مزامیر 91

۱ 1 آنکه در ستر حضرت اعلی نشسته است، زیر سایه قادرمطلق ساکن خواهد بود.

Joka Korkeimman varjeluksessa istuu ja Kaikkivaltiaan varjossa oleskelee,

۲ 2 درباره خداوند می‌گویم که او ملجاو قلعه من است و خدای من که بر او توکل دارم.

Hän sanoo Herralle: minun toivoni ja linnani, minun Jumalani, johon minä uskallan.

۳ 3 زیرا که او تو را از دام صیاد خواهد رهانید و ازوبای خبیث.

Sillä hän pelastaa sinun väijyjän paulasta, ja vahingollisesta ruttotaudista.

۴ 4 به پرهای خود تو را خواهدپوشانید و زیر بالهایش پناه خواهی گرفت. راستی او تو را مجن و سپر خواهد بود.

Hän sulillansa sinua varjoo, ja sinun turvas on hänen siipeinsä alla: hänen totuutensa on keihäs ja kilpi;

۵ 5 از خوفی درشب نخواهی ترسید و نه از تیری که در روزمی پرد.

Ettes pelkäisi yön kauhistusta, ja nuolia, jotka päivällä lentävät,

۶ 6 و نه از وبایی که در تاریکی می‌خرامد ونه از طاعونی که وقت ظهر فساد می‌کند.

Sitä ruttoa, joka pimeässä liikkuu, ja sairautta, joka puolipäivänä turmelee.

۷ 7 هزارنفر به‌جانب تو خواهند افتاد و ده هزار به‌دست راست تو. لیکن نزد تو نخواهد رسید.

Vaikka tuhannen lankeisi sivullas, ja kymmenentuhatta sinun oikiallas, niin ei se sinuun satu.

۸ 8 فقط به چشمان خود خواهی نگریست و پاداش شریران را خواهی دید.

Ja tosin sinun pitää silmilläs näkemän ja katsoman, kuinka jumalattomille kostetaan.

۹ 9 زیرا گفتی تو‌ای خداوندملجای من هستی و حضرت اعلی را ماوای خویش گردانیده‌ای.

Sillä Herra on sinun toivos, ja Ylimmäinen on sinun turvas.

۱۰ 10 هیچ بدی بر تو واقع نخواهد شد و بلایی نزد خیمه تو نخواهد رسید.

Ei sinua pidä mikään paha kohtaaman, ja ei yhtään vaivaa pidä sinun majaas lähestymän.

۱۱ 11 زیرا که فرشتگان خود را درباره تو امر خواهدفرمود تا در تمامی راههایت تو را حفظ نمایند.

Sillä hän on antanut käskyn enkeleillensä sinusta, että he kätkevät sinua kaikissa teissäs,

۱۲ 12 تو را بر دستهای خود برخواهند داشت، مباداپای خود را به سنگ بزنی.

Että he kantavat sinua käsissä, ettes jalkaas kiveen loukkaisi.

۱۳ 13 بر شیر و افعی پای خواهی نهاد؛ شیربچه و اژدها را پایمال خواهی کرد.

Sinä käyt jalopeuran ja kyykäärmeen päällä, ja tallaat nuoren jalopeuran ja lohikäärmeen.

۱۴ 14 «چونکه به من رغبت دارد او را خواهم رهانید و چونکه به اسم من عارف است او راسرافراز خواهم ساخت.

Että hän minua halasi, niin minä hänen päästän: hän tuntee minun nimeni, sentähden minä varjelen häntä.

۱۵ 15 چون مرا خواند او رااجابت خواهم کرد. من در تنگی با او خواهم بود واو را نجات داده، معزز خواهم ساخت.

Hän avuksihuutaa minua, sentähden minä kuulen häntä; hänen tykönänsä olen minä tuskassa; siitä minä hänen tempaan pois ja saatan hänen kunniaan.

۱۶ 16 به طول ایام او را سیر می‌گردانم و نجات خویش را بدونشان خواهم داد.»

Minä ravitsen hänen pitkällä ijällä, ja osoitan hänelle autuuteni.