مزامیر 88

۱ 1 سرود و مزمور بنی قورح برای سالار مغنیان برمحلت لعنوت. قصیده هیمان ازراحی ای یهوه خدای نجات من، شب و روزنزد تو فریاد کرده‌ام.

O Pakai, eihuhhing’a ka Pathen, sunleh nangma kakou in, jan leh nakom kahin nailut ji e.

۲ 2 دعای من به حضور تو برسد، به ناله من گوش خود را فراگیر.

Tun kakouna neijah peh’in lang katona neisan peh’in.

۳ 3 زیرا که جان من از بلایا پر شده است وزندگانی‌ام به قبر نزدیک گردیده. (Sheol h7585)

Ajeh chu kahin khohi boina adim in, thinan eikainai chehcheh e. (Sheol h7585)

۴ 4 از فروروندگان به هاویه شمرده شده‌ام و مثل مرد بی‌قوت گشته‌ام.

Athisa bang bep kahitai, mithahat tah khat athahat na bei nungsang bep kahitai.

۵ 5 در میان مردگان منفرد شده، مثل کشتگان که در قبر خوابیده‌اند، که ایشان را دیگربه یاد نخواهی آورد و از دست تو منقطع شده‌اند.

Amahon mithi lah’a eidalha uvin lhan ah mithi lup’in kalum e. Keima hi suhmil in kaum tai, nami kaihoina a kon in eiki lamang tai.

۶ 6 مرا در هاویه اسفل گذاشته‌ای، در ظلمت درژرفیها.

Nang in kotong noinung pen athim pen ah neison lha e.

۷ 7 خشم تو بر من سنگین شده است و به همه امواج خود مرا مبتلا ساخته‌ای، سلاه.

Nalung han na gihtah chun eidelphan, hichu twi kinong bangin akinong’in eichup tai.

۸ 8 آشنایانم را از من دور کرده، و مرا مکروه ایشان گردانیده‌ای محبوس شده، بیرون نمی توانم آمد.

Keima hi doumah in neisem in kagol kapai ho neidelmang peh gamtai. Keima hi thang’ah ka-oh in kiteldoh theilouvin kaum e.

۹ 9 چشمانم از مذلت کاهیده شد. ای خداوند، نزدتو فریاد کرده‌ام تمامی روز. دستهای خود را به تودراز کرده‌ام.

Kamit lhin kamit achupmin kho muthei louvin kaum e. O Pakai niseh’in na panpina kathum in nami lungsetna ngaichan kakhut teni kahin sange.

۱۰ 10 آیا برای مردگان کاری عجیب خواهی کرد؟ مگر مردگان برخاسته، تو را حمد خواهندگفت؟ سلاه.

Nathil kidang bol hohi mithi dinga phachom ding hinam? Mithi hungthodoh a nathangvah theiding hinam?

۱۱ 11 آیا رحمت تو در قبر مذکورخواهد شد؟ و امانت تو در هلاکت؟

Lhankhuh a kon in amahon nami ngailutna longlou hi ahin phongdoh theina diuvem? Suhmangna mun’a umhon nakitah nahi aphongdoh theina diuvem?

۱۲ 12 آیا کارعجیب تو در ظلمت اعلام می‌شود و عدالت تودر زمین فراموشی؟

Muthim’in nathilbol kidang hohi aseiphong nadiuvem? Thil suhmil delna gam'a umhon na chonphat na hochu aseiphong theina diuvem?

۱۳ 13 و اما من نزد تو‌ای خداوندفریاد برآورده‌ام و بامدادان دعای من در‌پیش تومی آید.

O Pakai nangma kakouve, niseh-a nakom a katao jingding ahi.

۱۴ 14 ‌ای خداوند چرا جان مرا ترک کرده، وروی خود را از من پنهان نموده‌ای.

O Pakai, ibola kei nei paidoh hitam? Ibol a kei a kon a naki heimang hitam?

۱۵ 15 من مستمندو از طفولیت مشرف بر موت شده‌ام. ترسهای تورا متحمل شده، متحیر گردیده‌ام.

Kakhang don lai a pat a, kanatna hin thina komcha eina lhutsa ahitan, nagim neina masanga hin thabei leh lungkham tah’in kading e.

۱۶ 16 حدت خشم تو بر من گذشته است و خوف های تو مراهلاک ساخته.

Nalunghan na tijat umtah chun eilonvuh’in, tijat naumna chun eithabei sah e.

۱۷ 17 مثل آب دور مرا گرفته است تمامی روز و مرا از هر سو احاطه نموده.

Hiche hochun sun nilhum in twisoh bangin kavel a eilon khum un ahi. Muthimhi kakinai pipen kagol in apang un ahi.

۱۸ 18 یاران و دوستان را از من دور کرده‌ای و آشنایانم را در تاریکی.