< مزامیر 78 >

قصیده آساف ای قوم من شریعت مرا بشنوید! گوشهای خود را به سخنان دهانم فراگیرید! ۱ 1
Внемлите, людие мои, закону моему, приклоните ухо ваше во глаголы уст моих.
دهان خود را به مثل باز خواهم کرد به چیزهایی که از بنای عالم مخفی بود تنطق خواهم نمود. ۲ 2
Отверзу в притчах уста моя, провещаю ганания исперва.
که آنها را شنیده و دانسته‌ایم و پدران مابرای ما بیان کرده‌اند. ۳ 3
Елика слышахом и познахом я, и отцы наши поведаша нам:
از فرزندان ایشان آنها راپنهان نخواهیم کرد. تسبیحات خداوند را برای نسل آینده بیان می‌کنیم و قوت او و اعمال عجیبی را که او کرده است. ۴ 4
не утаишася от чад их в род ин, возвещающе хвалы Господни, и силы Его и чудеса Его, яже сотвори.
زیرا که شهادتی دریعقوب برپا داشت و شریعتی در اسرائیل قرار دادو پدران ما را امر فرمود که آنها را به فرزندان خودتعلیم دهند؛ ۵ 5
И воздвиже свидение во Иакове, и закон положи во Израили, елика заповеда отцем нашым сказати я сыновом своим,
تا نسل آینده آنها را بدانند وفرزندانی که می‌بایست مولود شوند تا ایشان برخیزند و آنها را به فرزندان خود بیان نمایند؛ ۶ 6
яко да познает род ин, сынове родящиися, и востанут и поведят я сыновом своим:
و ایشان به خدا توکل نمایند و اعمال خدا رافراموش نکنند بلکه احکام او را نگاه دارند. ۷ 7
да положат на Бога упование свое, и не забудут дел Божиих, и заповеди Его взыщут:
ومثل پدران خود نسلی گردن کش و فتنه انگیزنشوند، نسلی که دل خود را راست نساختند وروح ایشان بسوی خدا امین نبود. ۸ 8
да не будут якоже отцы их, род строптив и преогорчеваяй, род иже не исправи сердца своего и не увери с Богом духа своего.
بنی افرایم که مسلح و کمان کش بودند، درروز جنگ رو برتافتند. ۹ 9
Сынове Ефремли наляцающе и стреляюще луки возвратишася в день брани:
عهد خدا را نگاه نداشتند و از سلوک به شریعت او ابا نمودند، ۱۰ 10
не сохраниша завета Божия, и в законе Его не восхотеша ходити.
واعمال و عجایب او را فراموش کردند که آنها رابدیشان ظاهر کرده بود، ۱۱ 11
И забыша благодеяния Его и чудеса Его, яже показа им
و در نظر پدران ایشان اعمال عجیب کرده بود، در زمین مصر و در دیارصوعن. ۱۲ 12
пред отцы их, яже сотвори чудеса в земли Египетстей, на поли Танеосе:
دریا را منشق ساخته، ایشان را عبورداد و آبها را مثل توده برپا نمود. ۱۳ 13
разверзе море и проведе их: представи воды яко мех,
و ایشان را درروز به ابر راهنمایی کرد و تمامی شب به نورآتش. ۱۴ 14
и настави я облаком во дни и всю нощь просвещением огня.
در صحرا صخره‌ها را بشکافت و ایشان را گویا از لجه های عظیم نوشانید. ۱۵ 15
Разверзе камень в пустыни и напои я яко в бездне мнозе:
پس سیلها رااز صخره بیرون آورد و آب را مثل نهرها جاری ساخت. ۱۶ 16
и изведе воду из камене и низведе яко реки воды.
