< مزامیر 95 >

بیایید خداوند را بسراییم و صخره نجات خود را آواز شادمانی دهیم! ۱ 1
Laus Cantici David. Venite, exultemus Domino: iubilemus Deo salutari nostro:
به حضور او با حمد نزدیک بشویم! و با مزامیر او راآواز شادمانی دهیم! ۲ 2
Praeoccupemus faciem eius in confessione: et in psalmis iubilemus ei.
زیرا که یهوه، خدای بزرگ است، ۳ 3
Quoniam Deus magnus Dominus: et rex magnus super omnes deos.
و پادشاه عظیم بر جمیع خدایان. نشیبهای زمین در دست وی است و فرازهای کوهها از آن او. ۴ 4
Quia in manu eius sunt omnes fines terrae: et altitudines montium ipsius sunt.
دریا از آن اوست، او آن رابساخت؛ و دستهای وی خشکی را مصور نمود. ۵ 5
Quoniam ipsius est mare, et ipse fecit illud: et siccam manus eius formaverunt.
بیایید عبادت و سجده نماییم و به حضورآفریننده خود خداوند زانو زنیم! ۶ 6
Venite adoremus, et procidamus: et ploremus ante Dominum, qui fecit nos.
زیرا که اوخدای ما است! و ما قوم مرتع و گله دست اومی باشیم! امروز کاش آواز او را می‌شنیدید! ۷ 7
Quia ipse est Dominus Deus noster: et nos populus pascuae eius, et oves manus eius.
دل خود را سخت مسازید، مثل مریبا، مانند یوم مسا در صحرا. ۸ 8
Hodie si vocem eius audieritis, nolite obdurare corda vestra;
چون اجداد شما مرا آزمودند وتجربه کردند و اعمال مرا دیدند. ۹ 9
Sicut in irritatione secundum diem tentationis in deserto: ubi tentaverunt me patres vestri, probaverunt, et viderunt opera mea.
چهل سال ازآن قوم محزون بودم و گفتم: «قوم گمراه دل هستند که طرق مرا نشناختند. ۱۰ 10
Quadraginta annis offensus fui generationi illi, et dixi: Semper hi errant corde.
پس در غضب خود قسم خوردم، که به آرامی من داخل نخواهند شد.» ۱۱ 11
Et isti non cognoverunt vias meas: ut iuravi in ira mea: Si introibunt in requiem meam.

< مزامیر 95 >