مزامیر 94

۱ 1 ای یهوه خدای ذوالانتقام، ای خدای ذوالانتقام، تجلی فرما!

上主，您是伸冤的天主，伸冤的天主，求您顯出！

۲ 2 ‌ای داور جهان متعال شو و بر متکبران مکافات برسان!

審判大地的天主，請您起來！給驕傲人施以應得的禍災！

۳ 3 ‌ای خداوند تا به کی شریران، تا به کی شریران فخرخواهند نمود؟

上主，惡人洋洋得意，要到何時？歹徒沾沾自喜，要到何時？

۴ 4 حرفها می‌زنند و سخنان ستم آمیز می‌گویند. جمیع بدکاران لاف می‌زنند. ای خداوند، قوم تو را می‌شکنند و میراث تو راذلیل می‌سازند.

他們大言不慚，要到何時？作惡的人自誇，要到何時？

۵ 5

上主，他們蹂躪您的百姓，他們磨難您的子民，

۶ 6 بیوه‌زنان و غریبان را می‌کشند ویتیمان را به قتل می‌رسانند.

屠殺寡婦與旅客，將孤兒置於死地，

۷ 7 و می‌گویند یاه نمی بیند و خدای یعقوب ملاحظه نمی نماید.

他們還說：上主看不見，雅各伯的天主決不管。

۸ 8 ‌ای احمقان قوم بفهمید! و‌ای ابلهان کی تعقل خواهید نمود؟

民間的愚昧者！您們應該知悉，糊塗的人！您們何時才能明白？

۹ 9 او که گوش را غرس نمود، آیانمی شنود؟ او که چشم را ساخت، آیا نمی بیند؟

裝置耳朵的，難道自己聽不著？製造眼睛的，難道自己看不到？

۱۰ 10 او که امت‌ها را تادیب می‌کند، آیا توبیخ نخواهد نمود، او که معرفت را به انسان می‌آموزد؟

訓戒萬民者，難道自己不懲治？教導人類者，難道自己無知識？

۱۱ 11 خداوند فکرهای انسان را می‌داندکه محض بطالت است.

上主認透人的思念，原來都是虛幻。

۱۲ 12 ‌ای یاه خوشابحال شخصی که او را تادیب می‌نمایی و از شریعت خود او را تعلیم می‌دهی

上主那些受您教訓的人，守您法律者是有福的的人，

۱۳ 13 تا او را از روزهای بلا راحت بخشی، مادامی که حفره برای شریران کنده شود.

您叫他在患難獲享安穩，直到給惡人們掘下了陷阱。

۱۴ 14 زیرا خداوندقوم خود را رد نخواهد کرد و میراث خویش راترک نخواهد نمود.

因為上主不拒絕自己的百姓，上主不遺棄自己的人民。

۱۵ 15 زیرا که داوری به انصاف رجوع خواهد کرد و همه راست دلان پیروی آن را خواهند نمود.

原來公理必歸正義的人士，心地公正的人必追求公理。

۱۶ 16 کیست که برای من با شریران مقاومت خواهد کرد و کیست که با بدکاران مقابله خواهدنمود.

誰肯奮起替我攻打行兇的人？誰肯站起替我抵抗作惡的人？

۱۷ 17 اگر خداوند مددکار من نمی بود، جان من به زودی در خاموشی ساکن می‌شد.

若不是上主扶助我，我的靈魂已歸冥所。

۱۸ 18 چون گفتم که پای من می‌لغزد، پس رحمت تو‌ای خداوندمرا تایید نمود.

我工在想說：我的腳步快要滑倒。上主，您就以您的仁慈來扶助我。

۱۹ 19 در کثرت اندیشه های دل من، تسلی های توجانم را آسایش بخشید.

憂愁焦思雖然齊集我的心神，您的安慰卻舒暢了我的靈魂。

۲۰ 20 آیا کرسی شرارت باتو رفاقت تواند نمود، که فساد را به قانون اختراع می‌کند؟

若有人冒充法律，製造苦惱，不義的法庭，豈能與您相好？

۲۱ 21 بر جان مرد صدیق با هم جمع می‌شوند و بر خون بی‌گناه فتوا می‌دهند.

他們殘害義人的性命，判決無辜人的流血刑。

۲۲ 22 لیکن خداوند برای من قلعه بلند است و خدایم صخره ملجای من است.

然而上主必定作堡壘，我的天主作我避難的磐石。

۲۳ 23 و گناه ایشان را بر ایشان راجع خواهد کرد و ایشان را در شرارت ایشان فانی خواهد ساخت. یهوه خدای ما ایشان را فانی خواهد نمود.

祂必以他們罪過來報復他們；必要用他們的凶惡來消滅他們，上主我們的天主必要消滅他們。