و بار دیگر بر او گناه ورزیدند و برحضرت اعلی در صحرا فتنه انگیختند، ۱۷ 17
И приложиша еще согрешати Ему, преогорчиша Вышняго в безводней:
و دردلهای خود خدا را امتحان کردند، چونکه برای شهوات خود غذا خواستند. ۱۸ 18
и искусиша Бога в сердцах своих, воспросити брашна душам своим.
و بر‌ضد خداتکلم کرده، گفتند: «آیا خدا می‌تواند در صحراسفره‌ای حاضر کند؟ ۱۹ 19
И клеветаша на Бога и реша: еда возможет Бог уготовати трапезу в пустыни?
اینک صخره را زد و آبهاروان شد و وادیها جاری گشت. آیا می‌تواند نان رانیز بدهد. و گوشت را برای قوم خود حاضرسازد؟» ۲۰ 20
Понеже порази камень, и потекоша воды, и потоцы наводнишася: еда и хлеб может дати? Или уготовати трапезу людем Своим?
پس خدا این را شنیده، غضبناک شد و آتش در یعقوب افروخته گشت و خشم بر اسرائیل مشتعل گردید. ۲۱ 21
Сего ради слыша Господь и презре, и огнь возгореся во Иакове, и гнев взыде на Израиля:
زیرا به خدا ایمان نیاوردند و به نجات او اعتماد ننمودند. ۲۲ 22
яко не вероваша Богови, ниже уповаша на спасение Его.
پس ابرها را از بالاامر فرمود و درهای آسمان را گشود ۲۳ 23
И заповеда облаком свыше, и двери небесе отверзе:
و من را برایشان بارانید تا بخورند و غله آسمان را بدیشان بخشید. ۲۴ 24
и одожди им манну ясти, и хлеб небесный даде им.
مردمان، نان زورآوران را خوردند وآذوقه‌ای برای ایشان فرستاد تا سیر شوند. ۲۵ 25
Хлеб ангельский яде человек: брашно посла им до сытости.
بادشرقی را در آسمان وزانید و به قوت خود، بادجنوبی را آورد، ۲۶ 26
Воздвиже юг с небесе, и наведе силою Своею лива:
و گوشت را برای ایشان مثل غبار بارانید و مرغان بالدار را مثل ریگ دریا. ۲۷ 27
и одожди на ня яко прах плоти, и яко песок морский птицы пернаты.
وآن را در میان اردوی ایشان فرود آورد، گرداگردمسکن های ایشان. ۲۸ 28
И нападоша посреде стана их, окрест жилищ их.
پس خوردند و نیکو سیرشدند و موافق شهوات ایشان بدیشان داد. ۲۹ 29
И ядоша и насытишася зело, и желание их принесе им.
ایشان از شهوت خود دست نکشیدند. و غذاهنوز در دهان ایشان بود ۳۰ 30
Не лишишася от желания своего: еще брашну сущу во устех их,
که غضب خدا برایشان افروخته شده؛ تنومندان ایشان را بکشت وجوانان اسرائیل را هلاک ساخت. ۳۱ 31
и гнев Божий взыде на ня, и уби множайшая их, и избранным Израилевым запят.
با وجود این همه، باز گناه ورزیدند و به اعمال عجیب او ایمان نیاوردند. ۳۲ 32
Во всех сих согрешиша еще и не вероваша чудесем Его:
بنابراین، روزهای ایشان را در بطالت تمام کرد و سالهای ایشان را درترس. ۳۳ 33
и изчезоша в суете дние их, и лета их со тщанием.
هنگامی که ایشان را کشت اورا طلبیدند و بازگشت کرده، درباره خدا تفحص نمودند، ۳۴ 34
Егда убиваше я, тогда взыскаху Его и обращахуся и утреневаху к Богу:
و به یاد آوردند که خدا صخره ایشان، و خدای تعالی ولی ایشان است. ۳۵ 35
и помянуша, яко Бог помощник им есть, и Бог Вышний Избавитель им есть:
اما به دهان خود او را تملق نمودند و به زبان خویش به اودروغ گفتند. ۳۶ 36
и возлюбиша Его усты своими, и языком своим солгаша Ему:
زیرا که دل ایشان با او راست نبودو به عهد وی موتمن نبودند. ۳۷ 37
сердце же их не бе право с Ним, ниже уверишася в завете Его.
