< مزامیر 64 >

برای سالار مغنیان. مزمور داود ای خدا وقتی که تضرع می‌نمایم، آوازمرا بشنو و حیاتم را از خوف دشمن نگاه دار! ۱ 1
(Til sangmesteren. En salme af David.) Hør, o Gud, min røst, når jeg klager, skærm mit Liv mod den rædsomme Fjende;
مرا از مشاورت شریران پنهان کن و ازهنگامه گناهکاران. ۲ 2
skjul mig for Ugerningsmændenes Råd, for Udådsmændenes travle Hob.
که زبان خود را مثل شمشیرتیز کرده‌اند و تیرهای خود یعنی سخنان تلخ را برزه آراسته‌اند. ۳ 3
der hvæsser Tungen som Sværd, lægger giftige Ord på Buen
تا در کمینهای خود بر مرد کامل بیندازند. ناگهان بر او می‌اندازند و نمی ترسند. ۴ 4
for i Løn at ramme den skyldfri, ramme ham brat og uset.
خویشتن را برای کار زشت تقویت می‌دهند. درباره پنهان کردن دامها گفتگو می‌کنند. می‌گویند: «کیست که ما را ببیند؟» ۵ 5
Ihærdigt lægger de onde Råd, skryder af, at de lægger Snarer siger: "Hvem skulde se os?"
کارهای بد راتدبیر می‌کنند و می‌گویند: «تدبیر نیکو کرده‌ایم.» و اندرون و قلب هر یک از ایشان عمیق است. ۶ 6
De udtænker onde Gerninger, fuldfører en gennemtænkt Tanke - og Menneskets Indre og Hjerte er dybt.
اما خدا تیرها بر ایشان خواهد انداخت. وناگهان جراحت های ایشان خواهد شد. ۷ 7
Da rammer Gud dem med en Pil af Slaget rammes de brat;
وزبانهای خود را برخود فرود خواهند‌آورد و هرکه ایشان را بیند فرار خواهد کرد. ۸ 8
han styrter dem for deres Tunges Skyld. Enhver, som ser dem, ryster på Hovedet;
و جمیع آدمیان خواهند ترسید و کار خدا را اعلام خواهند کرد و عمل او را درک خواهند نمود. ۹ 9
alle Mennesker frygter, forkynder, hvad Gud har gjort, og fatter hans Hænders Geming;
ومرد صالح در خداوند شادی می‌کند و بر اوتوکل می‌دارد و جمیع راست دلان، فخر خواهندنمود. ۱۰ 10
de retfærdige glædes i HERREN og lider på ham, de oprigtige af Hjertet jubler til Hobe!

< مزامیر 64 >