< مزامیر 91 >

آنکه در ستر حضرت اعلی نشسته است، زیر سایه قادرمطلق ساکن خواهد بود. ۱ 1
Koji živi u zaklonu višnjega, u sjenu svemoguæega poèiva.
درباره خداوند می‌گویم که او ملجاو قلعه من است و خدای من که بر او توکل دارم. ۲ 2
Govori Gospodu: ti si utoèište moje i braniè moj, Bog moj, u kojega se uzdam.
زیرا که او تو را از دام صیاد خواهد رهانید و ازوبای خبیث. ۳ 3
On æe te izbaviti iz zamke ptièareve, i od ljutoga pomora;
به پرهای خود تو را خواهدپوشانید و زیر بالهایش پناه خواهی گرفت. راستی او تو را مجن و سپر خواهد بود. ۴ 4
Perjem svojim osjeniæe te, i pod krilima njegovijem zakloniæeš se; istina je njegova štit i ograda.
از خوفی درشب نخواهی ترسید و نه از تیری که در روزمی پرد. ۵ 5
Neæeš se bojati strahote noæne, strijele, koja leti danju,
و نه از وبایی که در تاریکی می‌خرامد ونه از طاعونی که وقت ظهر فساد می‌کند. ۶ 6
Pomora, koji ide po mraku, bolesti, koja u podne mori.
هزارنفر به‌جانب تو خواهند افتاد و ده هزار به‌دست راست تو. لیکن نزد تو نخواهد رسید. ۷ 7
Pašæe pored tebe tisuæa i deset tisuæa s desne strane tebi, a tebe se neæe dotaæi.
فقط به چشمان خود خواهی نگریست و پاداش شریران را خواهی دید. ۸ 8
Samo æeš gledati oèima svojima, i vidjeæeš platu bezbožnicima.
زیرا گفتی تو‌ای خداوندملجای من هستی و حضرت اعلی را ماوای خویش گردانیده‌ای. ۹ 9
Jer si ti, Gospode, pouzdanje moje. Višnjega si izabrao sebi za utoèište.
هیچ بدی بر تو واقع نخواهد شد و بلایی نزد خیمه تو نخواهد رسید. ۱۰ 10
Neæe te zlo zadesiti, i udarac neæe dosegnuti do kolibe tvoje.
زیرا که فرشتگان خود را درباره تو امر خواهدفرمود تا در تمامی راههایت تو را حفظ نمایند. ۱۱ 11
Jer anðelima svojim zapovijeda za tebe da te èuvaju po svijem putovima tvojim.
تو را بر دستهای خود برخواهند داشت، مباداپای خود را به سنگ بزنی. ۱۲ 12
Na ruke æe te uzeti da gdje ne zapneš za kamen nogom svojom.
بر شیر و افعی پای خواهی نهاد؛ شیربچه و اژدها را پایمال خواهی کرد. ۱۳ 13
Na lava i na aspidu nastupaæeš i gaziæeš laviæa i zmaja.
«چونکه به من رغبت دارد او را خواهم رهانید و چونکه به اسم من عارف است او راسرافراز خواهم ساخت. ۱۴ 14
“Kad me ljubi, izbaviæu ga; zakloniæu ga, kad je poznao ime moje.
چون مرا خواند او رااجابت خواهم کرد. من در تنگی با او خواهم بود واو را نجات داده، معزز خواهم ساخت. ۱۵ 15
Zazvaæe me, i uslišiæu ga; s njim æu biti u nevolji, izbaviæu ga i proslaviæu ga.
به طول ایام او را سیر می‌گردانم و نجات خویش را بدونشان خواهم داد.» ۱۶ 16
Duga života nasitiæu ga, i pokazaæu mu spasenje svoje.”

< مزامیر 91 >