مزامیر 91

۱ 1 آنکه در ستر حضرت اعلی نشسته است، زیر سایه قادرمطلق ساکن خواهد بود.

Chi dimora nel ritiro dell’Altissimo alberga all’ombra dell’Onnipotente.

۲ 2 درباره خداوند می‌گویم که او ملجاو قلعه من است و خدای من که بر او توکل دارم.

Io dico all’Eterno: Tu sei il mio rifugio e la mia fortezza, il mio Dio, in cui confido!

۳ 3 زیرا که او تو را از دام صیاد خواهد رهانید و ازوبای خبیث.

Certo egli ti libererà dal laccio dell’uccellatore e dalla peste mortifera.

۴ 4 به پرهای خود تو را خواهدپوشانید و زیر بالهایش پناه خواهی گرفت. راستی او تو را مجن و سپر خواهد بود.

Egli ti coprirà con le sue penne, e sotto le sue ali troverai rifugio. La sua fedeltà ti è scudo e targa.

۵ 5 از خوفی درشب نخواهی ترسید و نه از تیری که در روزمی پرد.

Tu non temerai lo spavento notturno, né la saetta che vola di giorno,

۶ 6 و نه از وبایی که در تاریکی می‌خرامد ونه از طاعونی که وقت ظهر فساد می‌کند.

né la peste che va attorno nelle tenebre, né lo sterminio che infierisce in pien mezzodì.

۷ 7 هزارنفر به‌جانب تو خواهند افتاد و ده هزار به‌دست راست تو. لیکن نزد تو نخواهد رسید.

Mille te ne cadranno al fianco, e diecimila alla destra; ma tu non ne sarai colpito.

۸ 8 فقط به چشمان خود خواهی نگریست و پاداش شریران را خواهی دید.

Solo contemplerai coi tuoi occhi e vedrai la retribuzione degli empi.

۹ 9 زیرا گفتی تو‌ای خداوندملجای من هستی و حضرت اعلی را ماوای خویش گردانیده‌ای.

Poiché tu hai detto: O Eterno, tu sei il mio rifugio; tu hai preso l’Altissimo per il tuo asilo,

۱۰ 10 هیچ بدی بر تو واقع نخواهد شد و بلایی نزد خیمه تو نخواهد رسید.

male alcuno non ti coglierà, né piaga alcuna s’accosterà alla tua tenda.

۱۱ 11 زیرا که فرشتگان خود را درباره تو امر خواهدفرمود تا در تمامی راههایت تو را حفظ نمایند.

Poiché egli comanderà ai suoi angeli di guardarti in tutte le tue vie.

۱۲ 12 تو را بر دستهای خود برخواهند داشت، مباداپای خود را به سنگ بزنی.

Essi ti porteranno in palma di mano, che talora il tuo piè non urti in alcuna pietra.

۱۳ 13 بر شیر و افعی پای خواهی نهاد؛ شیربچه و اژدها را پایمال خواهی کرد.

Tu camminerai sul leone e sull’aspide, calpesterai il leoncello e il serpente.

۱۴ 14 «چونکه به من رغبت دارد او را خواهم رهانید و چونکه به اسم من عارف است او راسرافراز خواهم ساخت.

Poich’egli ha posta in me la sua affezione, io lo libererò; lo leverò in alto, perché conosce il mio nome.

۱۵ 15 چون مرا خواند او رااجابت خواهم کرد. من در تنگی با او خواهم بود واو را نجات داده، معزز خواهم ساخت.

Egli m’invocherà, ed io gli risponderò; sarò con lui nella distretta; lo libererò, e lo glorificherò.

۱۶ 16 به طول ایام او را سیر می‌گردانم و نجات خویش را بدونشان خواهم داد.»

Lo sazierò di lunga vita, e gli farò vedere la mia salvezza.