مزامیر 97

۱ 1 خداوند سلطنت گرفته است، پس زمین شادی کند و جزیره های بسیار مسرورگردند.

Jahwe ward König! Es frohlocke die Erde, es sollen sich freuen zahlreiche Inseln!

۲ 2 ابرها و ظلمت غلیظ گرداگرد اوست. عدل و انصاف قاعده تخت اوست.

Gewölk und Dunkel ist um ihn her; Gerechtigkeit und Recht ist die Grundfeste seines Throns.

۳ 3 آتش پیش روی وی می‌رود و دشمنان او را به اطرافش می‌سوزاند.

Feuer geht vor ihm her und verbrennt ringsum seine Feinde.

۴ 4 برقهایش ربع مسکون را روشن می‌سازد. زمین این را بدید و بلرزید.

Seine Blitze erleuchteten den Erdkreis; die Erde sah's und erzitterte.

۵ 5 کوهها ازحضور خداوند مثل موم گداخته می‌شود، ازحضور خداوند تمامی جهان.

Berge zerschmolzen wie Wachs vor Jahwe, vor dem Herrn der ganzen Erde.

۶ 6 آسمانها عدالت او را اعلام می‌کنند و جمیع قوم‌ها جلال او رامی بینند.

Der Himmel verkündete seine Gerechtigkeit, und alle Völker sahen seine Herrlichkeit.

۷ 7 همه پرستندگان بتهای تراشیده خجل می‌شوند که به بتها فخر می‌نمایند. ای جمیع خدایان او را بپرستید.

Beschämt sind alle, die Bildern dienen, die sich der Götzen berühmen: werft euch nieder vor ihm, all' ihr Götter!

۸ 8 صهیون شنید و شادمان شد و دختران یهودامسرور گردیدند، ای خداوند به‌سبب داوریهای تو.

Zion hörte es und ward fröhlich, und es frohlockten die Töchter Judas um deiner Gerichte willen, Jahwe.

۹ 9 زیرا که تو‌ای خداوند بر تمامی روی زمین متعال هستی. بر جمیع خدایان، بسیار اعلی هستی.

Denn du, Jahwe, bist der Höchste auf der ganzen Erde, bist hoch erhaben über alle Götter.

۱۰ 10 ‌ای شما که خداوند را دوست می‌دارید، ازبدی نفرت کنید! او حافظ جانهای مقدسان خوداست. ایشان را از دست شریران می‌رهاند.

Die ihr Jahwe liebt, hasset das Arge! Er bewahrt die Seelen seiner Frommen; aus der Gewalt der Gottlosen rettet er sie.

۱۱ 11 نوربرای عادلان کاشته شده است و شادمانی برای راست دلان.

Licht geht den Frommen auf und Freude denen, die redliches Sinnes sind.

۱۲ 12 ‌ای عادلان، در خداوند شادمان باشید! و ذکر قدوسیت او را حمد بگویید.

Freut euch, ihr Frommen, über Jahwe und dankt seinem heiligen Namen!