مزامیر 78

۱ 1 قصیده آساف ای قوم من شریعت مرا بشنوید! گوشهای خود را به سخنان دهانم فراگیرید!

Ein Maskil; von Asaph. Horche, mein Volk, auf mein Gesetz! Neiget euer Ohr zu den Worten meines Mundes!

۲ 2 دهان خود را به مثل باز خواهم کرد به چیزهایی که از بنای عالم مخفی بود تنطق خواهم نمود.

Ich will meinen Mund auftun zu einem Spruche, will Rätsel hervorströmen lassen aus der Vorzeit.

۳ 3 که آنها را شنیده و دانسته‌ایم و پدران مابرای ما بیان کرده‌اند.

Was wir gehört und erfahren und unsere Väter uns erzählt haben,

۴ 4 از فرزندان ایشان آنها راپنهان نخواهیم کرد. تسبیحات خداوند را برای نسل آینده بیان می‌کنیم و قوت او و اعمال عجیبی را که او کرده است.

wollen wir nicht verhehlen ihren Söhnen, dem künftigen Geschlecht erzählend den Ruhm Jehovas und seine Stärke, und seine Wunderwerke, die er getan hat.

۵ 5 زیرا که شهادتی دریعقوب برپا داشت و شریعتی در اسرائیل قرار دادو پدران ما را امر فرمود که آنها را به فرزندان خودتعلیم دهند؛

Denn er hat ein Zeugnis aufgerichtet in Jakob, und ein Gesetz gestellt in Israel, die er unseren Vätern geboten hat, um sie ihren Söhnen kundzutun;

۶ 6 تا نسل آینده آنها را بدانند وفرزندانی که می‌بایست مولود شوند تا ایشان برخیزند و آنها را به فرزندان خود بیان نمایند؛

damit sie kennte das künftige Geschlecht, die Söhne, die geboren werden sollten, und sie aufständen und sie ihren Söhnen erzählten;

۷ 7 و ایشان به خدا توکل نمایند و اعمال خدا رافراموش نکنند بلکه احکام او را نگاه دارند.

und auf Gott ihr Vertrauen setzten, und die Taten Gottes nicht vergäßen, und seine Gebote bewahrten;

۸ 8 ومثل پدران خود نسلی گردن کش و فتنه انگیزنشوند، نسلی که دل خود را راست نساختند وروح ایشان بسوی خدا امین نبود.

und nicht würden wie ihre Väter, ein widersetzliches und widerspenstiges Geschlecht, ein Geschlecht, das sein Herz nicht befestigte, und dessen Geist nicht treu war gegen Gott.

۹ 9 بنی افرایم که مسلح و کمان کش بودند، درروز جنگ رو برتافتند.

Die Söhne Ephraims, gerüstete Bogenschützen, wandten um am Tage des Kampfes.

۱۰ 10 عهد خدا را نگاه نداشتند و از سلوک به شریعت او ابا نمودند،

Sie hielten nicht den Bund Gottes und weigerten sich, in seinem Gesetz zu wandeln;

۱۱ 11 واعمال و عجایب او را فراموش کردند که آنها رابدیشان ظاهر کرده بود،

und sie vergaßen seine Taten und seine Wunderwerke, die er sie hatte schauen lassen.

۱۲ 12 و در نظر پدران ایشان اعمال عجیب کرده بود، در زمین مصر و در دیارصوعن.

Er tat Wunder vor ihren Vätern, im Lande Ägypten, dem Gefilde Zoans.

۱۳ 13 دریا را منشق ساخته، ایشان را عبورداد و آبها را مثل توده برپا نمود.

Er spaltete das Meer und ließ sie hindurchgehen, und ließ die Wasser stehen wie einen Damm.

۱۴ 14 و ایشان را درروز به ابر راهنمایی کرد و تمامی شب به نورآتش.

Und er leitete sie des Tages mit der Wolke und die ganze Nacht mit dem Lichte eines Feuers.

۱۵ 15 در صحرا صخره‌ها را بشکافت و ایشان را گویا از لجه های عظیم نوشانید.

Er spaltete Felsen in der Wüste und tränkte sie reichlich wie aus Tiefen.

۱۶ 16 پس سیلها رااز صخره بیرون آورد و آب را مثل نهرها جاری ساخت.

Und er ließ Bäche hervorkommen aus dem Felsen und Wasser herablaufen gleich Flüssen.

۱۷ 17 و بار دیگر بر او گناه ورزیدند و برحضرت اعلی در صحرا فتنه انگیختند،

Doch sie fuhren weiter fort, wider ihn zu sündigen, indem sie gegen den Höchsten widerspenstig waren in der Wüste.

