مزامیر 79

۱ 1 مزمور آساف ای خدا، امت‌ها به میراث تو داخل شده، هیکل قدس تو را بی‌عصمت ساختند. اورشلیم را خرابه‌ها نمودند.

A Psalm of Asaph. O God, the nations are come into thine inheritance; Thy holy temple have they defiled; They have laid Jerusalem in heaps.

۲ 2 لاشهای بندگانت را به مرغان هوا برای خوراک دادند وگوشت مقدسانت را به وحوش صحرا.

The dead bodies of thy servants have they given to be food unto the birds of the heavens, The flesh of thy saints unto the beasts of the earth.

۳ 3 خون ایشان را گرداگرد اورشلیم مثل آب ریختند وکسی نبود که ایشان را دفن کند.

Their blood have they shed like water round about Jerusalem; And there was none to bury them.

۴ 4 نزد همسایگان خود عار گردیده‌ایم و نزد مجاوران خویش استهزا و سخریه شده‌ایم.

We are become a reproach to our neighbors, A scoffing and derision to them that are round about us.

۵ 5 تا کی‌ای خداوند تا به ابد خشمناک خواهی بود؟ آیا غیرت تو مثل آتش افروخته خواهد شد تا ابدالاباد؟

How long, O Jehovah? wilt thou be angry for ever? Shall thy jealousy burn like fire?

۶ 6 قهر خودرا بر امت هایی که تو را نمی شناسند بریز و برممالکی که نام تو را نمی خوانند!

Pour out thy wrath upon the nations that know thee not, And upon the kingdoms that call not upon thy name.

۷ 7 زیرا که یعقوب را خورده، و مسکن او را خراب کرده‌اند.

For they have devoured Jacob, And laid waste his habitation.

۸ 8 گناهان اجداد ما را بر ما بیاد میاور. رحمت های تو بزودی پیش روی ما آید زیرا که بسیار ذلیل شده‌ایم.

Remember not against us the iniquities of our forefathers: Let thy tender mercies speedily meet us; For we are brought very low.

۹ 9 ‌ای خدا، ای نجات‌دهنده ما، به‌خاطر جلال نام خود ما را یاری فرما و ما رانجات ده و بخاطر نام خود گناهان ما را بیامرز.

Help us, O God of our salvation, for the glory of thy name; And deliver us, and forgive our sins, for thy name’s sake.

۱۰ 10 چرا امت‌ها گویند که خدای ایشان کجاست؟ انتقام خون بندگانت که ریخته شده است، برامت‌ها در نظر ما معلوم شود.

Wherefore should the nations say, Where is their God? Let the avenging of the blood of thy servants which is shed Be known among the nations in our sight.

۱۱ 11 ناله اسیران به حضور تو برسد. به حسب عظمت بازوی خود آنانی را که به موت سپرده شده‌اند، برهان.

Let the sighing of the prisoner come before thee: According to the greatness of thy power preserve thou those that are appointed to death;

۱۲ 12 وجزای هفت چندان به آغوش همسایگان مارسان، برای اهانتی که به تو کرده‌اند، ای خداوند.

And render unto our neighbors sevenfold into their bosom Their reproach, wherewith they have reproached thee, O Lord.

۱۳ 13 پس ما که قوم تو و گوسفندان مرتع تو هستیم، تو را تا به ابد شکر خواهیم گفت و تسبیح تو رانسلا بعد نسل ذکر خواهیم نمود.

So we thy people and sheep of thy pasture Will give thee thanks for ever: We will show forth thy praise to all generations.