مزامیر 78
| قصیده آساف ای قوم من شریعت مرا بشنوید! گوشهای خود را به سخنان دهانم فراگیرید! | ۱ 1 |
Maschil of Asaph. Give ear, O my people, to my law: Incline your ears to the words of my mouth.
| دهان خود را به مثل باز خواهم کرد به چیزهایی که از بنای عالم مخفی بود تنطق خواهم نمود. | ۲ 2 |
I will open my mouth in a parable; I will utter dark sayings of old,
| که آنها را شنیده و دانسته‌ایم و پدران مابرای ما بیان کرده‌اند. | ۳ 3 |
Which we have heard and known, And our fathers have told us.
| از فرزندان ایشان آنها راپنهان نخواهیم کرد. تسبیحات خداوند را برای نسل آینده بیان می‌کنیم و قوت او و اعمال عجیبی را که او کرده است. | ۴ 4 |
We will not hide them from their children, Telling to the generation to come the praises of Jehovah, And his strength, and his wondrous works that he hath done.
| زیرا که شهادتی دریعقوب برپا داشت و شریعتی در اسرائیل قرار دادو پدران ما را امر فرمود که آنها را به فرزندان خودتعلیم دهند؛ | ۵ 5 |
For he established a testimony in Jacob, And appointed a law in Israel, Which he commanded our fathers, That they should make them known to their children;
| تا نسل آینده آنها را بدانند وفرزندانی که می‌بایست مولود شوند تا ایشان برخیزند و آنها را به فرزندان خود بیان نمایند؛ | ۶ 6 |
That the generation to come might know [them], even the children that should be born; Who should arise and tell [them] to their children,
| و ایشان به خدا توکل نمایند و اعمال خدا رافراموش نکنند بلکه احکام او را نگاه دارند. | ۷ 7 |
That they might set their hope in God, And not forget the works of God, But keep his commandments,
| ومثل پدران خود نسلی گردن کش و فتنه انگیزنشوند، نسلی که دل خود را راست نساختند وروح ایشان بسوی خدا امین نبود. | ۸ 8 |
And might not be as their fathers, A stubborn and rebellious generation, A generation that set not their heart aright, And whose spirit was not stedfast with God.
| بنی افرایم که مسلح و کمان کش بودند، درروز جنگ رو برتافتند. | ۹ 9 |
The children of Ephraim, being armed and carrying bows, Turned back in the day of battle.
| عهد خدا را نگاه نداشتند و از سلوک به شریعت او ابا نمودند، | ۱۰ 10 |
They kept not the covenant of God, And refused to walk in his law;
| واعمال و عجایب او را فراموش کردند که آنها رابدیشان ظاهر کرده بود، | ۱۱ 11 |
And they forgat his doings, And his wondrous works that he had showed them.
| و در نظر پدران ایشان اعمال عجیب کرده بود، در زمین مصر و در دیارصوعن. | ۱۲ 12 |
Marvellous things did he in the sight of their fathers, In the land of Egypt, in the field of Zoan.
| دریا را منشق ساخته، ایشان را عبورداد و آبها را مثل توده برپا نمود. | ۱۳ 13 |
He clave the sea, and caused them to pass through; And he made the waters to stand as a heap.
| و ایشان را درروز به ابر راهنمایی کرد و تمامی شب به نورآتش. | ۱۴ 14 |
In the day-time also he led them with a cloud, And all the night with a light of fire.
| در صحرا صخره‌ها را بشکافت و ایشان را گویا از لجه های عظیم نوشانید. | ۱۵ 15 |
He clave rocks in the wilderness, And gave them drink abundantly as out of the depths.
| پس سیلها رااز صخره بیرون آورد و آب را مثل نهرها جاری ساخت. | ۱۶ 16 |
He brought streams also out of the rock, And caused waters to run down like rivers.
| و بار دیگر بر او گناه ورزیدند و برحضرت اعلی در صحرا فتنه انگیختند، | ۱۷ 17 |
Yet went they on still to sin against him, To rebel against the Most High in the desert.
