< مزامیر 8 >
برای سالار مغنیان برجتیت. مزمور داود ای یهوه خداوند ما، چه مجید است نام تودر تمامی زمین، که جلال خود را فوق آسمانها گذاردهای! | ۱ 1 |
Gospode, Gospode naš! kako je velièanstveno ime tvoje po svoj zemlji! Podigao si slavu svoju više nebesa.
از زبان کودکان وشیرخوارگان بهسبب خصمانت قوت را بنا نهادی تا دشمن و انتقام گیرنده را ساکت گردانی. | ۲ 2 |
U ustima male djece i koja sisaju èiniš sebi hvalu nasuprot neprijateljima svojim, da bi uèinio da zamukne neprijatelj i nemirnik.
چون به آسمان تو نگاه کنم که صنعت انگشتهای توست، و به ماه و ستارگانی که تو آفریدهای، | ۳ 3 |
Kad pogledam nebesa tvoja, djelo prsta tvojih, mjesec i zvijezde, koje si ti postavio;
پس انسان چیست که او را به یادآوری، وبنی آدم که از او تفقد نمایی؟ | ۴ 4 |
Šta je èovjek, te ga se opominješ, ili sin èovjeèji, te ga polaziš?
او را از فرشتگان اندکی کمتر ساختی و تاج جلال و اکرام را بر سراو گذاردی. | ۵ 5 |
Uèinio si ga malo manjega od anðela, slavom i èašæu vjenèao si ga;
او را بر کارهای دست خودت مسلط نمودی، و همهچیز را زیر پای وی نهادی، | ۶ 6 |
Postavio si ga gospodarom nad djelima ruku svojih, sve si metnuo pod noge njegove,
گوسفندان و گاوان جمیع، و بهایم صحرا را نیز؛ | ۷ 7 |
Ovce i volove sve, i divlje zvjerinje,
مرغان هوا و ماهیان دریا را، و هرچه بر راههای آبها سیر میکند. | ۸ 8 |
Ptice nebeske i ribe morske, što god ide morskim putovima.
ای یهوه خداوند ما، چه مجیداست نام تو در تمامی زمین! | ۹ 9 |
Gospode, Gospode naš! kako je velièanstveno ime tvoje po svoj zemlji!