مزامیر 66

۱ 1 برای سالار مغنیان. سرود و مزمور ای تمامی زمین، برای خدا بانگ شادمانی بزنید!

Cântico e salmo para o regente: Gritai de alegria a Deus toda a terra.

۲ 2 جلال نام او رابسرایید! و در تسبیح او جلال او را توصیف نمایید!

Cantai a glória do nome dele; reconhecei a glória de seu louvor.

۳ 3 خدا را گویید: «چه مهیب است کارهای تو! از شدت قوت تو دشمنانت نزد تو تذلل خواهند کرد!

Dizei a Deus: Tu [és] temível [em] tuas obras; pela grandeza de tua força os teus inimigos se sujeitarão a ti.

۴ 4 تمامی زمین تو را پرستش خواهند کرد و تو را خواهند سرایید و به نام توترنم خواهند نمود.» سلاه.

Toda a terra te adorará, e cantará a ti; cantarão ao teu nome. (Selá)

۵ 5 بیایید کارهای خدا را مشاهده کنید. او درکارهای خود به بنی آدم مهیب است.

Vinde, e vede os atos de Deus; a obra dele é temível aos filhos dos homens.

۶ 6 دریا را به خشکی مبدل ساخت و مردم از نهر با پا عبورکردند. در آنجا بدو شادی نمودیم.

Ele fez o mar ficar seco, passaram o rio a pé; ali nos alegramos nele.

۷ 7 در توانایی خود تا به ابد سلطنت می‌کند و چشمانش مراقب امت‌ها است. فتنه انگیزان خویشتن را برنیفرازند، سلاه.

Ele governa com seu poder para sempre; seus olhos vigiam as nações; não se exaltem os rebeldes. (Selá)

۸ 8 ‌ای قوم‌ها، خدای ما را متبارک خوانید وآواز تسبیح او را بشنوانید.

Vós povos, bendizei a nosso Deus, e fazei ouvir a voz do louvor a ele,

۹ 9 که جانهای ما را درحیات قرار می‌دهد و نمی گذارد که پایهای مالغزش خورد.

Que conserva nossas almas em vida, e não permite que nossos pés se abalem.

۱۰ 10 زیرا‌ای خدا تو ما را امتحان کرده‌ای و ما را غال گذاشته‌ای چنانکه نقره راغال می‌گذارند.

Porque tu, Deus, tem nos provado; tu nos refinas como se refina a prata.

۱۱ 11 ما را به دام درآوردی و باری گران بر پشتهای ما نهادی.

Tu nos levaste a uma rede; prendeste-nos em nossas cinturas.

۱۲ 12 مردمان را بر سرما سوار گردانیدی و به آتش و آب در‌آمدیم. پس ما را به‌جای خرم بیرون آوردی.

Fizeste um homem cavalgar sobre nossas cabeças; passamos pelo fogo e pela água, porém tu nos tiraste para um [lugar] confortável.

۱۳ 13 قربانی های سوختنی به خانه تو خواهم آورد. نذرهای خود را به تو وفا خواهم نمود،

Entrarei em tua casa com holocaustos; pagarei a ti os meus votos,

۱۴ 14 که لبهای خود را بر آنها گشودم و در زمان تنگی خودآنها را به زبان خود آوردم.

Que meus lábios pronunciaram, e minha boca falou, quando eu estava angustiado.

۱۵ 15 قربانی های سوختنی پرواری را نزد تو خواهم گذرانید. گوساله‌ها و بزها را با بخور قوچها ذبح خواهم کرد، سلاه.

Eu te oferecerei holocaustos de animais gordos, com incenso de carneiros; prepararei bois com bodes. (Selá)

۱۶ 16 ‌ای همه خداترسان بیایید و بشنوید تا ازآنچه او برای جان من کرده است خبر دهم.

Vinde, ouvi, todos vós que temeis a Deus, e eu contarei o que ele fez à minha alma.

۱۷ 17 به دهانم نزد او آواز خود را بلند کردم و تسبیح بلند بر زبان من بود.

Clamei a ele com minha boca, e ele foi exaltado pela minha língua.

۱۸ 18 اگر بدی را در دل خودمنظور می‌داشتم، خداوند مرا نمی شنید.

Se eu tivesse dado valor para a maldade em meu coração, o Senhor não teria [me] ouvido.

۱۹ 19 لیکن خدا مرا شنیده است و به آواز دعای من توجه فرموده.

Mas certamente Deus [me] ouviu; ele prestou atenção à voz de minha oração.

۲۰ 20 متبارک باد خدا که دعای مرا ازخود، و رحمت خویش را از من برنگردانیده است.

Bendito seja Deus, que não ignorou minha oração, nem sua bondade [se desviou] de mim.