مزامیر 71

۱ 1 در تو‌ای خداوند پناه برده‌ام، پس تا به ابد خجل نخواهم شد.

Herre, jag förtröstar uppå dig, låt mig aldrig på skam komma.

۲ 2 به عدالت خودمرا خلاصی ده و برهان. گوش خود را به من فراگیر و مرا نجات ده.

Fräls mig genom dina rättfärdighet, och hjelp mig ut; böj din öron till mig, och hjelp mig.

۳ 3 برای من صخره سکونت باش تا همه وقت داخل آن شوم. تو به نجات من امر فرموده‌ای، زیرا صخره و قلعه من تو هستی.

Var mig en stark tröst, dit jag alltid fly må, du som lofvat hafver att hjelpa mig; ty du äst min klippa och min borg.

۴ 4 خدایا مرا از دست شریر برهان و از کف بدکار وظالم.

Min Gud, hjelp mig utu dens ogudaktigas hand, utu dens orättfärdigas och tyrannens hand.

۵ 5 زیرا‌ای خداوند یهوه، تو امید من هستی و ازطفولیتم اعتماد من بوده‌ای.

Ty du äst min tillflykt, Herre, Herre; mitt hopp allt ifrå minom ungdom.

۶ 6 از شکم بر توانداخته شده‌ام. از رحم مادرم ملجای من توبوده‌ای و تسبیح من دائم درباره تو خواهد بود.

Uppå dig hafver jag förlåtit mig, allt ifrå moderlifvet; du hafver dragit mig utu mine moders lif; min berömmelse är alltid af dig.

۷ 7 بسیاری را آیتی عجیب شده‌ام. لیکن تو ملجای زورآور من هستی.

Jag är för mångom ett vidunder; men du äst min starka tröst.

۸ 8 دهانم از تسبیح تو پر است واز کبریایی تو تمامی روز.

Låt min mun full vara af ditt lof och pris dagliga dags.

۹ 9 در زمان پیری مرا دور مینداز چون قوتم زایل شود مرا ترک منما.

Förkasta mig icke uti min ålderdom; öfvergif mig icke, när jag svag varder.

۱۰ 10 زیرا دشمنانم بر من حرف می‌زنند و مترصدان جانم با یکدیگرمشورت می‌کنند

Ty mine fiender tala emot mig, och de som efter mina själ vakta, de rådslå tillhopa;

۱۱ 11 و می‌گویند: «خدا او را ترک کرده است. پس او را تعاقب کرده، بگیرید، زیرا که رهاننده‌ای نیست.»

Och säga: Gud hafver öfvergifvit honom; jager efter, och griper honom; ty der är ingen hjelpare.

۱۲ 12 ‌ای خدا از من دور مشو. خدایا به اعانت من تعجیل نما.

Gud, var icke långt borto ifrå mig; min Gud, skynda dig till att hjelpa mig.

۱۳ 13 خصمان جانم خجل و فانی شوند.

Skämme sig och förgås, de som emot mine själ äro; varde med skam och hån öfvertäckte, de som mitt värsta söka.

۱۴ 14 و اما من دائم امیدوارخواهم بود و بر همه تسبیح تو خواهم افزود.

Men jag vill alltid bida, och vill alltid föröka ditt lof.

۱۵ 15 زبانم عدالت تو را بیان خواهد کرد و نجاتت راتمامی روز. زیرا که حد شماره آن را نمی دانم.

Min mun skall förkunna dina rättfärdighet, dagliga dags dina salighet, den jag icke alla räkna kan.

۱۶ 16 در توانایی خداوند یهوه خواهم آمد. و ازعدالت تو و بس خبر خواهم داد.

Jag går i Herrans, Herrans kraft; jag prisar dina rättfärdighet, ja, din allena.

۱۷ 17 ‌ای خدا ازطفولیتم مرا تعلیم داده‌ای و تا الان، عجایب تو رااعلان کرده‌ام.

Gud, du hafver lärt mig af min ungdom; derföre förkunnar jag ännu din under.

۱۸ 18 پس‌ای خدا، مرا تا زمان پیری وسفید مویی نیز ترک مکن، تا این طبقه را از بازوی تو خبر دهم و جمیع آیندگان را از توانایی تو.

Ock förlåt mig icke, Gud, i ålderdomen, när jag grå varder; tilldess jag förkunnar din arm barnabarnom, och dina magt allom dem som komma skola.

۱۹ 19 خدایا عدالت تو تا اعلی علیین است. توکارهای عظیم کرده‌ای. خدایا مانند تو کیست؟

Gud, din rättfärdighet är hög, du som stor ting gör. Gud, ho är dig lik?

۲۰ 20 ‌ای که تنگیهای بسیار و سخت را به ما نشان داده‌ای، رجوع کرده، باز ما را زنده خواهی ساخت؛ و برگشته، ما را از عمق های زمین برخواهی آورد.

Ty du låter mig förfara mycken och stor ångest, och gör mig åter lefvande; och hemtar mig åter upp utu jordenes djup.

۲۱ 21 بزرگی مرا مزید خواهی کرد وبرگشته، مرا تسلی خواهی بخشید.

Du gör mig ganska storan, och styrker mig igen.

۲۲ 22 پس من نیزتو را با بربط خواهم ستود، یعنی راستی تو را‌ای خدای من. و تو را‌ای قدوس اسرائیل با عود ترنم خواهم نمود.

Så tackar jag ock dig med psaltarespel, för dina trofasthet, min Gud. Jag lofsjunger dig på harpor, du Helige i Israel.

۲۳ 23 چون برای تو سرود می‌خوانم لبهایم بسیار شادی خواهد کرد و جانم نیز که آن را فدیه داده‌ای.

Mine läppar och min själ, som du förlöst hafver, äro glade, och lofsjunga dig.

۲۴ 24 زبانم نیز تمامی روز عدالت تورا ذکر خواهد کرد. زیرا آنانی که برای ضرر من می‌کوشیدند خجل و رسوا گردیدند.

Ock talar min tunga dagliga dags om dina rättfärdighet; ty skämma måga sig, och på skam komma, de som mitt värsta söka.