< مزامیر 61 >

برای سالار مغنیان برذوات اوتار. مزمور داود ای خدا فریاد مرا بشنو! و دعای مرااجابت فرما! ۱ 1
Hear my cry, O God; attend unto my prayer.
از اقصای جهان تو راخواهم خواند، هنگامی که دلم بیهوش می‌شود، مرا به صخره‌ای که از من بلندتر است هدایت نما. ۲ 2
From the end of the earth will I cry unto thee, when my heart is overwhelmed: lead me to the rock that is higher than I.
زیرا که تو ملجای من بوده‌ای و برج قوی ازروی دشمن. ۳ 3
For thou hast been a shelter for me, and a strong tower from the enemy.
در خیمه تو ساکن خواهم بود تاابدالاباد. زیر سایه بالهای تو پناه خواهم برد، سلاه. ۴ 4
I will abide in thy tabernacle for ever: I will trust in the covert of thy wings. (Selah)
زیرا تو‌ای خدا نذرهای مرا شنیده‌ای ومیراث ترسندگان نام خود را به من عطا کرده‌ای. ۵ 5
For thou, O God, hast heard my vows: thou hast given me the heritage of those that fear thy name.
بر عمر پادشاه روزها خواهی افزود و سالهای اوتا نسل‌ها باقی خواهد ماند. ۶ 6
Thou wilt prolong the king’s life: and his years as many generations.
به حضور خداخواهد نشست تا ابدالاباد. رحمت و راستی را مهیا کن تا او را محافظت کنند. ۷ 7
He shall abide before God for ever: O prepare mercy and truth, which may preserve him.
پس نام تو را تا به ابد خواهم سرایید تا هر روز نذرهای خود را وفاکنم. ۸ 8
So will I sing praise unto thy name for ever, that I may daily perform my vows.

< مزامیر 61 >