مزامیر 66

۱ 1 برای سالار مغنیان. سرود و مزمور ای تمامی زمین، برای خدا بانگ شادمانی بزنید!

Make a joyful noise unto God, all ye lands:

۲ 2 جلال نام او رابسرایید! و در تسبیح او جلال او را توصیف نمایید!

Sing forth the honour of his name: make his praise glorious.

۳ 3 خدا را گویید: «چه مهیب است کارهای تو! از شدت قوت تو دشمنانت نزد تو تذلل خواهند کرد!

Say unto God, How terrible art thou in thy works! through the greatness of thy power shall thine enemies submit themselves unto thee.

۴ 4 تمامی زمین تو را پرستش خواهند کرد و تو را خواهند سرایید و به نام توترنم خواهند نمود.» سلاه.

All the earth shall worship thee, and shall sing unto thee; they shall sing to thy name. (Selah)

۵ 5 بیایید کارهای خدا را مشاهده کنید. او درکارهای خود به بنی آدم مهیب است.

Come and see the works of God: he is terrible in his doing toward the children of men.

۶ 6 دریا را به خشکی مبدل ساخت و مردم از نهر با پا عبورکردند. در آنجا بدو شادی نمودیم.

He turned the sea into dry land: they went through the flood on foot: there did we rejoice in him.

۷ 7 در توانایی خود تا به ابد سلطنت می‌کند و چشمانش مراقب امت‌ها است. فتنه انگیزان خویشتن را برنیفرازند، سلاه.

He ruleth by his power for ever; his eyes behold the nations: let not the rebellious exalt themselves. (Selah)

۸ 8 ‌ای قوم‌ها، خدای ما را متبارک خوانید وآواز تسبیح او را بشنوانید.

O bless our God, ye people, and make the voice of his praise to be heard:

۹ 9 که جانهای ما را درحیات قرار می‌دهد و نمی گذارد که پایهای مالغزش خورد.

Which holdeth our soul in life, and suffereth not our feet to be moved.

۱۰ 10 زیرا‌ای خدا تو ما را امتحان کرده‌ای و ما را غال گذاشته‌ای چنانکه نقره راغال می‌گذارند.

For thou, O God, hast proved us: thou hast tried us, as silver is tried.

۱۱ 11 ما را به دام درآوردی و باری گران بر پشتهای ما نهادی.

Thou broughtest us into the net; thou laidst affliction upon our loins.

۱۲ 12 مردمان را بر سرما سوار گردانیدی و به آتش و آب در‌آمدیم. پس ما را به‌جای خرم بیرون آوردی.

Thou hast caused men to ride over our heads; we went through fire and through water: but thou broughtest us out into a place of abundance.

۱۳ 13 قربانی های سوختنی به خانه تو خواهم آورد. نذرهای خود را به تو وفا خواهم نمود،

I will go into thy house with burnt offerings: I will pay thee my vows,

۱۴ 14 که لبهای خود را بر آنها گشودم و در زمان تنگی خودآنها را به زبان خود آوردم.

Which my lips have uttered, and my mouth hath spoken, when I was in trouble.

۱۵ 15 قربانی های سوختنی پرواری را نزد تو خواهم گذرانید. گوساله‌ها و بزها را با بخور قوچها ذبح خواهم کرد، سلاه.

I will offer unto thee burnt sacrifices of fatlings, with the incense of rams; I will offer bullocks with goats. (Selah)

۱۶ 16 ‌ای همه خداترسان بیایید و بشنوید تا ازآنچه او برای جان من کرده است خبر دهم.

Come and hear, all ye that fear God, and I will declare what he hath done for my soul.

۱۷ 17 به دهانم نزد او آواز خود را بلند کردم و تسبیح بلند بر زبان من بود.

I cried unto him with my mouth, and he was extolled with my tongue.

۱۸ 18 اگر بدی را در دل خودمنظور می‌داشتم، خداوند مرا نمی شنید.

If I regard iniquity in my heart, the Lord will not hear me:

۱۹ 19 لیکن خدا مرا شنیده است و به آواز دعای من توجه فرموده.

But verily God hath heard me; he hath attended to the voice of my prayer.

۲۰ 20 متبارک باد خدا که دعای مرا ازخود، و رحمت خویش را از من برنگردانیده است.

Blessed be God, which hath not turned away my prayer, nor his mercy from me.