< مزامیر 83 >

سرود و مزمور آساف ای خدا تو را خاموشی نباشد! ای خداساکت مباش و میارام! ۱ 1
Боже! Немој замукнути, немој ћутати, нити почивај, Боже!
زیرا اینک دشمنانت شورش می‌کنند و آنانی که از تو نفرت دارند، سر خود را برافراشته‌اند. ۲ 2
Јер ево непријатељи Твоји узавреше, и који Те ненавиде, подигоше главу.
بر قوم تو مکایدمی اندیشند وبر پناه آوردگان تو مشورت می‌کنند. ۳ 3
По народ Твој зло наумише, и договарају се на изабране Твоје.
و می‌گویند: «بیایید ایشان را هلاک کنیم تا قومی نباشند و نام اسرائیل دیگر مذکور نشود.» ۴ 4
Рекоше: Ходите да их истребимо између народа да се више не спомиње име Израиљево.
زیرا به یک دل با هم مشورت می‌کنند و برضد تو عهد بسته‌اند. ۵ 5
Сложно присташе и супрот Теби веру ухватише:
خیمه های ادوم واسماعیلیان و موآب و هاجریان. ۶ 6
Насеља Едомова и Исмаиловци, Моав и Агарени,
جبال و عمون و عمالیق و فلسطین با ساکنان صور. ۷ 7
Гевал и Амон и Амалик, Филистеји с Тирцима;
آشور نیز باایشان متفق شدند و بازویی برای بنی لوطگردیدند، سلاه. ۸ 8
И Асур удружи се с њима; постадоше мишица синовима Лотовим.
بدیشان عمل نما چنانکه به مدیان کردی. چنانکه به سیسرا و یابین در وادی قیشون. ۹ 9
Учини им онако као Мадијану, као Сисари, као Јавину на потоку Кисону.
که در عیندور هلاک شدند و سرگین برای زمین گردیدند. ۱۰ 10
Који су истребљени у Аендору, нагнојише собом земљу.
سروران ایشان را مثل غراب و ذئب گردان و جمیع امرای ایشان را مثل ذبح وصلمناع. ۱۱ 11
Уради с њима, с кнезовима њиховим, као с Оривом и Зивом, и са свима главарима њиховим као са Зевејем и Салманом.
که می‌گفتند: «مساکن خدا را برای خویشتن تصرف نماییم.» ۱۲ 12
Јер говоре: Освојимо насеља Божија.
‌ای خدای من، ایشان را چون غبار گردبادبساز و مانند کاه پیش روی باد. ۱۳ 13
Боже мој! Заповеди нека буду као прах, као песак пред ветром.
مثل آتشی که جنگل را می‌سوزاند و مثل شعله‌ای که کوهها را مشتعل می‌سازد. ۱۴ 14
Као што огањ сажиже шуму, и као пламен што запаљује горе,
همچنان ایشان را به تند بادخود بران و به طوفان خویش ایشان را آشفته گردان. ۱۵ 15
Тако их погнај буром својом и вихором својим смети их.
رویهای ایشان را به ذلت پر کن تا نام تورا‌ای خداوند بطلبند. ۱۶ 16
Покриј лице њихово срамотом, да би тражили име Твоје, Господе!
خجل و پریشان بشوندتا ابدالاباد و شرمنده و هلاک گردند. ۱۷ 17
Нека се стиде и сраме довека, нека се смету и изгину!
و بدانندتو که اسمت یهوه می‌باشد، به تنها بر تمامی زمین متعال هستی. ۱۸ 18
И нека знају да си Ти, коме је име Господ, једини највиши над свом земљом.

< مزامیر 83 >