۱۸ 18 و دردلهای خود خدا را امتحان کردند، چونکه برای شهوات خود غذا خواستند.

Und sie versuchten Gott in ihren Herzen, indem sie Speise forderten für ihr Gelüst.

۱۹ 19 و بر‌ضد خداتکلم کرده، گفتند: «آیا خدا می‌تواند در صحراسفره‌ای حاضر کند؟

Und sie redeten wider Gott; sie sprachen: Sollte Gott in der Wüste einen Tisch zu bereiten vermögen?

۲۰ 20 اینک صخره را زد و آبهاروان شد و وادیها جاری گشت. آیا می‌تواند نان رانیز بدهد. و گوشت را برای قوم خود حاضرسازد؟»

Siehe, den Felsen hat er geschlagen, und Wasser flossen heraus, und Bäche strömten; wird er auch Brot zu geben vermögen, oder wird er seinem Volke Fleisch verschaffen?

۲۱ 21 پس خدا این را شنیده، غضبناک شد و آتش در یعقوب افروخته گشت و خشم بر اسرائیل مشتعل گردید.

Darum, als Jehova es hörte, ergrimmte er, und Feuer entzündete sich gegen Jakob, und auch Zorn stieg auf gegen Israel;

۲۲ 22 زیرا به خدا ایمان نیاوردند و به نجات او اعتماد ننمودند.

weil sie Gott nicht glaubten und nicht vertrauten auf seine Rettung.

۲۳ 23 پس ابرها را از بالاامر فرمود و درهای آسمان را گشود

Und doch hatte er den Wolken oben geboten und die Türen des Himmels geöffnet

۲۴ 24 و من را برایشان بارانید تا بخورند و غله آسمان را بدیشان بخشید.

und Manna auf sie regnen lassen, damit sie äßen, und ihnen Himmelsgetreide gegeben.

۲۵ 25 مردمان، نان زورآوران را خوردند وآذوقه‌ای برای ایشان فرستاد تا سیر شوند.

Der Mensch aß Brot der Starken, Speise sandte er ihnen bis zur Sättigung.

۲۶ 26 بادشرقی را در آسمان وزانید و به قوت خود، بادجنوبی را آورد،

Er führte den Ostwind herbei am Himmel, und durch seine Stärke trieb er herbei den Südwind;

۲۷ 27 و گوشت را برای ایشان مثل غبار بارانید و مرغان بالدار را مثل ریگ دریا.

und er ließ Fleisch auf sie regnen wie Staub, und geflügeltes Gevögel wie Sand der Meere,

۲۸ 28 وآن را در میان اردوی ایشان فرود آورد، گرداگردمسکن های ایشان.

und ließ es fallen in ihr Lager, rings um ihre Wohnungen.

۲۹ 29 پس خوردند و نیکو سیرشدند و موافق شهوات ایشان بدیشان داد.

Und sie aßen und sättigten sich sehr, und ihr Gelüst führte er ihnen zu.

۳۰ 30 ایشان از شهوت خود دست نکشیدند. و غذاهنوز در دهان ایشان بود

Noch hatten sie sich nicht abgewandt von ihrem Gelüst, noch war ihre Speise in ihrem Munde,

۳۱ 31 که غضب خدا برایشان افروخته شده؛ تنومندان ایشان را بکشت وجوانان اسرائیل را هلاک ساخت.

da stieg der Zorn Gottes wider sie auf; und er würgte unter ihren Kräftigen, und die Auserlesenen Israels streckte er nieder.

۳۲ 32 با وجود این همه، باز گناه ورزیدند و به اعمال عجیب او ایمان نیاوردند.

Bei alledem sündigten sie wiederum und glaubten nicht durch seine Wunderwerke.

۳۳ 33 بنابراین، روزهای ایشان را در بطالت تمام کرد و سالهای ایشان را درترس.

Da ließ er in Eitelkeit hinschwinden ihre Tage, und ihre Jahre in Schrecken.

۳۴ 34 هنگامی که ایشان را کشت اورا طلبیدند و بازگشت کرده، درباره خدا تفحص نمودند،

Wenn er sie tötete, dann fragten sie nach ihm, und kehrten um und suchten Gott eifrig;

۳۵ 35 و به یاد آوردند که خدا صخره ایشان، و خدای تعالی ولی ایشان است.

und sie gedachten daran, daß Gott ihr Fels sei, und Gott, der Höchste, ihr Erlöser.

