مزامیر 78
| قصیده آساف ای قوم من شریعت مرا بشنوید! گوشهای خود را به سخنان دهانم فراگیرید! | ۱ 1 |
En Maskil af Asaf. Lyt, mit Folk, til min Lære, bøj eders Øre til Ord fra min Mund;
| دهان خود را به مثل باز خواهم کرد به چیزهایی که از بنای عالم مخفی بود تنطق خواهم نمود. | ۲ 2 |
jeg vil aabne min Mund med Billedtale, fremsætte Gaader fra fordums Tid,
| که آنها را شنیده و دانسته‌ایم و پدران مابرای ما بیان کرده‌اند. | ۳ 3 |
hvad vi har hørt og ved, hvad vore Fædre har sagt os;
| از فرزندان ایشان آنها راپنهان نخواهیم کرد. تسبیحات خداوند را برای نسل آینده بیان می‌کنیم و قوت او و اعمال عجیبی را که او کرده است. | ۴ 4 |
vi dølger det ikke for deres Børn, men melder en kommende Slægt om HERRENS Ære og Vælde og Underne, som han har gjort.
| زیرا که شهادتی دریعقوب برپا داشت و شریعتی در اسرائیل قرار دادو پدران ما را امر فرمود که آنها را به فرزندان خودتعلیم دهند؛ | ۵ 5 |
Han satte et Vidnesbyrd i Jakob, i Israel gav han en Lov, idet han bød vore Fædre at lade deres Børn det vide,
| تا نسل آینده آنها را بدانند وفرزندانی که می‌بایست مولود شوند تا ایشان برخیزند و آنها را به فرزندان خود بیان نمایند؛ | ۶ 6 |
at en senere Slægt kunde vide det, og Børn, som fødtes siden, staa frem og fortælle deres Børn derom,
| و ایشان به خدا توکل نمایند و اعمال خدا رافراموش نکنند بلکه احکام او را نگاه دارند. | ۷ 7 |
saa de slaar deres Lid til Gud og ikke glemmer Guds Gerninger, men overholder hans Bud,
| ومثل پدران خود نسلی گردن کش و فتنه انگیزنشوند، نسلی که دل خود را راست نساختند وروح ایشان بسوی خدا امین نبود. | ۸ 8 |
ej slægter Fædrene paa, en vanartet, stridig Slægt, hvis Hjerte ikke var fast, hvis Aand var utro mod Gud
| بنی افرایم که مسلح و کمان کش بودند، درروز جنگ رو برتافتند. | ۹ 9 |
— Efraims Børn var rustede Bueskytter, men svigted paa Stridens Dag —
| عهد خدا را نگاه نداشتند و از سلوک به شریعت او ابا نمودند، | ۱۰ 10 |
Gudspagten holdt de ikke, de nægtede at følge hans Lov;
| واعمال و عجایب او را فراموش کردند که آنها رابدیشان ظاهر کرده بود، | ۱۱ 11 |
hans Gerninger gik dem ad Glemme, de Undere, han lod dem skue.
| و در نظر پدران ایشان اعمال عجیب کرده بود، در زمین مصر و در دیارصوعن. | ۱۲ 12 |
Han gjorde Undere for deres Fædre i Ægypten paa Zoans Mark;
| دریا را منشق ساخته، ایشان را عبورداد و آبها را مثل توده برپا نمود. | ۱۳ 13 |
han kløved Havet og førte dem over, lod Vandet staa som en Vold;
| و ایشان را درروز به ابر راهنمایی کرد و تمامی شب به نورآتش. | ۱۴ 14 |
han ledede dem ved Skyen om Dagen, Natten igennem ved Ildens Skær;
| در صحرا صخره‌ها را بشکافت و ایشان را گویا از لجه های عظیم نوشانید. | ۱۵ 15 |
han kløvede Klipper i Ørkenen, lod dem rigeligt drikke som af Strømme,
| پس سیلها رااز صخره بیرون آورد و آب را مثل نهرها جاری ساخت. | ۱۶ 16 |
han lod Bække rinde af Klippen og Vand strømme ned som Floder.
