< مزامیر 91 >

آنکه در ستر حضرت اعلی نشسته است، زیر سایه قادرمطلق ساکن خواهد بود. ۱ 1
Den, som bor i den Højestes Skjul, han skal blive om Natten i den Almægtiges Skygge.
درباره خداوند می‌گویم که او ملجاو قلعه من است و خدای من که بر او توکل دارم. ۲ 2
Jeg siger til Herren: Du er min Tillid og min Befæstning, min Gud, paa hvem jeg forlader mig.
زیرا که او تو را از دام صیاد خواهد رهانید و ازوبای خبیث. ۳ 3
Thi han skal fri dig fra Fuglefængerens Snare, fra Fordærvelsens Pest.
به پرهای خود تو را خواهدپوشانید و زیر بالهایش پناه خواهی گرفت. راستی او تو را مجن و سپر خواهد بود. ۴ 4
Han skal dække dig med sine Vingefjedre, og du skal finde Ly under hans Vinger; hans Sandhed er Skjold og Panser.
از خوفی درشب نخواهی ترسید و نه از تیری که در روزمی پرد. ۵ 5
Du skal ikke frygte for Rædselen om Natten, for Pilen, som flyver om Dagen,
و نه از وبایی که در تاریکی می‌خرامد ونه از طاعونی که وقت ظهر فساد می‌کند. ۶ 6
for Pest, som farer frem i Mørket, for Sot, som raser om Middagen.
هزارنفر به‌جانب تو خواهند افتاد و ده هزار به‌دست راست تو. لیکن نزد تو نخواهد رسید. ۷ 7
Om tusinde falde ved din Side og ti Tusinde ved din højre Haand, skal det dog ikke komme nær til dig.
فقط به چشمان خود خواهی نگریست و پاداش شریران را خواهی دید. ۸ 8
Du skal kun skue det med dine Øjne, og se, hvorledes der betales de ugudelige.
زیرا گفتی تو‌ای خداوندملجای من هستی و حضرت اعلی را ماوای خویش گردانیده‌ای. ۹ 9
— Thi du, Herre! er min Tillid; — den Højeste har du gjort til din Bolig.
هیچ بدی بر تو واقع نخواهد شد و بلایی نزد خیمه تو نخواهد رسید. ۱۰ 10
Dig skal intet ondt vederfares, og der skal ingen Plage komme nær til dit Telt.
زیرا که فرشتگان خود را درباره تو امر خواهدفرمود تا در تمامی راههایت تو را حفظ نمایند. ۱۱ 11
Thi han skal befale sine Engle om dig at bevare dig paa alle dine Veje.
تو را بر دستهای خود برخواهند داشت، مباداپای خود را به سنگ بزنی. ۱۲ 12
De skulle bære dig paa Hænderne, at du ikke skal støde din Fod paa nogen Sten.
بر شیر و افعی پای خواهی نهاد؛ شیربچه و اژدها را پایمال خواهی کرد. ۱۳ 13
Paa Løve og Øgle skal du træde, du skal nedtræde den unge Løve og Dragen.
«چونکه به من رغبت دارد او را خواهم رهانید و چونکه به اسم من عارف است او راسرافراز خواهم ساخت. ۱۴ 14
„Efterdi han har holdt sig til mig, saa vil jeg udfri ham; jeg vil ophøje ham; thi han kender mit Navn.
چون مرا خواند او رااجابت خواهم کرد. من در تنگی با او خواهم بود واو را نجات داده، معزز خواهم ساخت. ۱۵ 15
Han skal paakalde mig, og jeg vil bønhøre ham, jeg er hos ham i Nød, jeg vil fri ham og herliggøre ham.
به طول ایام او را سیر می‌گردانم و نجات خویش را بدونشان خواهم داد.» ۱۶ 16
Jeg vil mætte ham med et langt Liv og lade ham se min Frelse.‟

< مزامیر 91 >