۳۶ 36 اما به دهان خود او را تملق نمودند و به زبان خویش به اودروغ گفتند.

Und sie heuchelten ihm mit ihrem Munde, und mit ihrer Zunge logen sie ihm;

۳۷ 37 زیرا که دل ایشان با او راست نبودو به عهد وی موتمن نبودند.

denn ihr Herz war nicht fest gegen ihn, und sie hielten nicht treulich an seinem Bunde.

۳۸ 38 اما او به حسب رحمانیتش گناه ایشان راعفو نموده، ایشان را هلاک نساخت بلکه بارهاغضب خود را برگردانیده، تمامی خشم خویش را برنینگیخت.

Er aber war barmherzig, er vergab die Ungerechtigkeit und verderbte sie nicht; und oftmals wandte er seinen Zorn ab und ließ nicht erwachen seinen ganzen Grimm.

۳۹ 39 و به یاد آورد که ایشان بشرند، بادی که می‌رود و بر نمی گردد.

Und er gedachte daran, daß sie Fleisch seien, ein Hauch, der dahinfährt und nicht wiederkehrt.

۴۰ 40 چند مرتبه درصحرا بدو فتنه انگیختند و او را در بادیه رنجانیدند.

Wie oft waren sie widerspenstig gegen ihn in der Wüste, betrübten ihn in der Einöde!

۴۱ 41 و برگشته، خدا را امتحان کردند وقدوس اسرائیل را اهانت نمودند،

Und sie versuchten Gott wiederum und kränkten den Heiligen Israels.

۴۲ 42 و قوت او رابه‌خاطر نداشتند، روزی که ایشان را از دشمن رهانیده بود.

Sie gedachten nicht an seine Hand, an den Tag, da er sie von dem Bedränger erlöste,

۴۳ 43 که چگونه آیات خود را در مصرظاهر ساخت و معجزات خود را در دیار صوعن.

als er seine Zeichen tat in Ägypten und seine Wunder in dem Gefilde Zoans:

۴۴ 44 و نهرهای ایشان را به خون مبدل نمود ورودهای ایشان را تا نتوانستند نوشید.

Er verwandelte ihre Ströme in Blut, so daß sie ihre fließenden Wasser nicht trinken konnten.

۴۵ 45 انواع پشه‌ها در میان ایشان فرستاد که ایشان را گزیدند وغوکهایی که ایشان را تباه نمودند؛

Er sandte Hundsfliegen unter sie, welche sie fraßen, und Frösche, die sie verderbten.

۴۶ 46 و محصول ایشان را به کرم صد پا سپرد و عمل ایشان را به ملخ داد.

Und er gab der Grille ihren Ertrag, und ihre Arbeit der Heuschrecke.

۴۷ 47 تاکستان ایشان را به تگرگ خراب کردو درختان جمیز ایشان را به تگرگهای درشت.

Ihren Weinstock schlug er nieder mit Hagel, und ihre Maulbeerfeigenbäume mit Schloßen.

۴۸ 48 بهایم ایشان را به تگرگ سپرد و مواشی ایشان را به شعله های برق.

Und er gab ihr Vieh dem Hagel preis, und ihre Herden den Blitzen.

۴۹ 49 و آتش خشم خود را برایشان فرستاد، غضب و غیظ و ضیق را، به فرستادن فرشتگان شریر.

Er ließ gegen sie los seines Zornes Glut, Wut und Grimm und Drangsal, eine Schar von Unglücksengeln.

۵۰ 50 و راهی برای غضب خود مهیا ساخته، جان ایشان را از موت نگاه نداشت، بلکه جان ایشان را به وبا تسلیم نمود.

Er bahnte seinem Zorne einen Weg, entzog nicht dem Tode ihre Seele und gab ihr Leben der Pest preis.

۵۱ 51 و همه نخست زادگان مصر را کشت، اوایل قوت ایشان را در خیمه های حام.

Und er schlug alle Erstgeburt in Ägypten, die Erstlinge der Kraft in den Zelten Hams.

۵۲ 52 و قوم خود را مثل گوسفندان کوچانید وایشان را در صحرا مثل گله راهنمایی نمود.

Und er ließ sein Volk wegziehen gleich Schafen, und leitete sie gleich einer Herde in der Wüste;

۵۳ 53 وایشان را در امنیت رهبری کرد تا نترسند و دریادشمنان ایشان را پوشانید.

und er führte sie sicher, so daß sie sich nicht fürchteten; und ihre Feinde bedeckte das Meer.

۵۴ 54 و ایشان را به حدودمقدس خود آورد، بدین کوهی که به‌دست راست خود تحصیل کرده بود.