| و بار دیگر بر او گناه ورزیدند و برحضرت اعلی در صحرا فتنه انگیختند، | ۱۷ 17 |
Men de blev ved at synde imod ham og vække den Højestes Vrede i Ørkenen;
| و دردلهای خود خدا را امتحان کردند، چونکه برای شهوات خود غذا خواستند. | ۱۸ 18 |
de fristede Gud i Hjertet og krævede Mad til at stille Sulten,
| و بر‌ضد خداتکلم کرده، گفتند: «آیا خدا می‌تواند در صحراسفره‌ای حاضر کند؟ | ۱۹ 19 |
de talte mod Gud og sagde: »Kan Gud dække Bord i en Ørken?
| اینک صخره را زد و آبهاروان شد و وادیها جاری گشت. آیا می‌تواند نان رانیز بدهد. و گوشت را برای قوم خود حاضرسازد؟» | ۲۰ 20 |
Se, Klippen slog han, saa Vand flød frem, og Bække vælded ud; mon han ogsaa kan give Brød og skaffe Kød til sit Folk?«
| پس خدا این را شنیده، غضبناک شد و آتش در یعقوب افروخته گشت و خشم بر اسرائیل مشتعل گردید. | ۲۱ 21 |
Det hørte HERREN, blev vred, der tændtes en Ild mod Jakob, ja Vrede kom op mod Israel,
| زیرا به خدا ایمان نیاوردند و به نجات او اعتماد ننمودند. | ۲۲ 22 |
fordi de ikke troede Gud eller stolede paa hans Frelse.
| پس ابرها را از بالاامر فرمود و درهای آسمان را گشود | ۲۳ 23 |
Da bød han Skyerne oventil, lod Himlens Døre aabne
| و من را برایشان بارانید تا بخورند و غله آسمان را بدیشان بخشید. | ۲۴ 24 |
og Manna regne paa dem til Føde, han gav dem Himmelkorn;
| مردمان، نان زورآوران را خوردند وآذوقه‌ای برای ایشان فرستاد تا سیر شوند. | ۲۵ 25 |
Mennesker spiste Englebrød, han sendte dem Mad at mætte sig med.
| بادشرقی را در آسمان وزانید و به قوت خود، بادجنوبی را آورد، | ۲۶ 26 |
Han rejste Østenvinden paa Himlen, førte Søndenvinden frem ved sin Kraft;
| و گوشت را برای ایشان مثل غبار بارانید و مرغان بالدار را مثل ریگ دریا. | ۲۷ 27 |
Kød lod han regne paa dem som Støv og vingede Fugle som Havets Sand,
| وآن را در میان اردوی ایشان فرود آورد، گرداگردمسکن های ایشان. | ۲۸ 28 |
lod dem falde midt i sin Lejr, rundt omkring sine Boliger;
| پس خوردند و نیکو سیرشدند و موافق شهوات ایشان بدیشان داد. | ۲۹ 29 |
Og de spiste sig overmætte, hvad de ønsked, lod han dem faa.
| ایشان از شهوت خود دست نکشیدند. و غذاهنوز در دهان ایشان بود | ۳۰ 30 |
Men før deres Attraa var stillet, mens Maden var i deres Mund,
| که غضب خدا برایشان افروخته شده؛ تنومندان ایشان را بکشت وجوانان اسرائیل را هلاک ساخت. | ۳۱ 31 |
rejste Guds Vrede sig mod dem; han vog deres kraftige Mænd, fældede Israels Ynglinge.
| با وجود این همه، باز گناه ورزیدند و به اعمال عجیب او ایمان نیاوردند. | ۳۲ 32 |
Og dog blev de ved at synde og troede ej paa hans Undere.
| بنابراین، روزهای ایشان را در بطالت تمام کرد و سالهای ایشان را درترس. | ۳۳ 33 |
Da lod han deres Dage svinde i Tomhed og endte brat deres Aar.
| هنگامی که ایشان را کشت اورا طلبیدند و بازگشت کرده، درباره خدا تفحص نمودند، | ۳۴ 34 |
Naar han vog dem, søgte de ham, vendte om og spurgte om Gud,
| و به یاد آوردند که خدا صخره ایشان، و خدای تعالی ولی ایشان است. | ۳۵ 35 |
kom i Hu, at Gud var deres Klippe, Gud den Allerhøjeste deres Genløser.