| و دردلهای خود خدا را امتحان کردند، چونکه برای شهوات خود غذا خواستند. | ۱۸ 18 |
And they tempted God in their heart By asking food according to their desire.
| و بر‌ضد خداتکلم کرده، گفتند: «آیا خدا می‌تواند در صحراسفره‌ای حاضر کند؟ | ۱۹ 19 |
Yea, they spake against God; They said, Can God prepare a table in the wilderness?
| اینک صخره را زد و آبهاروان شد و وادیها جاری گشت. آیا می‌تواند نان رانیز بدهد. و گوشت را برای قوم خود حاضرسازد؟» | ۲۰ 20 |
Behold, he smote the rock, so that waters gushed out, And streams overflowed; Can he give bread also? Will he provide flesh for his people?
| پس خدا این را شنیده، غضبناک شد و آتش در یعقوب افروخته گشت و خشم بر اسرائیل مشتعل گردید. | ۲۱ 21 |
Therefore Jehovah heard, and was wroth; And a fire was kindled against Jacob, And anger also went up against Israel;
| زیرا به خدا ایمان نیاوردند و به نجات او اعتماد ننمودند. | ۲۲ 22 |
Because they believed not in God, And trusted not in his salvation.
| پس ابرها را از بالاامر فرمود و درهای آسمان را گشود | ۲۳ 23 |
Yet he commanded the skies above, And opened the doors of heaven;
| و من را برایشان بارانید تا بخورند و غله آسمان را بدیشان بخشید. | ۲۴ 24 |
And he rained down manna upon them to eat, And gave them food from heaven.
| مردمان، نان زورآوران را خوردند وآذوقه‌ای برای ایشان فرستاد تا سیر شوند. | ۲۵ 25 |
Man did eat the bread of the mighty: He sent them food to the full.
| بادشرقی را در آسمان وزانید و به قوت خود، بادجنوبی را آورد، | ۲۶ 26 |
He caused the east wind to blow in the heavens; And by his power he guided the south wind.
| و گوشت را برای ایشان مثل غبار بارانید و مرغان بالدار را مثل ریگ دریا. | ۲۷ 27 |
He rained flesh also upon them as the dust, And winged birds as the sand of the seas:
| وآن را در میان اردوی ایشان فرود آورد، گرداگردمسکن های ایشان. | ۲۸ 28 |
And he let it fall in the midst of their camp, Round about their habitations.
| پس خوردند و نیکو سیرشدند و موافق شهوات ایشان بدیشان داد. | ۲۹ 29 |
So they did eat, and were well filled; And he gave them their own desire.
| ایشان از شهوت خود دست نکشیدند. و غذاهنوز در دهان ایشان بود | ۳۰ 30 |
They were not estranged from that which they desired, Their food was yet in their mouths,
| که غضب خدا برایشان افروخته شده؛ تنومندان ایشان را بکشت وجوانان اسرائیل را هلاک ساخت. | ۳۱ 31 |
When the anger of God went up against them, And slew of the fattest of them, And smote down the young men of Israel.
| با وجود این همه، باز گناه ورزیدند و به اعمال عجیب او ایمان نیاوردند. | ۳۲ 32 |
For all this they sinned still, And believed not in his wondrous works.
| بنابراین، روزهای ایشان را در بطالت تمام کرد و سالهای ایشان را درترس. | ۳۳ 33 |
Therefore their days did he consume in vanity, And their years in terror.
| هنگامی که ایشان را کشت اورا طلبیدند و بازگشت کرده، درباره خدا تفحص نمودند، | ۳۴ 34 |
When he slew them, then they inquired after him; And they returned and sought God earnestly.
| و به یاد آوردند که خدا صخره ایشان، و خدای تعالی ولی ایشان است. | ۳۵ 35 |
And they remembered that God was their rock, And the Most High God their redeemer.
| اما به دهان خود او را تملق نمودند و به زبان خویش به اودروغ گفتند. | ۳۶ 36 |
But they flattered him with their mouth, And lied unto him with their tongue.
