مزامیر 55

۱ 1 برای سالار مغنیان. قصیده داود بر ذوات اوتار ای خدا به دعای من گوش بگیر! و خودرا از تضرع من پنهان مکن!

Give ear to my prayer, O God; and hide not yourself from my supplication.

۲ 2 به من گوش فراگیر و مرا مستجاب فرما! زیرا که در تفکر خودمتحیرم و ناله می‌کنم.

Attend to me, and hear me: I mourn in my complaint, and make a noise;

۳ 3 از آواز دشمن و به‌سبب ظلم شریر، زیرا که ظلم بر من می‌اندازند وبا خشم بر من جفا می‌کنند.

Because of the voice of the enemy, because of the oppression of the wicked: for they cast iniquity on me, and in wrath they hate me.

۴ 4 دل من در اندرونم پیچ و تاب می کند، و ترسهای موت بر من افتاده است.

My heart is sore pained within me: and the terrors of death are fallen on me.

۵ 5 ترس و لرز به من در‌آمده است. وحشتی هولناک مرا در‌گرفته است.

Fearfulness and trembling are come on me, and horror has overwhelmed me.

۶ 6 و گفتم کاش که مرابالها مثل کبوتر می‌بود تا پرواز کرده، استراحت می‌یافتم.

And I said, Oh that I had wings like a dove! for then would I fly away, and be at rest.

۷ 7 هرآینه بجای دور می‌پریدم، و درصحرا ماوا می‌گزیدم، سلاه.

See, then would I wander far off, and remain in the wilderness. (Selah)

۸ 8 می‌شتافتم بسوی پناهگاهی، از باد تند و از طوفان شدید.

I would hasten my escape from the windy storm and tempest.

۹ 9 ‌ای خداوند آنها را هلاک کن و زبانهایشان راتفریق نما زیرا که در شهر ظلم و جنگ دیده‌ام.

Destroy, O Lord, and divide their tongues: for I have seen violence and strife in the city.

۱۰ 10 روز و شب بر حصارهایش گردش می‌کنند وشرارت و مشقت در میانش می‌باشد.

Day and night they go about it on the walls thereof: mischief also and sorrow are in the middle of it.

۱۱ 11 فسادهادر میان وی است و جور و حیله از کوچه هایش دور نمی شود.

Wickedness is in the middle thereof: deceit and guile depart not from her streets.

۱۲ 12 زیرا دشمن نبود که مرا ملامت می‌کرد والا تحمل می‌کردم؛ و خصم من نبود که بر من سربلندی می‌نمود؛ والا خود را از وی پنهان می‌ساختم.

For it was not an enemy that reproached me; then I could have borne it: neither was it he that hated me that did magnify himself against me; then I would have hid myself from him:

۱۳ 13 بلکه تو بودی‌ای مرد نظیر من! ای یار خالص و دوست صدیق من!

But it was you, a man my equal, my guide, and my acquaintance.

۱۴ 14 که با یکدیگرمشورت شیرین می‌کردیم و به خانه خدا در انبوه می‌خرامیدیم.

We took sweet counsel together, and walked to the house of God in company.

۱۵ 15 موت بر ایشان ناگهان آید وزنده بگور فرو روند. زیرا شرارت در مسکن های ایشان و در میان ایشان است. (Sheol h7585)

Let death seize on them, and let them go down quick into hell: for wickedness is in their dwellings, and among them. (Sheol h7585)

۱۶ 16 و اما من نزد خدا فریاد می‌کنم و خداوندمرا نجات خواهد داد.

As for me, I will call on God; and the LORD shall save me.

۱۷ 17 شامگاهان و صبح وظهر شکایت و ناله می‌کنم و او آواز مرا خواهدشنید.

Evening, and morning, and at noon, will I pray, and cry aloud: and he shall hear my voice.

۱۸ 18 جانم را از جنگی که بر من شده بود، بسلامتی فدیه داده است. زیرا بسیاری با من مقاومت می‌کردند.

He has delivered my soul in peace from the battle that was against me: for there were many with me.

۱۹ 19 خدا خواهد شنید و ایشان را جواب خواهد داد، او که از ازل نشسته است، سلاه. زیراکه در ایشان تبدیلها نیست و از خدانمی ترسند.

God shall hear, and afflict them, even he that stays of old. (Selah) Because they have no changes, therefore they fear not God.

۲۰ 20 دست خود را بر صلح اندیشان خویش دراز کرده، و عهد خویش را شکسته است.

He has put forth his hands against such as be at peace with him: he has broken his covenant.

۲۱ 21 سخنان چرب زبانش نرم، لیکن دلش جنگ است. سخنانش چرب تر از روغن لیکن شمشیرهای برهنه است.

The words of his mouth were smoother than butter, but war was in his heart: his words were softer than oil, yet were they drawn swords.

۲۲ 22 نصیب خود را به خداوند بسپار و تو را رزق خواهد داد. او تا به ابدنخواهد گذاشت که مرد عادل جنبش خورد.

Cast your burden on the LORD, and he shall sustain you: he shall never suffer the righteous to be moved.

۲۳ 23 وتو‌ای خدا ایشان را به چاه هلاکت فرو خواهی آورد. مردمان خون ریز و حیله ساز، روزهای خودرا نیمه نخواهند کرد، لیکن من بر تو توکل خواهم داشت.

But you, O God, shall bring them down into the pit of destruction: bloody and deceitful men shall not live out half their days; but I will trust in you.