مزامیر 89
| قصیده ایتان ازراحی رحمت های خداوند را تا به ابد خواهم سرایید. امانت تو را به دهان خود نسلابعد نسل اعلام خواهم کرد. | ۱ 1 |
En Undervisning; af Ethan, Esrahiteren. Jeg vil synge om Herrens Naadegerninger evindelig, jeg vil kundgøre din Sandhed med min Mund fra Slægt til Slægt.
| زیرا گفتم رحمت بنا خواهد شد تا ابدالاباد و امانت خویش را درافلاک پایدار خواهی ساخت. | ۲ 2 |
Thi jeg har sagt: Din Naade skal bygges op evindelig, i Himlene skal du grundfæste din Sandhed:
| با برگزیده خودعهد بسته‌ام. برای بنده خویش داود قسم خورده‌ام. | ۳ 3 |
„Jeg har gjort en Pagt med min udvalgte, jeg har tilsvoret David, min Tjener:
| که ذریت تو را پایدار خواهم ساخت تا ابدالاباد و تخت تو را نسلا بعد نسل بنا خواهم نمود، سلاه. | ۴ 4 |
Evindelig vil jeg stadfæste din Sæd, og jeg har bygget din Trone fra Slægt til Slægt.‟ (Sela)
| و آسمانها کارهای عجیب تو را‌ای خداوند تمجید خواهند کرد و امانت تو را درجماعت مقدسان. | ۵ 5 |
Og Himlene, Herre! skulle prise din underfulde Gerning og din Sandhed i de helliges Menighed.
| زیرا کیست در آسمانها که باخداوند برابری تواند کرد؟ و از فرزندان زورآوران که را با خداوند تشبیه توان نمود؟ | ۶ 6 |
Thi hvem i Skyen kan maale sig med Herren? hvo er Herren lig iblandt Gudernes Børn?
| خدا بی‌نهایت مهیب است در جماعت مقدسان و ترسناک است بر آنانی که گرداگرد او هستند. | ۷ 7 |
en Gud saare frygtelig i de helliges hemmelige Raad og forfærdelig over alle, som ere trindt omkring ham!
| ای یهوه خدای لشکرها! کیست‌ای یاه قدیرمانند تو؟ و امانت تو، تو را احاطه می‌کند. | ۸ 8 |
Herre, Gud Zebaoth! hvo er som du stormægtig, o Herre? og din Sandhed er trindt omkring dig.
| برتکبر دریا تو مسلط هستی. چون امواجش بلندمی شود، آنها را ساکن می‌گردانی. | ۹ 9 |
Du hersker over det hovmodige Hav; naar dets Bølger rejse sig, da bringer du dem til at lægge sig.
| رهب را مثل کشته شده خرد شکسته‌ای. به بازوی زورآورخویش دشمنانت را پراکنده نموده‌ای. | ۱۰ 10 |
Du knuste Rahab, saa den blev som den ihjelslagne, du bortspredte dine Fjender med din stærke Arm.
| آسمان از آن تو است و زمین نیز از آن تو. ربع مسکون وپری آن را تو بنیاد نهاده‌ای. | ۱۱ 11 |
Dig tilhøre Himlene, dig tilhører ogsaa Jorden, du har grundfæstet Jorderige og, hvad deri er.
| شمال و جنوب راتو آفریده‌ای. تابور و حرمون به نام تو شادی می‌کنند. | ۱۲ 12 |
Du skabte Norden og Sønden, Thabor og Hermon fryde sig i dit Navn.
| بازوی تو با قوت است. دست توزورآور است و دست راست تو متعال. | ۱۳ 13 |
Du har en Arm med Styrke, din Haand er stærk, din højre Haand er ophøjet.
| عدالت و انصاف اساس تخت تو است. رحمت و راستی پیش روی تو می‌خرامند. | ۱۴ 14 |
Retfærdighed og Dom ere din Trones Befæstning, Miskundhed og Sandhed gaa frem for dit Ansigt.
| خوشابحال قومی که آواز شادمانی رامی دانند. در نور روی توای خداوند خواهندخرامید. | ۱۵ 15 |
Saligt er det Folk, som kender Frydesangen; Herre! i dit Ansigts Lys vandre de.
| در نام تو شادمان خواهند شد تمامی روز و در عدالت تو سرافراشته خواهند گردید. | ۱۶ 16 |
I dit Navn skulle de fryde sig den ganske Dag, og i din Retfærdighed ophøjes de.
