مزامیر 97

۱ 1 خداوند سلطنت گرفته است، پس زمین شادی کند و جزیره های بسیار مسرورگردند.

Der HERR ist König; des freue sich das Erdreich und seien fröhlich die Inseln, soviel ihrer sind.

۲ 2 ابرها و ظلمت غلیظ گرداگرد اوست. عدل و انصاف قاعده تخت اوست.

Wolken und Dunkel ist um ihn her; Gerechtigkeit und Gericht ist seines Stuhles Festung.

۳ 3 آتش پیش روی وی می‌رود و دشمنان او را به اطرافش می‌سوزاند.

Feuer geht vor ihm her und zündet an umher seine Feinde.

۴ 4 برقهایش ربع مسکون را روشن می‌سازد. زمین این را بدید و بلرزید.

Seine Blitze leuchten auf den Erdboden; das Erdreich siehet's und erschrickt.

۵ 5 کوهها ازحضور خداوند مثل موم گداخته می‌شود، ازحضور خداوند تمامی جهان.

Die Berge zerschmelzen wie Wachs vor dem HERRN, vor dem Herrscher des ganzen Erdbodens.

۶ 6 آسمانها عدالت او را اعلام می‌کنند و جمیع قوم‌ها جلال او رامی بینند.

Die Himmel verkündigen seine Gerechtigkeit, und alle Völker sehen seine Ehre.

۷ 7 همه پرستندگان بتهای تراشیده خجل می‌شوند که به بتها فخر می‌نمایند. ای جمیع خدایان او را بپرستید.

Schämen müssen sich alle, die den Bildern dienen und sich der Götzen rühmen. Betet ihn an, alle Götter!

۸ 8 صهیون شنید و شادمان شد و دختران یهودامسرور گردیدند، ای خداوند به‌سبب داوریهای تو.

Zion hört es und ist froh; und die Töchter Juda's sind fröhlich, HERR, über dein Regiment.

۹ 9 زیرا که تو‌ای خداوند بر تمامی روی زمین متعال هستی. بر جمیع خدایان، بسیار اعلی هستی.

Denn du, HERR, bist der Höchste in allen Landen; du bist hoch erhöht über alle Götter.

۱۰ 10 ‌ای شما که خداوند را دوست می‌دارید، ازبدی نفرت کنید! او حافظ جانهای مقدسان خوداست. ایشان را از دست شریران می‌رهاند.

Die ihr den HERRN liebet, hasset das Arge! Der HERR bewahret die Seelen seiner Heiligen; von der Gottlosen Hand wird er sie erretten.

۱۱ 11 نوربرای عادلان کاشته شده است و شادمانی برای راست دلان.

Dem Gerechten muß das Licht immer wieder aufgehen und Freude den frommen Herzen.

۱۲ 12 ‌ای عادلان، در خداوند شادمان باشید! و ذکر قدوسیت او را حمد بگویید.

Ihr Gerechten freuet euch des HERRN und danket ihm und preiset seine Heiligkeit!