مزامیر 95

۱ 1 بیایید خداوند را بسراییم و صخره نجات خود را آواز شادمانی دهیم!

Kommet, lasset uns Jehova zujubeln, lasset uns zujauchzen dem Felsen unseres Heils!

۲ 2 به حضور او با حمد نزدیک بشویم! و با مزامیر او راآواز شادمانی دهیم!

Lasset uns ihm entgegengehen mit Lob, lasset uns mit Psalmen ihm zujauchzen!

۳ 3 زیرا که یهوه، خدای بزرگ است،

Denn ein großer Gott ist Jehova, und ein großer König über alle Götter;

۴ 4 و پادشاه عظیم بر جمیع خدایان. نشیبهای زمین در دست وی است و فرازهای کوهها از آن او.

in dessen Hand die Tiefen der Erde, und dessen die Höhen der Berge sind;

۵ 5 دریا از آن اوست، او آن رابساخت؛ و دستهای وی خشکی را مصور نمود.

dessen das Meer ist, er hat es ja gemacht; und das Trockene, seine Hände haben es gebildet.

۶ 6 بیایید عبادت و سجده نماییم و به حضورآفریننده خود خداوند زانو زنیم!

Kommet, lasset uns anbeten und uns niederbeugen, lasset uns niederknien vor Jehova, der uns gemacht hat!

۷ 7 زیرا که اوخدای ما است! و ما قوم مرتع و گله دست اومی باشیم! امروز کاش آواز او را می‌شنیدید!

Denn er ist unser Gott, und wir sind das Volk seiner Weide und die Herde seiner Hand. Heute, wenn ihr seine Stimme höret,

۸ 8 دل خود را سخت مسازید، مثل مریبا، مانند یوم مسا در صحرا.

verhärtet euer Herz nicht, wie zu Meriba, wie am Tage von Massa in der Wüste;

۹ 9 چون اجداد شما مرا آزمودند وتجربه کردند و اعمال مرا دیدند.

als eure Väter mich versuchten, mich prüften, und sie sahen doch mein Werk!

۱۰ 10 چهل سال ازآن قوم محزون بودم و گفتم: «قوم گمراه دل هستند که طرق مرا نشناختند.

Vierzig Jahre hatte ich Ekel an dem Geschlecht, und ich sprach: Ein Volk irrenden Herzens sind sie. Aber sie haben meine Wege nicht erkannt;

۱۱ 11 پس در غضب خود قسم خوردم، که به آرامی من داخل نخواهند شد.»

so daß ich schwur in meinem Zorn: Wenn sie in meine Ruhe eingehen werden!