| زیرا که فخر قوت ایشان تو هستی و به رضامندی تو شاخ ما مرتفع خواهد شد. | ۱۷ 17 |
Thi du er deres Styrkes Pris, og i din Velbehagelighed ophøjer du vort Horn.
| زیراکه سپر ما از آن خداوند است و پادشاه ما از آن قدوس اسرائیل. | ۱۸ 18 |
Thi Herren er vort Skjold og den Hellige i Israel vor Konge.
| آنگاه در عالم رویا به مقدس خود خطاب کرده، گفتی که نصرت را بر مردی زورآور نهادم و برگزیده‌ای از قوم را ممتاز کردم. | ۱۹ 19 |
Da talte du til din Hellige i et Syn og sagde: Jeg har beredet Hjælp ved en Kæmpe, jeg har ophøjet en udvalgt ud af Folket.
| بنده خود داود را یافتم و او را به روغن مقدس خود مسح کردم. | ۲۰ 20 |
Jeg har fundet David, min Tjener, jeg har salvet ham med min hellige Olie.
| که دست من با او استوارخواهد شد. بازوی من نیز او را قوی خواهدگردانید. | ۲۱ 21 |
Ved ham skal min Haand holde fast, og min Arm skal styrke ham.
| دشمنی بر او ستم نخواهد کرد و هیچ پسر ظلم بدو اذیت نخواهد رسانید. | ۲۲ 22 |
Fjenden skal ikke plage ham, og en uretfærdig Mand skal ikke trænge ham.
| و خصمان او را پیش روی وی خواهم گرفت و آنانی را که ازاو نفرت دارند مبتلا خواهم گردانید. | ۲۳ 23 |
Men jeg vil sønderknuse hans Modstandere for hans Ansigt og slaa dem, som hade ham.
| و امانت ورحمت من با وی خواهد بود و در نام من شاخ اومرتفع خواهد شد. | ۲۴ 24 |
Men min Sandhed og min Miskundhed skulle være med ham, i mit Navn skal hans Horn ophøjes.
| دست او را بر دریا مستولی خواهم ساخت و دست راست او را بر نهرها. | ۲۵ 25 |
Og jeg vil udstrække hans Haand til Havet og hans højre Haand til Floderne.
| او مرا خواهد خواند که تو پدر من هستی، خدای من و صخره نجات من. | ۲۶ 26 |
Han skal paakalde mig og sige: Du er min Fader, min Gud og min Frelses Klippe.
| من نیز او رانخست زاده خود خواهم ساخت، بلندتر ازپادشاهان جهان. | ۲۷ 27 |
Og jeg vil gøre ham til den førstefødte, til den højeste over Kongerne paa Jorden.
| رحمت خویش را برای وی نگاه خواهم داشت تا ابدالاباد و عهد من با اواستوار خواهد بود. | ۲۸ 28 |
Jeg vil bevare ham min Miskundhed evindelig, og min Pagt skal holdes ham trolig.
| و ذریت وی را باقی خواهم داشت تا ابدالاباد و تخت او را مثل روزهای آسمان. | ۲۹ 29 |
Og jeg vil lade hans Sæd bestaa evindelig, og hans Trone, saa længe Himmelens Dage vare.
| اگر فرزندانش شریعت مرا ترک کنند، و دراحکام من سلوک ننمایند، | ۳۰ 30 |
Dersom hans Børn forlade min Lov, og de ikke vandre i mine Befalinger,
| اگر فرایض مرابشکنند، و اوامر مرا نگاه ندارند، | ۳۱ 31 |
dersom de vanhellige mine Skikke og ikke holde mine Bud:
| آنگاه معصیت ایشان را به عصا تادیب خواهم نمود وگناه ایشان را به تازیانه‌ها. | ۳۲ 32 |
Da vil jeg hjemsøge deres Overtrædelse med Riset og deres Misgerning med Plager.
| لیکن رحمت خود رااز او برنخواهم داشت و امانت خویش را باطل نخواهم ساخت. | ۳۳ 33 |
Men min Miskundhed vil jeg ikke tage fra ham og ikke svige min Sandhed.
| عهد خود را نخواهم شکست و آنچه را از دهانم صادر شد تغییر نخواهم داد. | ۳۴ 34 |
Jeg vil ikke vanhellige min Pagt og ikke forandre det, som er gaaet over mine Læber.