| اما به دهان خود او را تملق نمودند و به زبان خویش به اودروغ گفتند. | ۳۶ 36 |
De hyklede for ham med Munden, løj for ham med deres Tunge;
| زیرا که دل ایشان با او راست نبودو به عهد وی موتمن نبودند. | ۳۷ 37 |
deres Hjerter holdt ikke fast ved ham, hans Pagt var de ikke tro.
| اما او به حسب رحمانیتش گناه ایشان راعفو نموده، ایشان را هلاک نساخت بلکه بارهاغضب خود را برگردانیده، تمامی خشم خویش را برنینگیخت. | ۳۸ 38 |
Og dog er han barmhjertig, han tilgiver Misgerning, lægger ej øde, hans Vrede lagde sig Gang paa Gang, han lod ikke sin Harme fuldt bryde frem;
| و به یاد آورد که ایشان بشرند، بادی که می‌رود و بر نمی گردد. | ۳۹ 39 |
han kom i Hu, de var Kød, et Pust, der svinder og ej vender tilbage.
| چند مرتبه درصحرا بدو فتنه انگیختند و او را در بادیه رنجانیدند. | ۴۰ 40 |
Hvor tit stod de ham ikke imod i Ørkenen og voldte ham Sorg i det øde Land!
| و برگشته، خدا را امتحان کردند وقدوس اسرائیل را اهانت نمودند، | ۴۱ 41 |
De fristede atter Gud, de krænkede Israels Hellige;
| و قوت او رابه‌خاطر نداشتند، روزی که ایشان را از دشمن رهانیده بود. | ۴۲ 42 |
hans Haand kom de ikke i Hu, den Dag han friede dem fra Fjenden,
| که چگونه آیات خود را در مصرظاهر ساخت و معجزات خود را در دیار صوعن. | ۴۳ 43 |
da han gjorde sine Tegn i Ægypten, sine Undere paa Zoans Mark,
| و نهرهای ایشان را به خون مبدل نمود ورودهای ایشان را تا نتوانستند نوشید. | ۴۴ 44 |
forvandled deres Floder til Blod, saa de ej kunde drikke af Strømmene,
| انواع پشه‌ها در میان ایشان فرستاد که ایشان را گزیدند وغوکهایی که ایشان را تباه نمودند؛ | ۴۵ 45 |
sendte Myg imod dem, som aad dem, og Frøer, som lagde dem øde,
| و محصول ایشان را به کرم صد پا سپرد و عمل ایشان را به ملخ داد. | ۴۶ 46 |
gav Æderen, hvad de avlede, Græshoppen al deres Høst,
| تاکستان ایشان را به تگرگ خراب کردو درختان جمیز ایشان را به تگرگهای درشت. | ۴۷ 47 |
slog deres Vinstokke ned med Hagl, deres Morbærtræer med Frost,
| بهایم ایشان را به تگرگ سپرد و مواشی ایشان را به شعله های برق. | ۴۸ 48 |
prisgav Kvæget for Hagl og deres Hjorde for Lyn.
| و آتش خشم خود را برایشان فرستاد، غضب و غیظ و ضیق را، به فرستادن فرشتگان شریر. | ۴۹ 49 |
Han sendte sin Vredesglød mod dem, Harme, Vrede og Trængsel, en Sendefærd af Ulykkesengle;
| و راهی برای غضب خود مهیا ساخته، جان ایشان را از موت نگاه نداشت، بلکه جان ایشان را به وبا تسلیم نمود. | ۵۰ 50 |
frit Løb gav han sin Vrede, skaaned dem ikke for Døden, gav deres Liv til Pris for Pest;
| و همه نخست زادگان مصر را کشت، اوایل قوت ایشان را در خیمه های حام. | ۵۱ 51 |
alt førstefødt i Ægypten slog han, Mandskraftens Førstegrøde i Kamiternes Telte,
| و قوم خود را مثل گوسفندان کوچانید وایشان را در صحرا مثل گله راهنمایی نمود. | ۵۲ 52 |
lod sit Folk bryde op som en Hjord, leded dem som Kvæg i Ørkenen,
| وایشان را در امنیت رهبری کرد تا نترسند و دریادشمنان ایشان را پوشانید. | ۵۳ 53 |
leded dem trygt, uden Frygt, mens Havet lukked sig over deres Fjender;
| و ایشان را به حدودمقدس خود آورد، بدین کوهی که به‌دست راست خود تحصیل کرده بود. | ۵۴ 54 |
han bragte dem til sit hellige Land, de Bjerge, hans højre vandt,
| و امت‌ها را از حضورایشان راند و میراث را برای ایشان به ریسمان تقسیم کرد و اسباط اسرائیل را در خیمه های ایشان ساکن گردانید. | ۵۵ 55 |
drev Folkeslag bort foran dem, udskiftede ved Lod deres Land og lod Israels Stammer bo i deres Telte.