Und er brachte sie zu der Grenze seines Heiligtums, zu diesem Berge, den seine Rechte erworben.

۵۵ 55 و امت‌ها را از حضورایشان راند و میراث را برای ایشان به ریسمان تقسیم کرد و اسباط اسرائیل را در خیمه های ایشان ساکن گردانید.

Und er vertrieb Nationen vor ihnen, und verloste sie als Schnur des Erbteils und ließ in ihren Zelten wohnen die Stämme Israels.

۵۶ 56 لیکن خدای تعالی را امتحان کرده، بدو فتنه انگیختند و شهادات او را نگاه نداشتند.

Aber sie versuchten Gott, den Höchsten, und waren widerspenstig gegen ihn, und seine Zeugnisse bewahrten sie nicht.

۵۷ 57 وبرگشته، مثل پدران خود خیانت ورزیدند و مثل کمان خطا کننده منحرف شدند.

Und sie wichen zurück und handelten treulos wie ihre Väter; sie wandten sich um gleich einem trügerischen Bogen.

۵۸ 58 و به مقامهای بلند خود خشم او را به هیجان آوردند و به بتهای خویش غیرت او را جنبش دادند.

Und sie erbitterten ihn durch ihre Höhen und reizten ihn zur Eifersucht durch ihre geschnitzten Bilder.

۵۹ 59 چون خدااین را بشنید غضبناک گردید و اسرائیل را به شدت مکروه داشت.

Gott hörte es und ergrimmte, und er verachtete Israel sehr.

۶۰ 60 پس مسکن شیلو را ترک نمود، آن خیمه‌ای را که در میان آدمیان برپاساخته بود،

Und er verließ die Wohnung zu Silo, das Zelt, welches er unter den Menschen aufgeschlagen hatte.

۶۱ 61 و (تابوت ) قوت خود را به اسیری داد و جمال خویش را به‌دست دشمن سپرد،

Und er gab in die Gefangenschaft seine Kraft, und seine Herrlichkeit in die Hand des Bedrängers.

۶۲ 62 وقوم خود را به شمشیر تسلیم نمود و با میراث خود غضبناک گردید.

Und er gab sein Volk dem Schwerte preis, und gegen sein Erbteil ergrimmte er.

۶۳ 63 جوانان ایشان را آتش سوزانید و برای دوشیزگان ایشان سرود نکاح نشد.

Seine Jünglinge fraß das Feuer, und seine Jungfrauen wurden nicht besungen;

۶۴ 64 کاهنان ایشان به دم شمشیر افتادند وبیوه های ایشان نوحه گری ننمودند.

seine Priester fielen durch das Schwert, und seine Witwen weinten nicht.

۶۵ 65 آنگاه خداوند مثل کسی‌که خوابیده بودبیدار شد، مثل جباری که از شراب می‌خروشد،

Da erwachte, gleich einem Schlafenden, der Herr, gleich einem Helden, der da jauchzt vom Wein;

۶۶ 66 و دشمنان خود را به عقب زد و ایشان را عارابدی گردانید.

und er schlug seine Feinde von hinten, gab ihnen ewige Schmach.

۶۷ 67 و خیمه یوسف را رد نموده، سبط افرایم را برنگزید.

Und er verwarf das Zelt Josephs, und den Stamm Ephraim erwählte er nicht;

۶۸ 68 لیکن سبط یهودا رابرگزید و این کوه صهیون را که دوست می‌داشت.

sondern er erwählte den Stamm Juda, den Berg Zion, den er geliebt hat.

۶۹ 69 و قدس خود را مثل کوههای بلند بنا کرد، مثل جهان که آن را تا ابدالاباد بنیاد نهاد.

Und er baute gleich Höhen sein Heiligtum, gleich der Erde, die er auf ewig gegründet hat.

۷۰ 70 و بنده خود داود را برگزید و او را از آغلهای گوسفندان گرفت.

Und er erwählte David, seinen Knecht, und nahm ihn von den Hürden der Schafe;

۷۱ 71 از عقب میشهای شیرده او را آورد تاقوم او یعقوب و میراث او اسرائیل را رعایت کند.

hinter den Säugenden weg ließ er ihn kommen, um Jakob, sein Volk, zu weiden, und Israel, sein Erbteil.

۷۲ 72 پس ایشان را به حسب کمال دل خود رعایت نمود و ایشان را به مهارت دستهای خویش هدایت کرد.

Und er weidete sie nach der Lauterkeit seines Herzens, und mit der Geschicklichkeit seiner Hände leitete er sie.