مزامیر 9

۱ 1 برای سالار مغنیان برموت لبین. مزمور داود خداوند را به تمامی دل حمد خواهم گفت؛ جمیع عجایب تو را بیان خواهم کرد.

For the Chief Musician; set to Muthlabben. A Psalm of David. I will give thanks unto the LORD with my whole heart; I will shew forth all thy marvelous works.

۲ 2 در تو شادی و وجد خواهم نمود؛ نام تو راای متعال خواهم سرایید.

I will be glad and exult in thee: I will sing praise to thy name, O thou Most High.

۳ 3 چون دشمنانم به عقب بازگردند، آنگاه لغزیده، از حضور تو هلاک خواهند شد.

When mine enemies turn back, they stumble and perish at thy presence.

۴ 4 زیرا انصاف و داوری من کردی. داور عادل بر مسند نشسته‌ای.

For thou hast maintained my right and my cause; thou satest in the throne judging righteously.

۵ 5 امت‌ها را توبیخ نموده‌ای و شریران را هلاک ساخته، نام ایشان رامحو کرده‌ای تا ابدالاباد.

Thou hast rebuked the nations, thou hast destroyed the wicked, thou hast blotted out their name for ever and ever.

۶ 6 و اما دشمنان نیست شده خرابه های ابدی گردیده‌اند. و شهرها را ویران ساخته‌ای، حتی ذکر آنها نابود گردید.

The enemy are come to an end, they are desolate for ever; and the cities which thou hast overthrown, their very memorial is perished.

۷ 7 لیکن خداوند نشسته است تا ابدالاباد، و تخت خویش را برای داوری برپاداشته است.

But the LORD sitteth [as king] for ever: he hath prepared his throne for judgment.

۸ 8 و او ربع مسکون را به عدالت داوری خواهد کرد، و امت‌ها را به راستی دادخواهد داد.

And he shall judge the world in righteousness, he shall minister judgment to the peoples in uprightness.

۹ 9 و خداوند قلعه بلند برای کوفته شدگان خواهد بود، قلعه بلند در زمانهای تنگی.

The LORD also will be a high tower for the oppressed, a high tower in times of trouble;

۱۰ 10 و آنانی که نام تو را می‌شناسند بر توتوکل خواهند داشت، زیرا‌ای خداوند تو طالبان خود را هرگز ترک نکرده‌ای.

And they that know thy name will put their trust in thee; for thou, LORD, hast not forsaken them that seek thee.

۱۱ 11 خداوند را که بر صهیون نشسته است بسرایید؛ کارهای او را در میان قوم‌ها اعلان نمایید،

Sing praises to the LORD, which dwelleth in Zion: declare among the people his doings.

۱۲ 12 زیرا او که انتقام گیرنده خون است، ایشان را به یاد آورده، و فریاد مساکین را فراموش نکرده است.

For he that maketh inquisition for blood remembereth them: he forgetteth not the cry of the poor.

۱۳ 13 ‌ای خداوند بر من کرم فرموده، به ظلمی که از خصمان خود می‌کشم نظر افکن! ای که برافرازنده من از درهای موت هستی!

Have mercy upon me, O LORD; behold my affliction [which I suffer] of them that hate me, thou that liftest me up from the gates of death;

۱۴ 14 تا همه تسبیحات تو را بیان کنم در دروازه های دخترصهیون. در نجات تو شادی خواهم نمود.

That I may shew forth all thy praise: in the gates of the daughter of Zion, I will rejoice in thy salvation.

۱۵ 15 امت‌ها به چاهی که کنده بودند خودافتادند؛ در دامی که نهفته بودند پای ایشان گرفتار شد.

The nations are sunk down in the pit that they made: in the net which they hid is their own foot taken.

۱۶ 16 خداوند خود را شناسانیده است و داوری کرده، و شریر از کار دست خود به دام گرفتارگردیده است. هجایون سلاه.

The LORD hath made himself known, he hath executed judgment: the wicked is snared in the work of his own hands. (Higaion, Selah)

۱۷ 17 شریران به هاویه خواهند برگشت و جمیع امت هایی که خدا رافراموش می‌کنند، (Sheol h7585)

The wicked shall return to Sheol, even all the nations that forget God. (Sheol h7585)

۱۸ 18 زیرا مسکین همیشه فراموش نخواهد شد؛ امید حلیمان تا به ابد ضایع نخواهد بود.

For the needy shall not alway be forgotten, nor the expectation of the poor perish for ever.

۱۹ 19 برخیز‌ای خداوند تا انسان غالب نیاید. برامت‌ها به حضور تو داوری خواهد شد.

Arise, O LORD; let not man prevail: let the nations be judged in thy sight.

۲۰ 20 ‌ای خداوند ترس را بر ایشان مستولی گردان، تاامت‌ها بدانند که انسانند. سلاه.

Put them in fear, O LORD: let the nations know themselves to be but men. (Selah)