< مزامیر 91 >

آنکه در ستر حضرت اعلی نشسته است، زیر سایه قادرمطلق ساکن خواهد بود. ۱ 1
A ki lakik a Legfelsőnek rejtekében, a Mindenhatónak árnyékában honol –
درباره خداوند می‌گویم که او ملجاو قلعه من است و خدای من که بر او توکل دارم. ۲ 2
azt mondom az Örökkévalóról menedékem és váram, Istenem, a kiben bízom.
زیرا که او تو را از دام صیاد خواهد رهانید و ازوبای خبیث. ۳ 3
Mert ő megment téged a madarásznak tőrétől, a veszedelmes dögvésztől.
به پرهای خود تو را خواهدپوشانید و زیر بالهایش پناه خواهی گرفت. راستی او تو را مجن و سپر خواهد بود. ۴ 4
Szárnytollával beföd téged és szárnyai alatt találsz menedéket; paizs és pánczél az ő hűsége.
از خوفی درشب نخواهی ترسید و نه از تیری که در روزمی پرد. ۵ 5
Nem kell félned az éjszaka rettegésétől, a nyíltól, mely nappal repül;
و نه از وبایی که در تاریکی می‌خرامد ونه از طاعونی که وقت ظهر فساد می‌کند. ۶ 6
a dögvésztől, mely a homályban jár, a pestistől, mely délben pusztít.
هزارنفر به‌جانب تو خواهند افتاد و ده هزار به‌دست راست تو. لیکن نزد تو نخواهد رسید. ۷ 7
Elhull oldalodról ezer, és tizezer a jobbodról: te hozzád nem közelít.
فقط به چشمان خود خواهی نگریست و پاداش شریران را خواهی دید. ۸ 8
Csak szemeiddel fogod nézni, a gonoszoknak fizetségét látni.
زیرا گفتی تو‌ای خداوندملجای من هستی و حضرت اعلی را ماوای خویش گردانیده‌ای. ۹ 9
Mert te azt mondtad: az Örökkévaló az én menedékem, a Legfelsőt tetted menhelyeddé.
هیچ بدی بر تو واقع نخواهد شد و بلایی نزد خیمه تو نخواهد رسید. ۱۰ 10
Nem esik meg rajtad szerencsétlenség, és csapás nem közeledik sátorodhoz;
زیرا که فرشتگان خود را درباره تو امر خواهدفرمود تا در تمامی راههایت تو را حفظ نمایند. ۱۱ 11
mert az ő angyalait rendeli melléd, hogy megőrizzenek téged mind az utjaidon.
تو را بر دستهای خود برخواهند داشت، مباداپای خود را به سنگ بزنی. ۱۲ 12
Tenyerükön hordanak téged, hogy kőbe ne üssed lábadat.
بر شیر و افعی پای خواهی نهاد؛ شیربچه و اژدها را پایمال خواهی کرد. ۱۳ 13
Oroszlán és vipera fölött lépdelsz, letiprasz fiatal oroszlánt és sárkányt.
«چونکه به من رغبت دارد او را خواهم رهانید و چونکه به اسم من عارف است او راسرافراز خواهم ساخت. ۱۴ 14
Mert én rajtam csüng, tehát megszabadítom, megótalmazom, mert ismeri nevemet.
چون مرا خواند او رااجابت خواهم کرد. من در تنگی با او خواهم بود واو را نجات داده، معزز خواهم ساخت. ۱۵ 15
Szólít engem és én meghallgatom, vele vagyok szorongatásban, kiragadom és tiszteltté teszem.
به طول ایام او را سیر می‌گردانم و نجات خویش را بدونشان خواهم داد.» ۱۶ 16
Hosszú élettel lakatom jól és látnia engedem segítségemet.

< مزامیر 91 >