اما او به حسب رحمانیتش گناه ایشان راعفو نموده، ایشان را هلاک نساخت بلکه بارهاغضب خود را برگردانیده، تمامی خشم خویش را برنینگیخت. ۳۸ 38
Той же есть щедр, и очистит грехи их, и не растлит: и умножит отвратити ярость Свою, и не разжжет всего гнева Своего.
و به یاد آورد که ایشان بشرند، بادی که می‌رود و بر نمی گردد. ۳۹ 39
И помяну, яко плоть суть, дух ходяй и не обращаяйся:
چند مرتبه درصحرا بدو فتنه انگیختند و او را در بادیه رنجانیدند. ۴۰ 40
колькраты преогорчиша Его в пустыни, прогневаша Его в земли безводней?
و برگشته، خدا را امتحان کردند وقدوس اسرائیل را اهانت نمودند، ۴۱ 41
И обратишася, и искусиша Бога, и Святаго Израилева раздражиша:
و قوت او رابه‌خاطر نداشتند، روزی که ایشان را از دشمن رهانیده بود. ۴۲ 42
и не помянуша руки Его в день, в оньже избави я из руки оскорбляющаго:
که چگونه آیات خود را در مصرظاهر ساخت و معجزات خود را در دیار صوعن. ۴۳ 43
якоже положи во Египте знамения Своя, и чудеса Своя на поли Танеосе:
و نهرهای ایشان را به خون مبدل نمود ورودهای ایشان را تا نتوانستند نوشید. ۴۴ 44
и преложи в кровь реки их и источники их, яко да не пиют.
انواع پشه‌ها در میان ایشان فرستاد که ایشان را گزیدند وغوکهایی که ایشان را تباه نمودند؛ ۴۵ 45
Посла на ня песия мухи, и поядоша я, и жабы, и растли я:
و محصول ایشان را به کرم صد پا سپرد و عمل ایشان را به ملخ داد. ۴۶ 46
и даде рже плоды их, и труды их пругом.
تاکستان ایشان را به تگرگ خراب کردو درختان جمیز ایشان را به تگرگهای درشت. ۴۷ 47
Уби градом винограды их и черничие их сланою:
بهایم ایشان را به تگرگ سپرد و مواشی ایشان را به شعله های برق. ۴۸ 48
и предаде граду скоты их, и имение их огню.
و آتش خشم خود را برایشان فرستاد، غضب و غیظ و ضیق را، به فرستادن فرشتگان شریر. ۴۹ 49
Посла на ня гнев ярости Своея, ярость и гнев и скорбь, послание аггелы лютыми.
و راهی برای غضب خود مهیا ساخته، جان ایشان را از موت نگاه نداشت، بلکه جان ایشان را به وبا تسلیم نمود. ۵۰ 50
Путесотвори стезю гневу Своему, и не пощаде от смерти душ их, и скоты их в смерти заключи:
و همه نخست زادگان مصر را کشت، اوایل قوت ایشان را در خیمه های حام. ۵۱ 51
и порази всякое первородное в земли Египетстей, начаток всякаго труда их в селениих Хамовых.
و قوم خود را مثل گوسفندان کوچانید وایشان را در صحرا مثل گله راهنمایی نمود. ۵۲ 52
И воздвиже яко овцы люди Своя, и возведе я яко стадо в пустыни:
وایشان را در امنیت رهبری کرد تا نترسند و دریادشمنان ایشان را پوشانید. ۵۳ 53
и настави я на упование, и не убояшася: и враги их покры море.
