مزامیر 73
| مزمور آساف هرآینه خدا برای اسرائیل نیکوست، یعنی برای آنانی که پاک دل هستند. | ۱ 1 |
Quanto è buono Dio con i giusti, con gli uomini dal cuore puro! Salmo. Di Asaf.
| واما من نزدیک بود که پایهایم از راه در رود ونزدیک بود که قدمهایم بلغزد. | ۲ 2 |
Per poco non inciampavano i miei piedi, per un nulla vacillavano i miei passi,
| زیرا بر متکبران حسد بردم چون سلامتی شریران را دیدم. | ۳ 3 |
perché ho invidiato i prepotenti, vedendo la prosperità dei malvagi.
| زیراکه در موت ایشان قیدها نیست و قوت ایشان مستحکم است. | ۴ 4 |
Non c'è sofferenza per essi, sano e pasciuto è il loro corpo.
| مثل مردم در زحمت نیستند ومثل آدمیان مبتلا نمی باشند. | ۵ 5 |
Non conoscono l'affanno dei mortali e non sono colpiti come gli altri uomini.
| بنابراین گردن ایشان به تکبر آراسته است وظلم مثل لباس ایشان را می‌پوشاند. | ۶ 6 |
Dell'orgoglio si fanno una collana e la violenza è il loro vestito.
| چشمان ایشان از فربهی بدر‌آمده است و از خیالات دل خود تجاوز می‌کنند. | ۷ 7 |
Esce l'iniquità dal loro grasso, dal loro cuore traboccano pensieri malvagi.
| استهزا می‌کنند و حرفهای بد می‌زنند و سخنان ظلم آمیز را از جای بلندمی گویند. | ۸ 8 |
Scherniscono e parlano con malizia, minacciano dall'alto con prepotenza.
| دهان خود را بر آسمانها گذارده‌اند وزبان ایشان در جهان گردش می‌کند. | ۹ 9 |
Levano la loro bocca fino al cielo e la loro lingua percorre la terra.
| پس قوم او بدینجا برمی گردند و آبهای فراوان، بدیشان نوشانیده می‌شود. | ۱۰ 10 |
Perciò seggono in alto, non li raggiunge la piena delle acque.
| و ایشان می‌گویند: «خدا چگونه بداند و آیا حضرت اعلی علم دارد؟» | ۱۱ 11 |
Dicono: «Come può saperlo Dio? C'è forse conoscenza nell'Altissimo?».
| اینک اینان شریر هستند که همیشه مطمئن بوده، در دولتمندی افزوده می‌شوند. | ۱۲ 12 |
Ecco, questi sono gli empi: sempre tranquilli, ammassano ricchezze.
| یقین من دل خود را عبث طاهر ساخته و دستهای خود رابه پاکی شسته‌ام. | ۱۳ 13 |
Invano dunque ho conservato puro il mio cuore e ho lavato nell'innocenza le mie mani,
| و من تمامی روز مبتلامی شوم و تادیب من هر بامداد حاضر است. | ۱۴ 14 |
poiché sono colpito tutto il giorno, e la mia pena si rinnova ogni mattina.
| اگر می‌گفتم که چنین سخن گویم، هر آینه برطبقه فرزندان تو خیانت می‌کردم. | ۱۵ 15 |
Se avessi detto: «Parlerò come loro», avrei tradito la generazione dei tuoi figli.
| چون تفکرکردم که این را بفهمم، در نظر من دشوار آمد. | ۱۶ 16 |
Riflettevo per comprendere: ma fu arduo agli occhi miei,
| تابه قدسهای خدا داخل شدم. آنگاه در آخرت ایشان تامل کردم. | ۱۷ 17 |
finché non entrai nel santuario di Dio e compresi qual è la loro fine.
| هر آینه ایشان را در جایهای لغزنده گذارده‌ای. ایشان را به خرابیها خواهی انداخت. | ۱۸ 18 |
Ecco, li poni in luoghi scivolosi, li fai precipitare in rovina.
| چگونه بغته به هلاکت رسیده‌اند! تباه شده، از ترسهای هولناک نیست گردیده‌اند. | ۱۹ 19 |
Come sono distrutti in un istante, sono finiti, periscono di spavento!
| مثل خواب کسی چون بیدار شد، ای خداوندهمچنین چون برخیزی، صورت ایشان را ناچیزخواهی شمرد. | ۲۰ 20 |
Come un sogno al risveglio, Signore, quando sorgi, fai svanire la loro immagine.
| لیکن دل من تلخ شده بود و در اندرون خود، دل ریش شده بودم. | ۲۱ 21 |
Quando si agitava il mio cuore e nell'intimo mi tormentavo,
| و من وحشی بودم ومعرفت نداشتم و مثل بهایم نزد تو گردیدم. | ۲۲ 22 |
io ero stolto e non capivo, davanti a te stavo come una bestia.
| ولی من دائم با تو هستم. تو دست راست مراتایید کرده‌ای. | ۲۳ 23 |
Ma io sono con te sempre: tu mi hai preso per la mano destra.
| موافق رای خود مرا هدایت خواهی نمود و بعد از این مرا به جلال خواهی رسانید. | ۲۴ 24 |
Mi guiderai con il tuo consiglio e poi mi accoglierai nella tua gloria.
| کیست برای من در آسمان؟ و غیر ازتو هیچ‌چیز را در زمین نمی خواهم. | ۲۵ 25 |
Chi altri avrò per me in cielo? Fuori di te nulla bramo sulla terra.
| اگرچه جسد و دل من زائل گردد، لیکن صخره دلم وحصه من خداست تا ابدالاباد. | ۲۶ 26 |
Vengono meno la mia carne e il mio cuore; ma la roccia del mio cuore è Dio, è Dio la mia sorte per sempre.
| زیرا آنانی که ازتو دورند هلاک خواهند شد. و آنانی را که از توزنا می‌کنند، نابود خواهی ساخت. | ۲۷ 27 |
Ecco, perirà chi da te si allontana, tu distruggi chiunque ti è infedele.
| و اما مرانیکوست که به خدا تقرب جویم. بر خداوندیهوه توکل کرده‌ام تا همه کارهای تو را بیان کنم. | ۲۸ 28 |
Il mio bene è stare vicino a Dio: nel Signore Dio ho posto il mio rifugio, per narrare tutte le tue opere presso le porte della città di Sion.
