مزامیر 65

۱ 1 برای سالار مغنیان. مزمور و سرود داود ای خدا، تسبیح در صهیون منتظرتوست. و نذرها برای تو وفا خواهدشد.

Ein Psalm Davids, ein Lied, vorzusingen. Gott, man lobt dich in der Stille zu Zion, und dir bezahlt man Gelübde.

۲ 2 ‌ای که دعا می‌شنوی! نزد تو تمامی بشرخواهند آمد.

Du erhörst Gebet; darum kommt alles Fleisch zu dir.

۳ 3 گناهان بر من غالب آمده است. توتقصیرهای مرا کفاره خواهی کرد.

Unsre Missetat drückt uns hart; du wollest unsre Sünden vergeben.

۴ 4 خوشابحال کسی‌که او را برگزیده، و مقرب خود ساخته‌ای تابه درگاههای تو ساکن شود. از نیکویی خانه توسیر خواهیم شد و از قدوسیت هیکل تو.

Wohl dem, den du erwählst und zu dir lässest, daß er wohne in deinen Höfen; der hat reichen Trost von deinem Hause, deinem heiligen Tempel.

۵ 5 به چیزهای ترسناک در عدل، ما را جواب خواهی داد، ای خدایی که نجات ما هستی. ای که پناه تمامی اقصای جهان و ساکنان بعیده دریاهستی.

Erhöre uns nach der wunderbaren Gerechtigkeit, Gott, unser Heil, der du bist Zuversicht aller auf Erden und ferne am Meer;

۶ 6 و کوهها را به قوت خود مستحکم ساخته‌ای، و کمر خود را به قدرت بسته‌ای.

der die Berge fest setzt in seiner Kraft und gerüstet ist mit Macht;

۷ 7 وتلاطم دریا را ساکن می‌گردانی، تلاطم امواج آن وشورش امت‌ها را.

der du stillest das Brausen des Meers, das Brausen seiner Wellen und das Toben der Völker,

۸ 8 ساکنان اقصای جهان ازآیات تو ترسانند. مطلع های صبح و شام راشادمان می‌سازی.

daß sich entsetzen, die an den Enden wohnen, vor deinen Zeichen. Du machst fröhlich, was da webet, gegen Morgen und gegen Abend.

۹ 9 از زمین تفقد نموده، آن راسیراب می‌کنی و آن را بسیار توانگر می‌گردانی. نهر خدا از آب پر است. غله ایشان را آماده می‌کنی زیرا که بدین طور تهیه کرده‌ای.

Du suchst das Land heim und wässerst es und machst es sehr reich. Gottes Brünnlein hat Wassers die Fülle. Du läßt ihr Getreide wohl geraten; denn also bauest du das Land.

۱۰ 10 پشته هایش را سیراب می‌کنی و مرزهایش راپست می‌سازی. به بارشها آن را شاداب می‌نمایی. نباتاتش را برکت می‌دهی.

Du tränkest seine Furchen und feuchtest sein Gepflügtes; mit Regen machst du es weich und segnest sein Gewächs.

۱۱ 11 به احسان خویش سال را تاجدار می‌سازی و راههای توچربی را می‌چکاند.

Du krönst das Jahr mit deinem Gut, und deine Fußtapfen triefen von Fett.

۱۲ 12 مرتع های صحرا نیزمی چکاند. و کمر تلها به شادمانی بسته شده است.

Die Weiden in der Wüste sind auch fett, daß sie triefen, und die Hügel sind umher lustig.

۱۳ 13 چمنها به گوسفندان آراسته شده است و دره هابه غله پیراسته؛ از شادی بانگ می‌زنند و نیزمی سرایند.

Die Anger sind voll Schafe, und die Auen stehen dick mit Korn, daß man jauchzet und singet.