| زیرا که دل ایشان با او راست نبودو به عهد وی موتمن نبودند. | ۳۷ 37 |
For their heart was not right with him, Neither were they faithful in his covenant.
| اما او به حسب رحمانیتش گناه ایشان راعفو نموده، ایشان را هلاک نساخت بلکه بارهاغضب خود را برگردانیده، تمامی خشم خویش را برنینگیخت. | ۳۸ 38 |
But he, being merciful, forgave [their] iniquity, and destroyed [them] not: Yea, many a time turned he his anger away, And did not stir up all his wrath.
| و به یاد آورد که ایشان بشرند، بادی که می‌رود و بر نمی گردد. | ۳۹ 39 |
And he remembered that they were but flesh, A wind that passeth away, and cometh not again.
| چند مرتبه درصحرا بدو فتنه انگیختند و او را در بادیه رنجانیدند. | ۴۰ 40 |
How oft did they rebel against him in the wilderness, And grieve him in the desert!
| و برگشته، خدا را امتحان کردند وقدوس اسرائیل را اهانت نمودند، | ۴۱ 41 |
And they turned again and tempted God, And provoked the Holy One of Israel.
| و قوت او رابه‌خاطر نداشتند، روزی که ایشان را از دشمن رهانیده بود. | ۴۲ 42 |
They remembered not his hand, Nor the day when he redeemed them from the adversary;
| که چگونه آیات خود را در مصرظاهر ساخت و معجزات خود را در دیار صوعن. | ۴۳ 43 |
How he set his signs in Egypt, And his wonders in the field of Zoan,
| و نهرهای ایشان را به خون مبدل نمود ورودهای ایشان را تا نتوانستند نوشید. | ۴۴ 44 |
And turned their rivers into blood, And their streams, so that they could not drink.
| انواع پشه‌ها در میان ایشان فرستاد که ایشان را گزیدند وغوکهایی که ایشان را تباه نمودند؛ | ۴۵ 45 |
He sent among them swarms of flies, which devoured them; And frogs, which destroyed them.
| و محصول ایشان را به کرم صد پا سپرد و عمل ایشان را به ملخ داد. | ۴۶ 46 |
He gave also their increase unto the caterpillar, And their labor unto the locust.
| تاکستان ایشان را به تگرگ خراب کردو درختان جمیز ایشان را به تگرگهای درشت. | ۴۷ 47 |
He destroyed their vines with hail, And their sycomore-trees with frost.
| بهایم ایشان را به تگرگ سپرد و مواشی ایشان را به شعله های برق. | ۴۸ 48 |
He gave over their cattle also to the hail, And their flocks to hot thunderbolts.
| و آتش خشم خود را برایشان فرستاد، غضب و غیظ و ضیق را، به فرستادن فرشتگان شریر. | ۴۹ 49 |
He cast upon them the fierceness of his anger, Wrath, and indignation, and trouble, A band of angels of evil.
| و راهی برای غضب خود مهیا ساخته، جان ایشان را از موت نگاه نداشت، بلکه جان ایشان را به وبا تسلیم نمود. | ۵۰ 50 |
He made a path for his anger; He spared not their soul from death, But gave their life over to the pestilence,
| و همه نخست زادگان مصر را کشت، اوایل قوت ایشان را در خیمه های حام. | ۵۱ 51 |
And smote all the first-born in Egypt, The chief of their strength in the tents of Ham.
| و قوم خود را مثل گوسفندان کوچانید وایشان را در صحرا مثل گله راهنمایی نمود. | ۵۲ 52 |
But he led forth his own people like sheep, And guided them in the wilderness like a flock.
| وایشان را در امنیت رهبری کرد تا نترسند و دریادشمنان ایشان را پوشانید. | ۵۳ 53 |
And he led them safely, so that they feared not; But the sea overwhelmed their enemies.
| و ایشان را به حدودمقدس خود آورد، بدین کوهی که به‌دست راست خود تحصیل کرده بود. | ۵۴ 54 |
And he brought them to the border of his sanctuary, To this mountain, which his right hand had gotten.