| لیکن خدای تعالی را امتحان کرده، بدو فتنه انگیختند و شهادات او را نگاه نداشتند. | ۵۶ 56 |
Dog fristed og trodsede de Gud den Allerhøjeste og overholdt ikke hans Vidnesbyrd;
| وبرگشته، مثل پدران خود خیانت ورزیدند و مثل کمان خطا کننده منحرف شدند. | ۵۷ 57 |
de faldt fra, var troløse som deres Fædre, svigtede som en slappet Bue,
| و به مقامهای بلند خود خشم او را به هیجان آوردند و به بتهای خویش غیرت او را جنبش دادند. | ۵۸ 58 |
de krænked ham med deres Offerhøje, ægged ham med deres Gudebilleder.
| چون خدااین را بشنید غضبناک گردید و اسرائیل را به شدت مکروه داشت. | ۵۹ 59 |
Det hørte Gud og blev vred, følte højlig Lede ved Israel;
| پس مسکن شیلو را ترک نمود، آن خیمه‌ای را که در میان آدمیان برپاساخته بود، | ۶۰ 60 |
han opgav sin Bolig i Silo, det Telt, hvor han boede blandt Mennesker;
| و (تابوت ) قوت خود را به اسیری داد و جمال خویش را به‌دست دشمن سپرد، | ۶۱ 61 |
han gav sin Stolthed i Fangenskab, sin Herlighed i Fjendehaand,
| وقوم خود را به شمشیر تسلیم نمود و با میراث خود غضبناک گردید. | ۶۲ 62 |
prisgav sit Folk for Sværdet, blev vred paa sin Arvelod;
| جوانان ایشان را آتش سوزانید و برای دوشیزگان ایشان سرود نکاح نشد. | ۶۳ 63 |
Ild fortæred dets unge Mænd, dets Jomfruer fik ej Bryllupssange,
| کاهنان ایشان به دم شمشیر افتادند وبیوه های ایشان نوحه گری ننمودند. | ۶۴ 64 |
dets Præster faldt for Sværdet, dets Enker holdt ikke Klagefest.
| آنگاه خداوند مثل کسی‌که خوابیده بودبیدار شد، مثل جباری که از شراب می‌خروشد، | ۶۵ 65 |
Da vaagned Herren som en, der har sovet, som en Helt, der er døvet af Vin;
| و دشمنان خود را به عقب زد و ایشان را عارابدی گردانید. | ۶۶ 66 |
han slog sine Fjender paa Ryggen, gjorde dem evigt til Skamme.
| و خیمه یوسف را رد نموده، سبط افرایم را برنگزید. | ۶۷ 67 |
Men han fik Lede ved Josefs Telt, Efraims Stamme udvalgte han ikke;
| لیکن سبط یهودا رابرگزید و این کوه صهیون را که دوست می‌داشت. | ۶۸ 68 |
han udvalgte Judas Stamme, Zions Bjerg, som han elsker;
| و قدس خود را مثل کوههای بلند بنا کرد، مثل جهان که آن را تا ابدالاباد بنیاد نهاد. | ۶۹ 69 |
han bygged sit Tempel himmelhøjt, grundfæsted det evigt som Jorden.
| و بنده خود داود را برگزید و او را از آغلهای گوسفندان گرفت. | ۷۰ 70 |
Han udvalgte David, sin Tjener, og tog ham fra Faarenes Folde,
| از عقب میشهای شیرده او را آورد تاقوم او یعقوب و میراث او اسرائیل را رعایت کند. | ۷۱ 71 |
hentede ham fra de diende Dyr til at vogte Jakob, hans Folk, Israel, hans Arvelod;
| پس ایشان را به حسب کمال دل خود رعایت نمود و ایشان را به مهارت دستهای خویش هدایت کرد. | ۷۲ 72 |
han vogtede dem med oprigtigt Hjerte, ledede dem med kyndig Haand.