| یک چیز را به قدوسیت خود قسم خوردم و به داود هرگز دروغ نخواهم گفت. | ۳۵ 35 |
Eet har jeg svoret ved min Hellighed, jeg vil ikke lyve for David:
| که ذریت اوباقی خواهد بود تا ابدالاباد و تخت او به حضورمن مثل آفتاب، | ۳۶ 36 |
Hans Sæd skal blive evindelig, og hans Trone som Solen for mig;
| مثل ماه ثابت خواهد بود تاابدالاباد و مثل شاهد امین در آسمان، سلاه. | ۳۷ 37 |
den skal befæstes som Maanen evindelig; og Vidnet i Skyen er trofast. (Sela)
| لیکن تو ترک کرده‌ای و دور انداخته‌ای و بامسیح خود غضبناک شده‌ای. | ۳۸ 38 |
Men nu har du forkastet og foragtet ham, du er fortørnet paa din Salvede.
| عهد بنده خودرا باطل ساخته‌ای و تاج او را بر زمین انداخته، بی‌عصمت کرده‌ای. | ۳۹ 39 |
Du har tilintetgjort Pagten med din Tjener, du har vanhelliget hans Krone ned i Støvet.
| جمیع حصارهایش راشکسته و قلعه های او را خراب نموده‌ای. | ۴۰ 40 |
Du har nedrevet alle hans Mure, du har bragt Ødelæggelse over hans Befæstninger.
| همه راه گذران او را تاراج می‌کنند و او نزد همسایگان خود عار گردیده است. | ۴۱ 41 |
Alle, som gik forbi paa Vejen, have plyndret ham, han er bleven til Spot for sine Naboer.
| دست راست خصمان او را برافراشته، و همه دشمنانش را مسرورساخته‌ای. | ۴۲ 42 |
Du har ophøjet hans Modstanderes højre Haand, du har glædet alle hans Fjender.
| دم شمشیر او را نیز برگردانیده‌ای واو را در جنگ پایدار نساخته‌ای. | ۴۳ 43 |
Ja, du lader hans skarpe Sværd vige tilbage og har ikke ladet ham bestaa i Krigen.
| جلال او راباطل ساخته و تخت او را به زمین انداخته‌ای. | ۴۴ 44 |
Du har ladet hans Glans høre op og kastet hans Trone til Jorden.
| ایام شبابش را کوتاه کرده، و او را به خجالت پوشانیده‌ای، سلاه. | ۴۵ 45 |
Du har forkastet hans Ungdoms Dage, du har skjult ham med Haan. (Sela)
| تا به کی‌ای خداوند خود را تا به ابد پنهان خواهی کرد و غضب تو مثل آتش افروخته خواهد شد؟ | ۴۶ 46 |
Hvor længe, Herre! vil du skjule dig evindelig? hvor længe skal din Harme brænde som Ild?
| به یاد آور که ایام حیاتم چه کم است. چرا تمامی بنی آدم را برای بطالت آفریده‌ای؟ | ۴۷ 47 |
Kom i Hu, hvad en Levetid er, til hvilken Forfængelighed du har skabt alle Menneskens Børn?
| کدام آدمی زنده است که موت رانخواهد دید؟ و جان خویش را از دست قبرخلاص خواهد ساخت؟ سلاه. (Sheol h7585) | ۴۸ 48 |
Hvo er den Mand, som lever og ikke skal se Døden? som kan fri sin Sjæl fra Dødsrigets Vold? (Sela) (Sheol h7585)
| ای خداوندرحمت های قدیم تو کجاست؟ که برای داود به امانت خود قسم خوردی. | ۴۹ 49 |
Herre! hvor ere dine forrige Naadegerninger, som du tilsvor David i din Sandhed?
| ای خداوند ملامت بنده خود را به یاد آور که آن را از قومهای بسیاردر سینه خود متحمل می‌باشم. | ۵۰ 50 |
Herre! kom dine Tjeneres Forsmædelse i Hu, som jeg bærer i min Barm, den fra alle de mange Folkefærd,
| که دشمنان توای خداوند ملامت کرده‌اند، یعنی آثار مسیح تورا ملامت نموده‌اند. | ۵۱ 51 |
med hvilken dine Fjender have bespottet, Herre! med hvilken de have bespottet din Salvedes Fodspor.
| خداوند متبارک باد تاابدالاباد. آمین و آمین. | ۵۲ 52 |
Lovet være Herren evindelig! Amen, ja, amen.