| و امت‌ها را از حضورایشان راند و میراث را برای ایشان به ریسمان تقسیم کرد و اسباط اسرائیل را در خیمه های ایشان ساکن گردانید. | ۵۵ 55 |
He drove out the nations also before them, And allotted them for an inheritance by line, And made the tribes of Israel to dwell in their tents.
| لیکن خدای تعالی را امتحان کرده، بدو فتنه انگیختند و شهادات او را نگاه نداشتند. | ۵۶ 56 |
Yet they tempted and rebelled against the Most High God, And kept not his testimonies;
| وبرگشته، مثل پدران خود خیانت ورزیدند و مثل کمان خطا کننده منحرف شدند. | ۵۷ 57 |
But turned back, and dealt treacherously like their fathers: They were turned aside like a deceitful bow.
| و به مقامهای بلند خود خشم او را به هیجان آوردند و به بتهای خویش غیرت او را جنبش دادند. | ۵۸ 58 |
For they provoked him to anger with their high places, And moved him to jealousy with their graven images.
| چون خدااین را بشنید غضبناک گردید و اسرائیل را به شدت مکروه داشت. | ۵۹ 59 |
When God heard [this], he was wroth, And greatly abhorred Israel;
| پس مسکن شیلو را ترک نمود، آن خیمه‌ای را که در میان آدمیان برپاساخته بود، | ۶۰ 60 |
So that he forsook the tabernacle of Shiloh, The tent which he placed among men;
| و (تابوت ) قوت خود را به اسیری داد و جمال خویش را به‌دست دشمن سپرد، | ۶۱ 61 |
And delivered his strength into captivity, And his glory into the adversary’s hand.
| وقوم خود را به شمشیر تسلیم نمود و با میراث خود غضبناک گردید. | ۶۲ 62 |
He gave his people over also unto the sword, And was wroth with his inheritance.
| جوانان ایشان را آتش سوزانید و برای دوشیزگان ایشان سرود نکاح نشد. | ۶۳ 63 |
Fire devoured their young men; And their virgins had no marriage-song.
| کاهنان ایشان به دم شمشیر افتادند وبیوه های ایشان نوحه گری ننمودند. | ۶۴ 64 |
Their priests fell by the sword; And their widows made no lamentation.
| آنگاه خداوند مثل کسی‌که خوابیده بودبیدار شد، مثل جباری که از شراب می‌خروشد، | ۶۵ 65 |
Then the Lord awaked as one out of sleep, Like a mighty man that shouteth by reason of wine.
| و دشمنان خود را به عقب زد و ایشان را عارابدی گردانید. | ۶۶ 66 |
And he smote his adversaries backward: He put them to a perpetual reproach.
| و خیمه یوسف را رد نموده، سبط افرایم را برنگزید. | ۶۷ 67 |
Moreover he refused the tent of Joseph, And chose not the tribe of Ephraim,
| لیکن سبط یهودا رابرگزید و این کوه صهیون را که دوست می‌داشت. | ۶۸ 68 |
But chose the tribe of Judah, The mount Zion which he loved.
| و قدس خود را مثل کوههای بلند بنا کرد، مثل جهان که آن را تا ابدالاباد بنیاد نهاد. | ۶۹ 69 |
And he built his sanctuary like the heights, Like the earth which he hath established for ever.
| و بنده خود داود را برگزید و او را از آغلهای گوسفندان گرفت. | ۷۰ 70 |
He chose David also his servant, And took him from the sheepfolds:
| از عقب میشهای شیرده او را آورد تاقوم او یعقوب و میراث او اسرائیل را رعایت کند. | ۷۱ 71 |
From following the ewes that have their young he brought him, To be the shepherd of Jacob his people, and Israel his inheritance.
| پس ایشان را به حسب کمال دل خود رعایت نمود و ایشان را به مهارت دستهای خویش هدایت کرد. | ۷۲ 72 |
So he was their shepherd according to the integrity of his heart, And guided them by the skilfulness of his hands.
