مزامیر 80

۱ 1 برای سالار مغنیان. شهادتی بر سوسنها. مزمور آساف ای شبان اسرائیل بشنو! ای که یوسف را مثل گله رعایت می‌کنی! ای که برکروبیین جلوس نموده‌ای، تجلی فرما!

Voor den opperzangmeester, op Schoschannim; een getuigenis, een psalm van Asaf. O Herder Israels! neem ter ore, Die Jozef als schapen leiddet; Die tussen de cherubim zit, verschijn blinkende.

۲ 2 به حضور افرایم و بنیامین و منسی، توانایی خود رابرانگیز و برای نجات ما بیا!

Wek Uw macht op voor het aangezicht van Efraim, en Benjamin, en Manasse, en kom tot onze verlossing.

۳ 3 ‌ای خدا ما را باز آورو روی خود را روشن کن تا نجات یابیم!

O God! breng ons weder, en laat Uw aanschijn lichten, zo zullen wij verlost worden.

۴ 4 ‌ای یهوه، خدای صبایوت، تا به کی به دعای قوم خویش غضبناک خواهی بود،

O HEERE, God der heirscharen! hoe lang zult Gij roken tegen het gebed Uws volks?

۵ 5 نان ماتم رابدیشان می‌خورانی و اشکهای بی‌اندازه بدیشان می‌نوشانی؟

Gij spijst hen met tranenbrood, en drenkt hen met tranen uit een drieling.

۶ 6 ما را محل منازعه همسایگان ماساخته‌ای و دشمنان ما در میان خویش استهزامی نمایند.

Gij hebt ons onzen naburen tot een twist gesteld, en onze vijanden spotten onder zich.

۷ 7 ‌ای خدای لشکرها ما را بازآور وروی خود را روشن کن تا نجات یابیم!

O God der heirscharen! breng ons weder, en laat Uw aangezicht lichten; zo zullen wij verlost worden.

۸ 8 موی را ازمصر بیرون آوردی. امت‌ها را بیرون کرده، آن راغرس نمودی.

Gij hebt een wijnstok uit Egypte overgebracht, hebt de heidenen verdreven, en hebt denzelven geplant;

۹ 9 پیش روی آن را وسعت دادی. پس ریشه خود را نیکو زده، زمین را پر ساخت.

Gij hebt de plaats voor hem bereid, en zijn wortelen doen inwortelen, zodat hij het land vervuld heeft.

۱۰ 10 کوهها به سایه‌اش پوشانیده شد و سروهای آزاد خدا به شاخه هایش.

De bergen zijn met zijn schaduw bedekt geweest, en zijn ranken waren als cederbomen Gods.

۱۱ 11 شاخه های خود را تابه دریا پهن کرد و فرعهای خویش را تا به نهر.

Hij schoot zijn ranken uit tot aan de zee, en zijn scheuten tot aan de rivier.

۱۲ 12 پس چرا دیوارهایش را شکسته‌ای که هر راهگذری آن را می‌چیند؟

Waarom hebt Gij zijn muren doorgebroken, zodat allen, die den weg voorbijgaan, hem plukken?

۱۳ 13 گرازهای جنگل آن را ویران می‌کنند و وحوش صحرا آن رامی چرند.

Het zwijn uit het woud heeft hem uitgewroet, en het wild des velds heeft hem afgeweid.

۱۴ 14 ‌ای خدای لشکرها رجوع کرده، از آسمان نظر کن و ببین و از این مو تفقد نما

O God der heirscharen! keer toch weder; aanschouw uit den hemel, en zie, en bezoek dezen wijnstok,

۱۵ 15 و از این نهالی که دست راست تو غرس کرده است و از آن پسری که برای خویشتن قوی ساخته‌ای!

En den stam, dien Uw rechterhand geplant heeft, en dat om den zoon, dien Gij U gesterkt hebt!

۱۶ 16 مثل هیزم در آتش سوخته شده و از عتاب روی تو تباه گردیده‌اند!

Hij is met vuur verbrand; hij is afgehouwen; zij komen om van het schelden Uws aangezichts.

۱۷ 17 دست تو بر مرد دست راست توباشد و بر پسر آدم که او را برای خویشتن قوی ساخته‌ای.

Uw hand zij over den man Uwer rechterhand, over des mensen zoon, dien Gij U gesterkt hebt.

۱۸ 18 و ما از تو رو نخواهیم تافت. ما راحیات بده تا نام تو را بخوانیم.

Zo zullen wij van U niet terugkeren; behoud ons in het leven, zo zullen wij Uw Naam aanroepen.

۱۹ 19 ‌ای یهوه، خدای لشکرها ما را بازآور و روی خود را روشن ساز تانجات یابیم.

O HEERE, God der heirscharen! breng ons weder; laat Uw aanschijn lichten, zo zullen wij verlost worden.