< مزامیر 6 >

برای سالار مغنیان برذوات اوتار برثمانی. مزمور داود ای خداوند، مرا در غضب خود توبیخ منما. و مرا در خشم خویش تادیب مکن! ۱ 1
O YHWH, rebuke me not in thine anger, neither chasten me in thy hot displeasure.
‌ای خداوند، بر من کرم فرما زیرا که پژمرده‌ام! ای خداوند، مرا شفا ده زیرا که استخوانهایم مضطرب است، ۲ 2
Have mercy upon me, O YHWH; for I am weak: O YHWH, heal me; for my bones are vexed.
و جان من بشدت پریشان است. پس تو‌ای خداوند، تا به کی؟ ۳ 3
My soul is also sore vexed: but thou, O YHWH, how long?
‌ای خداوند، رجوع کن و جانم را خلاصی ده! به رحمت خویش مرا نجات‌بخش! ۴ 4
Return, O YHWH, deliver my soul: oh save me for thy mercies' sake.
زیرا که در موت ذکرتو نمی باشد! در هاویه کیست که تو را حمدگوید؟ (Sheol h7585) ۵ 5
For in death there is no remembrance of thee: in the grave who shall give thee thanks? (Sheol h7585)
از ناله خود وامانده‌ام! تمامی شب تخت خواب خود را غرق می‌کنم، و بسترخویش را به اشکها تر می‌سازم! ۶ 6
I am weary with my groaning; all the night make I my bed to swim; I water my couch with my tears.
چشم من ازغصه کاهیده شد و بسبب همه دشمنانم تارگردید. ۷ 7
Mine eye is consumed because of grief; it waxeth old because of all mine enemies.
‌ای همه بدکاران از من دور شوید، زیراخداوند آواز گریه مرا شنیده است! ۸ 8
Depart from me, all ye workers of iniquity; for YHWH hath heard the voice of my weeping.
خداونداستغاثه مرا شنیده است. خداوند دعای مرااجابت خواهد نمود. ۹ 9
YHWH hath heard my supplication; YHWH will receive my prayer.
همه دشمنانم به شدت خجل و پریشان خواهند شد. روبرگردانیده، ناگهان خجل خواهند گردید. ۱۰ 10
Let all mine enemies be ashamed and sore vexed: let them return and be ashamed suddenly.

< مزامیر 6 >