مزامیر 88
| سرود و مزمور بنی قورح برای سالار مغنیان برمحلت لعنوت. قصیده هیمان ازراحی ای یهوه خدای نجات من، شب و روزنزد تو فریاد کرده‌ام. | ۱ 1 |
Canto. Salmo dei figliuoli di Kore. Per il Capo de’ musici. Da cantarsi mestamente. Cantico di Heman, l’Ezrahita. O Eterno, Dio della mia salvezza, io grido giorno e notte nel tuo cospetto.
| دعای من به حضور تو برسد، به ناله من گوش خود را فراگیر. | ۲ 2 |
Venga la mia preghiera dinanzi a te, inclina il tuo orecchio al mio grido;
| زیرا که جان من از بلایا پر شده است وزندگانی‌ام به قبر نزدیک گردیده. (Sheol h7585) | ۳ 3 |
poiché l’anima mia è sazia di mali, e la mia vita è giunta presso al soggiorno dei morti. (Sheol h7585)
| از فروروندگان به هاویه شمرده شده‌ام و مثل مرد بی‌قوت گشته‌ام. | ۴ 4 |
Io son contato fra quelli che scendon nella fossa; son come un uomo che non ha più forza.
| در میان مردگان منفرد شده، مثل کشتگان که در قبر خوابیده‌اند، که ایشان را دیگربه یاد نخواهی آورد و از دست تو منقطع شده‌اند. | ۵ 5 |
Prostrato sto fra i morti, come gli uccisi che giaccion nella tomba, de’ quali tu non ti ricordi più, e che son fuor della portata della tua mano.
| مرا در هاویه اسفل گذاشته‌ای، در ظلمت درژرفیها. | ۶ 6 |
Tu m’hai posto nella fossa più profonda, in luoghi tenebrosi, negli abissi.
| خشم تو بر من سنگین شده است و به همه امواج خود مرا مبتلا ساخته‌ای، سلاه. | ۷ 7 |
L’ira tua pesa su me, e tu m’hai abbattuto con tutti i tuoi flutti. (Sela)
| آشنایانم را از من دور کرده، و مرا مکروه ایشان گردانیده‌ای محبوس شده، بیرون نمی توانم آمد. | ۸ 8 |
Tu hai allontanato da me i miei conoscenti, m’hai reso un’abominazione per loro. Io son rinchiuso e non posso uscire.
| چشمانم از مذلت کاهیده شد. ای خداوند، نزدتو فریاد کرده‌ام تمامی روز. دستهای خود را به تودراز کرده‌ام. | ۹ 9 |
L’occhio mio si consuma per l’afflizione; io t’invoco ogni giorno, o Eterno, stendo verso te le mie mani.
| آیا برای مردگان کاری عجیب خواهی کرد؟ مگر مردگان برخاسته، تو را حمد خواهندگفت؟ سلاه. | ۱۰ 10 |
Opererai tu qualche miracolo per i morti? I trapassati risorgeranno essi a celebrarti? (Sela)
| آیا رحمت تو در قبر مذکورخواهد شد؟ و امانت تو در هلاکت؟ | ۱۱ 11 |
La tua benignità sarà ella narrata nel sepolcro, o la tua fedeltà nel luogo della distruzione?
| آیا کارعجیب تو در ظلمت اعلام می‌شود و عدالت تودر زمین فراموشی؟ | ۱۲ 12 |
Le tue maraviglie saranno esse note nelle tenebre, e la tua giustizia nella terra dell’oblìo?
| و اما من نزد تو‌ای خداوندفریاد برآورده‌ام و بامدادان دعای من در‌پیش تومی آید. | ۱۳ 13 |
Ma, quant’è a me, o Eterno, io grido a te, e la mattina la mia preghiera ti viene incontro.
| ای خداوند چرا جان مرا ترک کرده، وروی خود را از من پنهان نموده‌ای. | ۱۴ 14 |
Perché, o Eterno, rigetti tu l’anima mia? Perché nascondi il tuo volto da me?
| من مستمندو از طفولیت مشرف بر موت شده‌ام. ترسهای تورا متحمل شده، متحیر گردیده‌ام. | ۱۵ 15 |
Io sono afflitto, e morente fin da giovane; io porto il peso dei tuoi terrori e sono smarrito.
| حدت خشم تو بر من گذشته است و خوف های تو مراهلاک ساخته. | ۱۶ 16 |
I tuoi furori mi son passati addosso; i tuoi terrori m’annientano,
| مثل آب دور مرا گرفته است تمامی روز و مرا از هر سو احاطه نموده. | ۱۷ 17 |
mi circondano come acque ogni giorno, mi attornian tutti assieme.
| یاران و دوستان را از من دور کرده‌ای و آشنایانم را در تاریکی. | ۱۸ 18 |
Hai allontanato da me amici e compagni; i miei conoscenti sono le tenebre.