و ایشان را به حدودمقدس خود آورد، بدین کوهی که به‌دست راست خود تحصیل کرده بود. ۵۴ 54
И введе я в гору святыни Своея, гору сию, юже стяжа десница Его.
و امت‌ها را از حضورایشان راند و میراث را برای ایشان به ریسمان تقسیم کرد و اسباط اسرائیل را در خیمه های ایشان ساکن گردانید. ۵۵ 55
И изгна от лица их языки, и по жребию даде им (землю) ужем жребодаяния, и всели в селениих их колена Израилева.
لیکن خدای تعالی را امتحان کرده، بدو فتنه انگیختند و شهادات او را نگاه نداشتند. ۵۶ 56
И искусиша и преогорчиша Бога Вышняго, и свидений Его не сохраниша:
وبرگشته، مثل پدران خود خیانت ورزیدند و مثل کمان خطا کننده منحرف شدند. ۵۷ 57
и отвратишася и отвергошася, якоже и отцы их: превратишася в лук развращен:
و به مقامهای بلند خود خشم او را به هیجان آوردند و به بتهای خویش غیرت او را جنبش دادند. ۵۸ 58
и прогневаша Его в холмех своих, и во истуканных своих раздражиша Его.
چون خدااین را بشنید غضبناک گردید و اسرائیل را به شدت مکروه داشت. ۵۹ 59
Слыша Бог и презре, и уничижи зело Израиля:
پس مسکن شیلو را ترک نمود، آن خیمه‌ای را که در میان آدمیان برپاساخته بود، ۶۰ 60
и отрину скинию Силомскую, селение еже вселися в человецех:
و (تابوت ) قوت خود را به اسیری داد و جمال خویش را به‌دست دشمن سپرد، ۶۱ 61
и предаде в плен крепость их, и доброту их в руки врагов:
وقوم خود را به شمشیر تسلیم نمود و با میراث خود غضبناک گردید. ۶۲ 62
и затвори во оружии люди Своя и достояние Свое презре.
جوانان ایشان را آتش سوزانید و برای دوشیزگان ایشان سرود نکاح نشد. ۶۳ 63
Юношы их пояде огнь, и девы их не осетованы быша:
کاهنان ایشان به دم شمشیر افتادند وبیوه های ایشان نوحه گری ننمودند. ۶۴ 64
священницы их мечем падоша, и вдовицы их не оплаканы будут.
آنگاه خداوند مثل کسی‌که خوابیده بودبیدار شد، مثل جباری که از شراب می‌خروشد، ۶۵ 65
И воста яко спя Господь, яко силен и шумен от вина:
و دشمنان خود را به عقب زد و ایشان را عارابدی گردانید. ۶۶ 66
и порази враги своя вспять, поношение вечное даде им:
و خیمه یوسف را رد نموده، سبط افرایم را برنگزید. ۶۷ 67
и отрину селение Иосифово, и колено Ефремово не избра:
لیکن سبط یهودا رابرگزید و این کوه صهیون را که دوست می‌داشت. ۶۸ 68
и избра колено Иудово, гору Сионю, юже возлюби:
و قدس خود را مثل کوههای بلند بنا کرد، مثل جهان که آن را تا ابدالاباد بنیاد نهاد. ۶۹ 69
и созда яко единорога святилище Свое: на земли основа и в век.
و بنده خود داود را برگزید و او را از آغلهای گوسفندان گرفت. ۷۰ 70
И избра Давида раба Своего, и восприят его от стад овчих:
از عقب میشهای شیرده او را آورد تاقوم او یعقوب و میراث او اسرائیل را رعایت کند. ۷۱ 71
от доилиц поят его, пасти Иакова раба Своего, и Израиля достояние Свое.
پس ایشان را به حسب کمال دل خود رعایت نمود و ایشان را به مهارت دستهای خویش هدایت کرد. ۷۲ 72
И упасе я в незлобии сердца своего, и в разумех руку своею наставил я есть.

< مزامیر 78 >