مزامیر 83

۱ 1 سرود و مزمور آساف ای خدا تو را خاموشی نباشد! ای خداساکت مباش و میارام!

A Song, — A Psalm of Asaph. O God, let there be no silence to Thee, Be not silent, nor be quiet, O God.

۲ 2 زیرا اینک دشمنانت شورش می‌کنند و آنانی که از تو نفرت دارند، سر خود را برافراشته‌اند.

For, lo, Thine enemies do roar, And those hating Thee have lifted up the head,

۳ 3 بر قوم تو مکایدمی اندیشند وبر پناه آوردگان تو مشورت می‌کنند.

Against Thy people they take crafty counsel, And consult against Thy hidden ones.

۴ 4 و می‌گویند: «بیایید ایشان را هلاک کنیم تا قومی نباشند و نام اسرائیل دیگر مذکور نشود.»

They have said, 'Come, And we cut them off from [being] a nation, And the name of Israel is not remembered any more.'

۵ 5 زیرا به یک دل با هم مشورت می‌کنند و برضد تو عهد بسته‌اند.

For they consulted in heart together, Against Thee a covenant they make,

۶ 6 خیمه های ادوم واسماعیلیان و موآب و هاجریان.

Tents of Edom, and Ishmaelites, Moab, and the Hagarenes,

۷ 7 جبال و عمون و عمالیق و فلسطین با ساکنان صور.

Gebal, and Ammon, and Amalek, Philistia with inhabitants of Tyre,

۸ 8 آشور نیز باایشان متفق شدند و بازویی برای بنی لوطگردیدند، سلاه.

Asshur also is joined with them, They have been an arm to sons of Lot. (Selah)

۹ 9 بدیشان عمل نما چنانکه به مدیان کردی. چنانکه به سیسرا و یابین در وادی قیشون.

Do to them as [to] Midian, As [to] Sisera, as [to] Jabin, at the stream Kishon.

۱۰ 10 که در عیندور هلاک شدند و سرگین برای زمین گردیدند.

They were destroyed at Endor, They were dung for the ground!

۱۱ 11 سروران ایشان را مثل غراب و ذئب گردان و جمیع امرای ایشان را مثل ذبح وصلمناع.

Make their nobles as Oreb and as Zeeb, And as Zebah and Zalmunna all their princes,

۱۲ 12 که می‌گفتند: «مساکن خدا را برای خویشتن تصرف نماییم.»

Who have said, 'Let us occupy for ourselves The comely places of God.'

۱۳ 13 ‌ای خدای من، ایشان را چون غبار گردبادبساز و مانند کاه پیش روی باد.

O my God, make them as a rolling thing, As stubble before wind.

۱۴ 14 مثل آتشی که جنگل را می‌سوزاند و مثل شعله‌ای که کوهها را مشتعل می‌سازد.

As a fire doth burn a forest, And as a flame setteth hills on fire,

۱۵ 15 همچنان ایشان را به تند بادخود بران و به طوفان خویش ایشان را آشفته گردان.

So dost Thou pursue them with Thy whirlwind, And with Thy hurricane troublest them.

۱۶ 16 رویهای ایشان را به ذلت پر کن تا نام تورا‌ای خداوند بطلبند.

Fill their faces [with] shame, And they seek Thy name, O Jehovah.

۱۷ 17 خجل و پریشان بشوندتا ابدالاباد و شرمنده و هلاک گردند.

They are ashamed and troubled for ever, Yea, they are confounded and lost.

۱۸ 18 و بدانندتو که اسمت یهوه می‌باشد، به تنها بر تمامی زمین متعال هستی.

And they know that Thou — (Thy name [is] Jehovah — by Thyself, ) [Art] the Most High over all the earth!