وقت ظهر گله را کجا میخوابانی؟ زیرا چرا نزد گله های رفیقانت مثل آواره گردم. | ۷ 7 |
Thuamë, o ti që të dashuron zemra ime, ku e kullot kopenë dhe ku e lë të pushojë në mesditë. Pse vallë duhet të jem si një grua e mbuluar me vel pranë kopeve të shokëve të tu?
ای جمیل تر از زنان، اگر نمی دانی، در اثرگلهها بیرون رو و بزغاله هایت را نزد مسکن های شبانان بچران. | ۸ 8 |
Në rast se ti nuk e di, o më e bukura e grave, ndiq gjurmët e kopesë dhe kulloti kecat e tua pranë çadrave të barinjve.
ای محبوبه من، تو را به اسبی که در ارابه فرعون باشد تشبیه دادهام. | ۹ 9 |
Mikesha ime, ti më ngjan si pela ime midis qerreve të Faraonit.
رخسارهایت به جواهرها و گردنت به گردن بندها چه بسیار جمیل است. | ۱۰ 10 |
Faqet e tua janë të bukura me ornamente, dhe qafa jote me gjerdane margaritaresh.
زنجیرهای طلا با حبه های نقره برای توخواهیم ساخت. | ۱۱ 11 |
Ne do të bëjmë për ty gjerdane të arta me tokëza prej argjendi.
چون پادشاه بر سفره خودمی نشیند، سنبل من بوی خود را میدهد. | ۱۲ 12 |
Ndërsa mbreti është ulur në tryezë, livanda ime përhap aromën e saj.
محبوب من، مرا مثل طبله مر است که در میان پستانهای من میخوابد. | ۱۳ 13 |
Kënaqësia ime është një qeskë e vogël mirre; ajo do të pushojë tërë natën midis gjive të mia.
محبوب من، برایم مثل خوشه بان درباغهای عین جدی میباشد. | ۱۴ 14 |
Kënaqësia ime është për mua një tufë lulesh alkane në vreshtat e En-gedit.
اینک تو زیباهستیای محبوبه من، اینک تو زیبا هستی وچشمانت مثل چشمان کبوتر است. | ۱۵ 15 |
Ti je e bukur, mikja ime, ja, je e bukur! Sytë e tu janë si ato të pëllumbeshave.
اینک تو زیبا و شیرین هستیای محبوب من و تخت ما هم سبز است. | ۱۶ 16 |
Sa i bukur je, i dashuri im, madje dhe i dashurueshëm! Për më tepër shtrati ynë është blerosh.
تیرهای خانه ما از سرو آزاد است و سقف ما از چوب صنوبر. | ۱۷ 17 |
Trarët e shtëpive tona janë prej kedri dhe tavanet tona prej qiparisi.