مزامیر 95

۱ 1 بیایید خداوند را بسراییم و صخره نجات خود را آواز شادمانی دهیم!

Venite, applaudiamo al Signore, acclamiamo alla roccia della nostra salvezza.

۲ 2 به حضور او با حمد نزدیک بشویم! و با مزامیر او راآواز شادمانی دهیم!

Accostiamoci a lui per rendergli grazie, a lui acclamiamo con canti di gioia.

۳ 3 زیرا که یهوه، خدای بزرگ است،

Poiché grande Dio è il Signore, grande re sopra tutti gli dei.

۴ 4 و پادشاه عظیم بر جمیع خدایان. نشیبهای زمین در دست وی است و فرازهای کوهها از آن او.

Nella sua mano sono gli abissi della terra, sono sue le vette dei monti.

۵ 5 دریا از آن اوست، او آن رابساخت؛ و دستهای وی خشکی را مصور نمود.

Suo è il mare, egli l'ha fatto, le sue mani hanno plasmato la terra.

۶ 6 بیایید عبادت و سجده نماییم و به حضورآفریننده خود خداوند زانو زنیم!

Venite, prostràti adoriamo, in ginocchio davanti al Signore che ci ha creati.

۷ 7 زیرا که اوخدای ما است! و ما قوم مرتع و گله دست اومی باشیم! امروز کاش آواز او را می‌شنیدید!

Egli è il nostro Dio, e noi il popolo del suo pascolo, il gregge che egli conduce.

۸ 8 دل خود را سخت مسازید، مثل مریبا، مانند یوم مسا در صحرا.

Ascoltate oggi la sua voce: «Non indurite il cuore, come a Meriba, come nel giorno di Massa nel deserto,

۹ 9 چون اجداد شما مرا آزمودند وتجربه کردند و اعمال مرا دیدند.

dove mi tentarono i vostri padri: mi misero alla prova pur avendo visto le mie opere.

۱۰ 10 چهل سال ازآن قوم محزون بودم و گفتم: «قوم گمراه دل هستند که طرق مرا نشناختند.

Per quarant'anni mi disgustai di quella generazione e dissi: Sono un popolo dal cuore traviato, non conoscono le mie vie;

۱۱ 11 پس در غضب خود قسم خوردم، که به آرامی من داخل نخواهند شد.»

perciò ho giurato nel mio sdegno: Non entreranno nel luogo del mio riposo».