< مزامیر 73 >

مزمور آساف هرآینه خدا برای اسرائیل نیکوست، یعنی برای آنانی که پاک دل هستند. ۱ 1
Коль благ Бог Израилев правым сердцем.
واما من نزدیک بود که پایهایم از راه در رود ونزدیک بود که قدمهایم بلغزد. ۲ 2
Мои же вмале не подвижастеся нозе: вмале не пролияшася стопы моя:
زیرا بر متکبران حسد بردم چون سلامتی شریران را دیدم. ۳ 3
яко возревновах на беззаконныя, мир грешников зря:
زیراکه در موت ایشان قیدها نیست و قوت ایشان مستحکم است. ۴ 4
яко несть восклонения в смерти их и утверждения в ране их:
مثل مردم در زحمت نیستند ومثل آدمیان مبتلا نمی باشند. ۵ 5
в трудех человеческих не суть, и с человеки не приимут ран.
بنابراین گردن ایشان به تکبر آراسته است وظلم مثل لباس ایشان را می‌پوشاند. ۶ 6
Сего ради удержа я гордыня их до конца: одеяшася неправдою и нечестием своим.
چشمان ایشان از فربهی بدر‌آمده است و از خیالات دل خود تجاوز می‌کنند. ۷ 7
Изыдет яко из тука неправда их: преидоша в любовь сердца.
استهزا می‌کنند و حرفهای بد می‌زنند و سخنان ظلم آمیز را از جای بلندمی گویند. ۸ 8
Помыслиша и глаголаша в лукавстве, неправду в высоту глаголаша:
دهان خود را بر آسمانها گذارده‌اند وزبان ایشان در جهان گردش می‌کند. ۹ 9
положиша на небеси уста своя, и язык их прейде по земли.
پس قوم او بدینجا برمی گردند و آبهای فراوان، بدیشان نوشانیده می‌شود. ۱۰ 10
Сего ради обратятся людие Мои семо, и дние исполнени обрящутся в них.
و ایشان می‌گویند: «خدا چگونه بداند و آیا حضرت اعلی علم دارد؟» ۱۱ 11
И реша: како уведе Бог? И аще есть разум в Вышнем?
اینک اینان شریر هستند که همیشه مطمئن بوده، در دولتمندی افزوده می‌شوند. ۱۲ 12
Се, сии грешницы и гобзующии в век удержаша богатство.
یقین من دل خود را عبث طاهر ساخته و دستهای خود رابه پاکی شسته‌ام. ۱۳ 13
И рех: еда всуе оправдих сердце мое и умых в неповинных руце мои,
و من تمامی روز مبتلامی شوم و تادیب من هر بامداد حاضر است. ۱۴ 14
и бых язвен весь день, и обличение мое на утрених?
اگر می‌گفتم که چنین سخن گویم، هر آینه برطبقه فرزندان تو خیانت می‌کردم. ۱۵ 15
Аще глаголах, повем тако: се, роду сынов Твоих, емуже обещахся:
چون تفکرکردم که این را بفهمم، در نظر من دشوار آمد. ۱۶ 16
и непщевах разумети: сие труд есть предо мною,
تابه قدسهای خدا داخل شدم. آنگاه در آخرت ایشان تامل کردم. ۱۷ 17
дондеже вниду во святило Божие и разумею в последняя их.
هر آینه ایشان را در جایهای لغزنده گذارده‌ای. ایشان را به خرابیها خواهی انداخت. ۱۸ 18
Обаче за льщения их положил еси им злая, низложил еси я, внегда разгордешася.
چگونه بغته به هلاکت رسیده‌اند! تباه شده، از ترسهای هولناک نیست گردیده‌اند. ۱۹ 19
Како быша в запустение? Внезапу изчезоша, погибоша за беззаконие свое.
مثل خواب کسی چون بیدار شد، ای خداوندهمچنین چون برخیزی، صورت ایشان را ناچیزخواهی شمرد. ۲۰ 20
Яко соние востающаго, Господи, во граде Твоем образ их уничижиши.
لیکن دل من تلخ شده بود و در اندرون خود، دل ریش شده بودم. ۲۱ 21
Яко разжжеся сердце мое, и утробы моя изменишася:
و من وحشی بودم ومعرفت نداشتم و مثل بهایم نزد تو گردیدم. ۲۲ 22
и аз уничижен, и не разумех, скотен бых у Тебе.
ولی من دائم با تو هستم. تو دست راست مراتایید کرده‌ای. ۲۳ 23
И аз выну с Тобою: удержал еси руку десную мою,
موافق رای خود مرا هدایت خواهی نمود و بعد از این مرا به جلال خواهی رسانید. ۲۴ 24
и советом Твоим наставил мя еси, и со славою приял мя еси.
کیست برای من در آسمان؟ و غیر ازتو هیچ‌چیز را در زمین نمی خواهم. ۲۵ 25
Что бо ми есть на небеси? И от Тебе что восхотех на земли?
اگرچه جسد و دل من زائل گردد، لیکن صخره دلم وحصه من خداست تا ابدالاباد. ۲۶ 26
Изчезе сердце мое и плоть моя, Боже сердца моего, и часть моя, Боже, во век.
زیرا آنانی که ازتو دورند هلاک خواهند شد. و آنانی را که از توزنا می‌کنند، نابود خواهی ساخت. ۲۷ 27
Яко се, удаляющии себе от Тебе погибнут: потребил еси всякаго любодеющаго от Тебе.
و اما مرانیکوست که به خدا تقرب جویم. بر خداوندیهوه توکل کرده‌ام تا همه کارهای تو را بیان کنم. ۲۸ 28
Мне же прилеплятися Богови благо есть, полагати на Господа упование мое, возвестити ми вся хвалы Твоя, во вратех дщере Сиони.

< مزامیر 73 >